Të meditojmë me Ungjillin e së dielës
R.SH. - Vatikan
Nga Ungjilli Markut (Mk 9, 2-10)
2 Në atë kohë, Jezusi i mori me vete Pjetrin, Jakobin e Gjonin e i çoi vetëm ata në vetmi, në një mal të lartë dhe u shndërrua para tyre. 3 Petkat e tij u bënë dritë të bardha, sa që asnjë zbardhues mbi tokë nuk mund t’i zbardhojë ashtu. 4 Atyre ju dukën Elia me Moisiun e po bisedonin me Jezusin. 5 Pjetri atëherë mori fjalën e i tha Jezusit: “Rabbi, për ne është mirë të qëndrojmë këtu. Po i ndërtojmë këtu tri tenda: një për ty, një për Moisiun e një për Elinë”. 6 Në të vërtetë s’dinte çka të thoshte tjetër, sepse ishin trembur keqas. 7 Ndërkaq u duk një re dhe i mbuloi me hijen e vet e prej resë u dëgjua një zë: “Ky është Biri im - djali i Dëshirit! Atë dëgjoni!” 8 Menjëherë shikuan rreth e rrotull e nuk panë askënd tjetër, përveç vetëm Jezusit me ta. 9 Ndërsa po zbritnin nga mali, Jezusi u urdhëroi që të mos i tregojnë askujt çka panë deri sa Biri i njeriut të ngjallet prej së vdekuri. 10 Ata e mbajtën porosinë, por njëri-tjetrin e pyesnin çka do të thotë ajo fjalë: “të ngjallet prej së vdekuri?”
Të lutemi së bashku:
Kur na jep një lloj parathënie
të ringjalljes,
të lavdisë, të bukurisë tënde,
të gjendjes për të cilën jemi destinuar,
edhe ne, o Jezus, njëlloj si Pjetri,
do të donim të ndaleshim përgjithmonë e të ngopeshim me atë gëzim
që na i mbush dhe na i zgjeron zemrat.
Por është vetëm një tundim i rrezikshëm,
sepse më parë, duhet kaluar nëpër kodrën e Kalvarit
duke mbajtur secili, kryqin e vet.
Vërtet, plani i Hyjit nuk realizohet
me ndonjë marrshim triumfal,
në një udhë pa pengesa,
pa rreziqe e probleme.
Dashuria nuk mund të realizohet ndryshe,
përveçse me dhurimin e plotë,
me ofertën e vetvetes, e cila kalon
përmes shtegut të ngushtë e të rrëpirtë
të sprovës, të sakrificës.
Ja përse i çove
tre dishepujt në mal:
jo për t’i larguar nga çasti
vendimtar e i vështirë
i mundimeve dhe i vdekjes tënde,
por për t’i përgatitur
për atë ngjarje të dhimbshme,
që të mos tuten
para trupit tënd të shpërfytyruar
nga dhuna e keqdashja,
por t’i mbeten besnikë Mësuesit e Zotit të tyre.