Kremtimi i së Dielës së Palmave dhe të Larit, në Sheshin e Shën Pjetrit
R. SH. - Vatikan
Në Sheshin e mbushur përplot të Shën Pjetrit, rreth 60 mijë besimtarë, nën një qiell në të cilin rrezet e diellit davarisin retë, hapin festën e së Dielës së Larit, kryesuar nga Papa Françesku. Përkujtohet hyrja e Zotit në Jerusalem. Lexohet historia e Shën Markut ungjilltar, që i paraprin kremtimit të Meshës.
Papa spërkat me ujë të bekuar degët e ullirit, simbol i ditës së sotme, në duart e turmës së pafundme, tejet të prekur nga kjo ditë e pazakontë.
Vijon procesioni me mbi 400 “palmambajtës” të cilët drejtohen nga qendra e sheshit, drejt tremes së Bazilikës. Kardinajtë, ipeshkvijtë dhe priftërinjtë shoqërues zënë vendet e tyre pranë altarit.
Hosana!
Lum ai që vjen në emër të Zotit!
E bekuar është mbretëria që po vjen, e atit tonë David!
Hosana në qiellin më të lartë!
Mundimet e Krishtit
Skena ndryshon krejtësisht: liturgjia e Fjalës së kremtimit eukaristik përfshin leximin e kënduar të Mundimeve të Jezusit, të marrë sërish nga Ungjilli sipas Markut. Nëpërmjet fjalëve të ungjilltarit rijetojmë mundimet e Krishtit me të gjithë vrazhdësinë e tyre.
Është një vuajtje që përmbledh dhimbjen e të gjitha kohërave!
Vuajtje e të gjithë njerëzimit!
E njerëzimi, me brishtësinë e tij, i paraqitet Zotit në lutjen universale e atë të besimtarëve, që e pason dhe e përfundon Liturgjinë e Fjalës.
Besimtarët luten për Kishën, që ajo "të kërkojë gjithmonë pajtimin dhe bashkimin";
luten për sundimtarët "që të mbrojnë paqen dhe të mirën e popujve";
luten për të gjithë burrat dhe gratë që vuajnë;
për të krishterët e persekutuar;
për çdo bashkësi të krishterë, në mënyrë që "të jetë dëshmitare e fesë së vet, në lutje dhe bamirësi!
Papa Françesku, pasi u kumtua Ungjilli i Mundimeve të Krishtit, heshti për një kohë të gjatë, pa e shqiptuar homelinë e përgatitur.
