Papa: ëndërroj komunikimin e shpresës, ta ndalojmë luftën e fjalëve
R.SH. / Vatikan
“Ndajeni me butësi shpresën, që është në zemrat tuaja!”. Ky, titulli i mesazhit të Papës për Ditën e 59 -të Botërore të Komunikimit. Mesazh që bën thirrje për komunikues të butë, në mes të luftërave të luftuara me armë fjalësh, që jo rrallë ndezin fitilin e betejave me bomba e gjak. Gra dhe burra të ngjashëm me kërkuesit e arit, gjahtarë “shkëndijash të mirësisë”, për histori që zgjerojnë zemrën dhe krijojnë vëllazërim, ndërsa largojnë indiferencën, mosbesimin, urrejtjen. Me një fjalë, kronikanë të shpresës, kudo që të flitet. Kjo, "ëndrra" e Papës për profesionistët e medias në Vitin e tyre Jubilar.
Komunikim, që provokon me art
E këtë thekson Papa Françesku në mesazhin për Ditën e 59-të Botërore të Komunikimit, publikuar sot, 24 janar. Mesazh, që niset nga shyrtimi i imtë i mënyrave aktuale të dhënies së informacionit, të cilat shpesh nuk janë asgjë tjetër, përveçse shpresëdhënëse. Por ka edhe një komunikim - shkruan në vijim Papa - që lind “frikë e dëshpërim, paragjykim e pakënaqësi, fanatizëm e, madje, edhe urrejtje”. Shumë shpesh kjo "e thjeshton realitetin" duke e reduktuar në slogane "për të provokuar reagime instinktive" ose "përdor fjalë të mprehta si teh", e arrin deri në shfrytëzimin e "informacioneve të rreme ose të shtrembëruara me art, për të përhapur mesazhe që synojnë t’i ngacmojnë e t’i provokojnë mendjet e njerëzve, për t’i lënduar”. Një mënyrë shprehjeje - vëren Françesku - e cila e trathton komunikimin e bazuar mbi agresionin, ku nga talk show-t – deri tek "luftërat verbale në mediat sociale", "paradigma e konkurrencës dhe e kundërshtimit" rrezikon të mbizotërojë në çdo kohë, deri në "manipulim" të “opinionit publik”.
Komunikim, që i flet zemrës
Përballë këtij skenari të pasur me fenomene shqetësuese - jo më të pakta se ata që Papa i quan “shpërndarje e programuar e vëmendjes”, shkaktuar nga sistemet dixhitale që na skalisin “sipas logjikës së tregut” duke “e modifikuar perceptimin tonë për realitetin” - është e nevojshme - shprehet me forcë, t'i shpëtosh logjikës së një komunikimi, që duhet ta identifikojë më parë, e më pas edhe ta sulmojë "armikun". Shpresa e Françeskut, ose më mirë "ëndrra", është "komunikimi që mund të na bëjë shoqërues në udhëtimin e shumë prej vëllezërve dhe motrave tona", e që rindez "në ta shpresën, në një kohë kaq të trazuar". Komunikimi, që i flet “zemrës” duke ngjallur “jo reagime pasionante mbylljeje dhe zemërimi, por qëndrime hapjeje dhe miqësie; të afta për t'u mbështetur tek bukuria e tek shpresa, edhe në situatat, më të dëshpëruara në dukje”.
Po butësisë, jo "të folurit me vete"
Paradigma që frymëzon vizionin e Papës - lexojmë në mesazh - vjen nga Letra e parë e Pjetrit, në të cilën Apostulli i fton të krishterët “Të jeni gjithmonë të gatshëm e t'i jepni përgjigje kujtdo që kërkon arsye për shpresën e cila është në ju". Një nxitje, në të cilën Françesku shpreh tre mesazhe, tipike për komunikimin e krishterë: të dish si “t’i shikosh thërrimet e së mirës së fshehur, edhe kur gjithçka duket e humbur"; “të dish ta pasqyrosh bukurinë e dashurisë së Zotit dhe risinë e saj”; “të dish të komunikosh butësisht". Ëndërroj, shton Françesku, "për një komunikim që nuk shet iluzione, as frikë, por është në gjendje të japë arsye për shpresë". Për ta bërë këtë - thekson - “duhet të shërohemi nga ‘sëmundjet’ e protagonizmit dhe të vetëvlerësimit, duke shmangur rrezikun e të folurit me vete”.
Histori shprese
Duke e inkuadruar komunikimin edhe më shumë në përmasën jubilare, plot "implikime sociale", Françesku këshillon edhe një herë përdorimin e "historive përplot me shpresë", e "historive të së mirës" që duhen "zbuluar e duhen treguar" duke i gjurmuar "në palosjet e lajmeve”. "Gjë e bukur" - përfundon Papa - "t’i gjesh këto fara shprese dhe t'i bësh të njohura. Ndihmoje botën të jetë më pak e shurdhër ndaj britmës të të fundmit, më pak indiferente, pak më pak e mbyllur”.
