Më 18 shtator, arbëreshët e Ungrës presin Patriarkun Bartolomeu I
R.SH. - Vatikan
Ditën e mërkurë, Patriarku Ekumenik i Kostandinopojës do të pritet nga ipeshkvi arbëresh i Ungrës, imzot Donato Oliverio. Në orën 17.00, Bartolomeu I do të kryesojë Lutjen solemne të Mbrëmësores, në katedralen e shën Nikollës së Mirës. Imzot Oliverio do t’i urojë zyrtarisht mirëseardhjen mikut të nderuar, i cili, në fund, do të bekojë të gjithë të pranishmit.
Së bashku me Patriarkun do të vijnë edhe disa kryepeshkopë të tjerë ortodoksë, si Ghennadios, Mitropoliti i Italisë dhe i Maltës; Vartholomaios, Mitropoliti i Smirnës; Ioannis, Mitropoliti i Zambies i Patrikanës së Aleksandrisë së Egjiptit. Përkrah ipeshkvit të Ungrës, në përfaqësi të Selisë së Shenjtë, për shkak të rëndësisë së lartë ekumenike të ngjarjes, do të jetë i pranishëm kardinali Leonardo Sandri, prefekt i Kongregatës për Kishat Lindore, dhe kardinali Gualtiero Bassetti, kryetar i Konferencës Ipeshkvnore Italiane, së bashku me zv.sekretarin e Këshillit Papnor për Bashkimin e të Krishterëve, imzot Andrea Palmieri, si edhe të gjithë kryeipeshkvijtë dhe ipeshkvijtë e Konferencës Ipeshkvnore të Kalabrisë e personalitete të tjera fetare e politike.
Programi i të enjtes, 19 shtator
Veprimtaritë ekumenike do të vijojnë edhe më 19 shtator, në qytetin e Rosanos. Në orën 10.00, në katedrale, Patriarku Bartolomeu do të kryesojë kremtimin e Lutjes për Ndërmjetësimin e Nënës së Zotit. Në orën 18.00, Bartolomeu I do të përurojë një ekspozitë ikonash, në kishën e Shën Adrianit, në Shën Mitër Korona. Kjo ekspozitë u bë e mundur falë interesimit të Asamblesë Ndërparlamentare Ortodokse, organizëm i themeluar 25 vjet më parë nga politikanë ortodoksë të 25 parlamenteve të vendeve të ndryshme, që çon përpara propozime politike, të cilat bazohen në fenë e krishterë.
100-vjetori i Eparkisë së Ungrës
Siç e thamë, këtë vit, Eparkia e Ungrës kremton shekullin e parë pas themelimit. Ajo u ngrit nga Papa Benedikti XV më 13 shkurt 1919, me Kushtetutën Apostolike “Catholici Fideles”, për pasardhësit e atyre “... besimtarëve katolikë të ritit grek, që banonin në Epir e në Shqipëri, ikur, me valë të ndryshme, nga sundimi i turqve, ... pritur me bujari... në tokat e Kalabrisë dhe të Siçilisë, duke ruajtur, siç ishte e drejtë, zakonet dhe traditat e popullit grek, veçanërisht ritet e Kishës së tyre, së bashku me të gjitha ligjet e zakonet që kishin trashëguar nga etërit e tyre dhe që i kishin ruajtur me shumë kujdes dhe dashuri në rrjedhën e gjatë të shekujve...”.
