Një britmë lartuar Qiellit për të kërkuar paqen
R.SH. - Vatikan
Andrea Tornielli
Një vit më parë, sulmi çnjerëzor terrorist i Hamasit kundër qytetarëve, kryesisht civilë izraelitë, - fëmijë, adoleshentë, të moshuar, familje të tëra - çoi në një hap të mëtejshëm drejt humnerës së Luftës III Botërore. Bota, në vuajtje nga agresioni i Rusisë kundër Ukrainës dhe nga shumë luftëra të tjera të harruara, qe dëshmitare e rifillimit dramatik të konfliktit izraelito-palestinez, që s’është shuar kurrë. Tragjik, bilanci i asaj dite masakrash, që u kushtoi jetën më se një mijë njerëzve dhe u shoqërua nga historia sfilitëse, ende e pa përfunduar e pengjeve, shumë prej të cilëve janë vrarë muajt e fundit. Tragjik, edhe bilanci i reagimit të Izraelit, që çoi në rrënimin e Gazës, duke shkaktuar pothuajse 42 mijë viktima, përfshirë mijëra fëmijë. Qindra mijëra njerëz kanë humbur shtëpitë dhe jetojnë si të shpërngulur, në kushte të pasigurta, duke pritur armëpushimin, duke u frikësuar nga bomba e radhës, ose nga droni vrasës me "efektet dytësore" të tij, pra, me vdekjen e civilëve të pafajshëm.
Ekzekutimet e paracaktuara, që përfshijnë bombardimet, raketat e lëshuara drejt Izraelit nga milicitë libaneze Hezbollah dhe më pas nga Irani, sulmi kundër Libanit nga ushtria izraelite... Shkallëzim, që për momentin, duket se nuk ka fund.
Qeveritë janë të paafta për t'i dhënë fund gjakderdhjes në Lindjen e Mesme, si dhe luftës së përgjakshme, që po shkatërron Ukrainën. Ndërsa shpenzohen shuma të mëdha për garën e armatimeve, mungon diplomacia në skenën ndërkombëtare. Politika hesht, “bisedimet” dhe “negociatat” janë bërë fjalë, që s’mund të thuhen. Askush nuk duket se është në gjendje ta ndalojë këtë spirale dhune të paparë.
Në përvjetorin e parë të masakrës së 7 tetorit 2023, në ditën kur Kisha kremton Zojën e Rruzares, Papa Françesku na fton në lutje dhe agjërim për paqen. Ipeshkvi i Romës, muajt e fundit, ka vazhduar ta ngrejë zërin, i padëgjuar, duke kërkuar armëpushim dhe rrugë paqeje. Sot, kjo britmë bëhet edhe më korale dhe i lartohet Qiellit. Me shpresën se Zoti i historisë do t’ua hapë zemrat krerëve të kombeve dhe do të arrihen "negociata të ndershme" dhe "kompromise të nderuara" për t'i dhënë fund çmendurisë së luftës. Sepse edhe paqja më e papërsosur dhe më e pasigurt është më e mirë se tmerri i luftës, edhe i asaj, që konsiderohet më e "drejta".
