Ja, Viti i Ri
R.SH. - Vatikan
Ja, Viti i Ri
shtigje të reja na hap përpara,
e ecim, pa ditur ku shkojmë,
e presim plot shpresë
ditët e reja.
Ç’na pret këtë vit, o Zot?
Si do t’i prijmë
karvanit të gjatë të ditëve
e grigjës së zezë të netëve?
Ç’do të na dhurojnë?
E sidomos çfarë kanë ndër mend të na mohojnë?
Veç ti e di, o Zot,
prandaj na fol, e zemrat do t’i hapim
për të pritur Fjalën tënde,
si pritet drita në terr
e zjarri në vatër të fikun.
Na fol, sidomos,
në të ftohët e nëpër natë,
që shtigjeve të këtij viti të vështirë
të ecim me kujdes,
për të parë në to shenjat
që Ti na kumton,
për të shkelur mbi gjurmët e Tua:
për të gjetur shenjat e shpresës sate,
të mirësisë, të paqes, të dashurisë.
E drita jote të na ndrisë,
kur të bëhet natë.
Me ty do të ecim përsëri,
deri te drita e ditës së re,
e Vitit tjetër të Ri.
