I Lum, Kardinali Pironio. Papa: "Na ndihmo të jemi Kishë në dalje"
R.SH. / Vatikan
Kardinali Eduardo Pironio u shpall i Lum më 16 dhjetor, dhe u lartua në nderimet e altarit, në Shenjtëroren e Zojës së Lujanit, Argjentinë. Të nesërmen e ritit, në lutjen e Engjëllit të Tënzot të së Dielës, Papa Françesku kujtoi bashkëpunimin e Kardinalit Pironio me Papën Shën Gjon Palin II në promovimin e laikëve dhe në Ditët Botërore të Rinisë.
Bari i përulur dhe i zellshëm
Papa Françesku, pasi e ftoi turmën e shtegtarëve mbledhur për lutjen mariane të Engjëllit të Zotit në Sheshin e Shën Pjetrit të duartrokasë për të Lumin e ri, e kujtoi Kardinalin Pironio si "bari i përulur dhe i zellshëm, dëshmitar i shpresës, mbrojtës i të varfërve":
“Shembulli i tij na ndihmoftë të jemi Kishë në dalje, e cila bëhet shoqe udhëtimi për të gjithë, veçanërisht për më të ligshtit”.
Mbrojtës i palodhur i kauzës së vëllezërve të tij të varfër
“Në Letrën Apostolike për lumnimin, Papa Françesku e përshkruan të Lumin e ri "Bari i përvuajtur sipas frymës së Koncilit II të Vatikanit, dëshmitar i shpresës dhe i durimit ungjillor, mbrojtës i palodhur i çështjes së vëllezërve më të varfër” - kujtoi kardinali spanjoll - për të përmbledhur, më pas, ngjarjet njerëzore të kardinalit Pironio, duke kujtuar kryesisht shërbimin baritor në seminarin e dioqezës së Mercedesit (tani Kryeipeshkvia e Mercedes-Luján), si mësues i letërsisë, dogmatikës, kristologjisë, teologjisë sakramentale, teologjisë themelore dhe filozofisë. Ishte i lidhur pazgjidhshmërisht me Marinë, Zonjën e Lujanit - nënvizoi - "e i nderuar nga besimtarët e gjithë Argjentinës".
Ati, Kryqi dhe Maria
Më pas rilexoi lutjen prekëse të improvizuar nga i Lumi i ri kardinali Pironio të dielën, më 28 shtator 1975, përpara se të nisej për në Romë për të marrë detyrat e tij të reja si pro-prefekt i Kongregatës së Vatikanit për Institutet e Jetës së Kushtuar dhe Shoqëritë e Jetës Apostolike, i thirrur nga Papa Shën Pali VI. Një lutje që shpreh bindjen ndaj Atit:
“Zot, dua ta vë në zemrën tënde asgjënë time - ishte lutja - kryqin tim, çka më kushton të largohem, e çka më kushton të bëj vullnetin tënd”.
E Pironio e falënderonte Zotin që e bëri të dëgjonte tri gjëra shumë të qarta: “Se Zoti është Ati im dhe më do; se është e nevojshme të jetoj fekonditetin e Kryqit për të qenë farë dhe se Maria, Nëna jonë, do të jetë gjithmonë pranë meje". Ati, Kryqi dhe Maria!
Po lëshohem në dorë të Zotit, si Maria
Ditën e fillimit të shërbesës së tij në Romë, përkrah Papës Shën Palit VI, më 9 dhjetor 1975, kardinali argjentinas Pironio shkroi në ditar:
“Papa më thirri të punoja përkrah tij! Nuk di asgjë, nuk mund të bëj asgjë. Por unë e dorëzoj veten në dorë të Zotit, si Maria: ‘Po, unë jam shërbëtori i Zotit; u bëftë mbi mua sipas Fjalës sate’. Dhe më pas: ‘Sa më kushtoi largimi nga dioqeza dhe Celami, familja e atdheu, miqtë e të afërmit! Tani jam vetëm në rrugë, por Zoti është me mua”.
