Kërko

San Giovanni da Kety, Tadeusz Zukotynski San Giovanni da Kety, Tadeusz Zukotynski 

Më 23 dhjetor kalendari kishtar kujton Shën Gjonin e Ketit, meshtar

Kur ishte profesor i mirënjohur i katedrës së famshme të Universitetit të Krakovisë, prej nga do të fliste shumë më vonë edhe Karol Vojtila, një ditë u nis për të marr pjesë në një gosti, ku ishte ftuar, i veshur me rroba të vjetra. Shërbëtori nuk e la të hynte. Iu desh, atëherë, të shkonte e të ndërronte rrobat e të rikthehej në pallatin ku jepej pritja. E lanë menjëherë të hynte por, gjatë darkës, një kamerier i pakujdesshëm, i derdhi një gotë verë mbi rrobat e reja. Gjoni qeshi e tha: “Është e drejtë që edhe petku im të ketë pjesën e vet, sepse falë tij munda të hyj në këtë vend”.

R.SH. - Vatikan

Gjoni, meshtar e teolog, i lindur në Keti apo Kanc të Polonisë në vitin 1390, qe mësues e model për brezni të tëra meshtarësh.

Shën Gjoni nga Keti me jetën dhe misionin e tij, na kujton se në rrjedhë shekujsh nuk kanë munguar kurrë lajmëtarët e Zotit, që na ndihmojnë ta njohim më thellë e ta jetojmë më përkushtueshëm fenë tonë. E dita e sotme na kujton edhe se, pas shtegtimit liturgjik njëvjeçar, jemi shumë pranë cakut: “Ta ngrejmë kokën lart, shpëtimi ynë është fare pranë!".

Shërbeu si famullitar në Olkuz. Shpirti i lutjes e i pendesës, dashuria e tij e pashtershme për të gjithë e, posaçërisht, për të varfrit, i japin një vend të dalluar në shekullin e madh të shenjtorëve në Poloni”. Kështu shkruhet në ‘Mesharin Romak’ për Shën Gjonin e Ketit

Ndërsa në ‘Martiriologun Romak’ lexojmë: “Shën Gjoni nga Keti, meshtar, pas shugurimit dha mësim për shumë vjet në Universitetin e Krakovisë. Më pas u ngarkua me detyrën e kujdesit baritor në famullinë e Olkuzit, ku u shqua për virtytin e dëshmisë së një feje të thellë, duke u bërë kështu për bashkëpunëtorët e dishepujt e tij, model dashurie e bamirësie ndaj të afërmit”.

Mjaftojnë dy ngjarje të vogla nga jeta e Shenjtit, për ta kuptuar përvujtërinë e, njëkohësisht edhe mprehtësinë e tij të jashtëzakonshme: Së pari kujtojmë se shtegtoi katër herë në Romë, duke e bërë gjithë rrugën, shkuarje e ardhje, në këmbë. Së dyti, kur ishte profesor i mirënjohur i katedrës së famshme të Universitetit të Krakovisë, prej nga do të fliste shumë më vonë edhe Karol Vojtila, një ditë u nis për të marr pjesë në një gosti, ku ishte ftuar, i veshur me rroba të vjetra. Shërbëtori nuk e la të hynte. Iu desh, atëherë, të shkonte e të ndërronte rrobat e të rikthehej në pallatin ku jepej pritja. E lanë menjëherë të hynte por, gjatë darkës, një kamerier i pakujdesshëm, i derdhi një gotë verë mbi rrobat e reja. Gjoni qeshi e tha: “Është e drejtë që edhe petku im të ketë pjesën e vet, sepse falë tij munda të hyj në këtë vend”. Vdiq në Krakovi të Polonisë natën e Krishtlindjes të vitit 1473.

23 dhjetor 2020, 10:14