“ക്രിസ്തു ജീവിക്കുന്നു” : ആത്മീയതയുടെയും വിദ്യാഭ്യാസത്തിന്റെയും പരസ്പരബന്ധം

സി. റൂബിനി ചിന്നപ്പ൯ സി.റ്റി.സി, വത്തിക്കാൻ ന്യൂസ്

അപ്പോസ്തോലിക പ്രബോധനം

അപ്പോസ്തോലിക പ്രബോധനമെന്നത് കത്തോലിക്കാ സഭയില്‍ പാപ്പാ പ്രസിദ്ധീകരിക്കുന്ന ഔദ്യോഗിക ലേഖനങ്ങളുടെ വിവിധതരത്തിലുളള പരമ്പരകളിൽപ്പെടുന്ന ഒരു ലേഖനമാണ്. ഇവയുടെ പ്രാധാന്യ ശൃംഖലയില്‍ ഏറ്റവും മുന്‍പന്തിയില്‍ നില്‍ക്കുന്ന ചാക്രീക ലേഖനങ്ങള്‍ കഴിഞ്ഞാല്‍ തൊട്ടടുത്ത സ്ഥാനമാണ് അപ്പോസ്തോലിക പ്രബോധനങ്ങള്‍ക്കുള്ളത്.

ഏഴാം അദ്ധ്യായം

ഏഴാമത്തെ അദ്ധ്യായം യുവജന ശുശ്രൂഷയെക്കുറിച്ചാണ്. ആമുഖമായി യുവജന ശുശ്രൂഷയ്ക്ക് പ്രധാനമായി രണ്ട് സഹ ഗമന മാർഗ്ഗങ്ങൾ - എത്തിച്ചേരലും, വളർച്ചയും - ഉണ്ടെന്ന് വിശദീകരിച്ചു കൊണ്ട് ഓരോ വ്യക്തിയും 'വീട് ' നിർമ്മിക്കാനുള്ള കല്ലാണെന്ന തിരിച്ചറിവിലേക്കും എപ്പോഴും മിഷനറിമാരായിരിക്കുകയെന്ന സ്നേഹ ബോധ്യങ്ങളിലേക്കു നയിക്കാൻ കഴിയുന്ന "ജനകീയമായ'' യുവജന ശുശ്രൂഷയുടെ സാധ്യതകളിലേക്കും പാപ്പാ വിരൽ ചൂണ്ടുന്നു. ഇതിനായി " യുവജനങ്ങളുടെ കൂടെ സഞ്ചരിക്കുന്ന സമൂഹ''മായി നാം മാറണമെന്ന് പാപ്പാ ആഗ്രഹിക്കുന്നു.

223. മറുവശത്ത് ആധ്യാത്മിക പരിശീലനത്തെ സാംസ്കാരിക പരിശീലനത്തിൽ നിന്ന് വേർതിരിക്കാനും നമുക്ക് സാധ്യമല്ല. ഏറ്റവും നല്ല വിദ്യാഭ്യാസം ചെറുപ്പക്കാർക്ക് നൽകാനുള്ള മാർഗ്ഗങ്ങൾ വികസിപ്പിക്കാൻ സഭ എപ്പോഴും പരിശ്രമിച്ചിട്ടുണ്ട്. അത് സഭ നിർത്താൻ പാടില്ല. കാരണം ചെറുപ്പക്കാർക്ക് അതിനുള്ള അവകാശമുണ്ട്. “ഇന്ന് സർവ്വോപരി നല്ല വിദ്യാഭ്യാസത്തിനുള്ള അവകാശത്തിന്റെ അർത്ഥം ജ്ഞാനത്തിന്റെ അതായത് മാനുഷികവും മനുഷ്യത്വവത്കരണപരവുമായ അറിവിന്റെ സംരക്ഷണം എന്നാണ്. മിക്കപ്പോഴും നിസ്സാരവും ക്ഷണികവുമായ ജീവിത മാതൃകകൾ നമ്മെ സ്വാധീനിക്കുന്നു. ചെറിയ ചെലവിലുള്ള വിജയത്തിനായി പരിശ്രമിക്കാൻ അത് നമ്മെ പ്രേരിപ്പിക്കുന്നു. അത് ത്യാഗത്തിൽ വിശ്വസിക്കുന്നില്ല. വസ്തുനിഷ്ഠമായ ഫലങ്ങൾ പെട്ടെന്ന് നൽകുന്നില്ലെങ്കിൽ വിദ്യാഭ്യാസം അത്യാവശ്യമല്ല എന്ന ആശയം അത് കുത്തിവയ്ക്കുന്നു. നല്ല വിദ്യാഭ്യാസം ചോദ്യങ്ങൾ ചോദിക്കാൻ നമ്മെ പ്രേരിപ്പിക്കുന്നു. നിസ്സാരത കൊണ്ടുള്ള നിർവികാര അവസ്ഥയിൽ നിന്ന് നമ്മെ മാറ്റിനിർത്തുന്നു. ജീവിതത്തിൽ അർത്ഥമന്വേഷിക്കാൻ നമ്മെ നിർബന്ധിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ഈ പരിശ്രമത്തിൽ നിന്ന് നമ്മുടെ ശ്രദ്ധ തെറ്റിക്കുന്ന അനേകം അപ്സരസുകൾ വഴിതെറ്റിക്കാതിരിക്കാൻ ഉള്ള അവകാശം എടുക്കണം. തന്റെ യാത്രക്കാരെ ആകർഷിക്കുകയും അവരെ പാറകളിൽ അടിപ്പിച്ചു കൊല്ലുകയും ചെയ്യുന്ന സമുദ്ര അപ്സരസുകളുടെ ഗാനത്തിന് വഴങ്ങാതിരിക്കാൻ യൂളിസ്സെസ് തന്നെത്തന്നെ കപ്പൽപ്പായിൽ ബന്ധിച്ചു. അദ്ദേഹത്തിന്റെ സുഹൃത്തുക്കൾ ചെവി അടയ്ക്കുകയും ചെയ്തു. നേരേ മറിച്ച് ഒർഫേവൂസ് സമുദ്ര അപ്സരസുകളുടെ ഗാനത്തെ എതിരിടാൻ വേറൊരു മാർഗ്ഗം ഉപയോഗിച്ചു. അയാൾ കൂടുതൽ സുന്ദരമായ പാട്ട് തുടങ്ങി. അത് സമുദ്ര അപ്സരസുകളെ ആകർഷിച്ചു. ഇതാണ് നിങ്ങളുടെ മുൻപിലുള്ള വെല്ലുവിളി. ചിന്താ പൂർണ്ണവും ഉറപ്പുള്ളതുമായ തീരുമാനങ്ങളോടെയും ഗവേഷണത്തോടെയും അറിവോടെയും പങ്കുവെക്കലോടേയും സാംസ്കാരിക ഉപഭോഗ സംസ്കാരത്തിന്റെ മുടന്തൻ പല്ലവികളോടു പ്രത്യൂത്തരിക്കണം.” (കടപ്പാട്. പി.ഒ. സി പ്രസീദ്ധീകരണം).

ആത്മീയതയും സാംസ്കാരിക രൂപീകരണവും തമ്മിലുള്ള അഭേദ്യമായ ബന്ധത്തിന് ഊന്നൽ നൽകുന്ന പാപ്പയുടെ അപ്പോസ്തോലിക പ്രബോധനം യുവാക്കൾക്ക് ഗുണനിലവാരമുള്ള വിദ്യാഭ്യാസം നൽകുന്നതിനുള്ള സഭയുടെ ദീർഘകാല പ്രതിബദ്ധത അടിവരയിടുന്നു. വിജ്ഞാനത്തിന്റെ ചെലവിൽ പലപ്പോഴും വിജയം പിന്തുടരുന്ന ഇന്നത്തെ ലോകത്ത്, സമഗ്രമായ വിദ്യാഭ്യാസത്തിന്റെ പ്രാധാന്യം, അർത്ഥം തേടൽ, സാംസ്കാരിക ഉപഭോക്തൃവാദത്തിന്റെ വ്യതിചലനങ്ങളെ ചെറുക്കേണ്ടതിന്റെ ആവശ്യകത എന്നിവ ഈ ഖണ്ഡിക ഉയർത്തിക്കാട്ടുന്നു. ഈ സുപ്രധാന പ്രഖ്യാപനത്തിൽ അടങ്ങിയിരിക്കുന്ന പ്രധാന പ്രമേയങ്ങളും സന്ദേശങ്ങളും ഈ ഖണ്ഡികയിൽ കാണാം. വിദ്യാഭ്യാസത്തെക്കുറിച്ചുള്ള പാപ്പയുടെ കാഴ്ചപ്പാടിനെക്കുറിച്ചും വ്യക്തികൾക്കും സമൂഹത്തിനും അതിന്റെ അഗാധമായ പ്രത്യാഘാതങ്ങളെക്കുറിച്ചും ഉൾക്കാഴ്ച നൽകുന്നു.

ആത്മീയവും സാംസ്കാരികവുമായ രൂപീകരണത്തിന്റെ അഭേദ്യത

ആത്മീയവും സാംസ്കാരികവുമായ രൂപീകരണം ഇഴചേർന്നിരിക്കുന്നു എന്ന ആശയമാണ് “ക്രിസ്തു ജീവിക്കുന്നു” എന്ന ഫ്രാൻസിസ് പാപ്പായുടെ അപ്പോസ്തോലിക പ്രബോധനത്തിന്റെ 223ആം  ഖണ്ഡികയിലെ കേന്ദ്ര പ്രമേയങ്ങളിലൊന്ന്. വിദ്യാഭ്യാസം കേവലം അറിവ് സമ്പാദിക്കുന്നതിനപ്പുറം പോകുന്നുവെന്ന് സഭ എല്ലായ്പ്പോഴും അംഗീകരിച്ചിട്ടുണ്ട്; ആത്മാവിനെ പരിപോഷിപ്പിക്കുന്നതിനും  ധാർമ്മികവുമായ ഉത്തരവാദിത്തബോധം വികസിപ്പിക്കുന്നതിനുമുള്ള ഒരു മാർഗ്ഗമാണിത്.  അക്കാദമിക് പഠനത്തോടൊപ്പം മൂല്യങ്ങളും തത്വങ്ങളും നൽകേണ്ടതിന്റെ പ്രാധാന്യം പാപ്പാ എടുത്തുകാണിക്കുന്നു.

ഗുണനിലവാരമുള്ള വിദ്യാഭ്യാസത്തിനുള്ള അവകാശം

യുവാക്കൾക്ക് നല്ല വിദ്യാഭ്യാസത്തിനുള്ള മൗലികാവകാശമുണ്ടെന്ന് പാപ്പാ ഊന്നിപ്പറയുന്നു. ഇത് അറിവിലേക്കുള്ള പ്രവേശനത്തെക്കുറിച്ച് മാത്രമല്ല, ഏറ്റവും പ്രധാനമായി, ജ്ഞാനത്തെ സംരക്ഷിക്കുന്നതിനും പരിപോഷിപ്പിക്കുന്നതിനും വേണ്ടിയാണ്. വിദ്യാഭ്യാസം വ്യക്തികളെ മാനവികവത്കരിക്കാനും വിമർശനാത്മക ചിന്ത, ചോദ്യം ചെയ്യൽ, ജീവിതത്തിൽ അർത്ഥം തേടൽ എന്നിവ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കാനും സഹായിക്കണമെന്ന് പാപ്പാ വാദിക്കുന്നു. തൽക്ഷണ സംതൃപ്തിയും ഉപരിപ്ലവമായ വിജയവും തേടുന്ന ഒരു ലോകത്ത്, വിദ്യാഭ്യാസം വ്യക്തിഗത വളർച്ചയ്ക്കും സാമൂഹിക ഉന്നമനത്തിനും ഒരു വാഹനമായിരിക്കണമെന്ന ഓർമ്മപ്പെടുത്തലായി മാറുകയാണ് പാപ്പായുടെ വാക്കുകൾ.

സാംസ്കാരിക ഉപഭോക്തൃവാദത്തെ ചെറുക്കുക

സാംസ്കാരിക ഉപഭോക്തൃവാദം ഉയർത്തുന്ന വെല്ലുവിളികളെ അപ്പോസ്തോലിക ഉദ്ബോധനം ചൂണ്ടിക്കാണിക്കുന്നു, ഇത് പലപ്പോഴും ജീവിതത്തിൽ യഥാർത്ഥ അറിവും അർത്ഥവും തേടുന്നതിൽ നിന്ന് വ്യക്തികളെ വ്യതിചലിപ്പിക്കുന്നു. ഉപരിപ്ലവതയുടെ പ്രലോഭനത്തെ ചെറുക്കാൻ ചിന്തനീയവും ദൃഢവുമായ തീരുമാനങ്ങൾ അത് ആവശ്യപ്പെടുന്നു. യൂളിസ്സെസിന്റെയും ഓർഫിയസിന്റെയും കഥകളിൽ നിന്ന് പ്രചോദനം ഉൾക്കൊണ്ട പാപ്പാ ആധുനിക സംസ്കാരത്തിന്റെ വ്യതിചലനങ്ങളെ ചെറുക്കുന്നതിൽ വ്യക്തികൾ ഉറച്ചുനിൽക്കണമെന്ന് നിർദ്ദേശിക്കുന്നു. സൈറൺ പാട്ടിനെ ചെറുക്കാനുള്ള അന്വേഷണത്തിൽ, പ്രലോഭനത്തെ നേരിടാൻ സ്വയം അച്ചടക്കത്തിന്റെയും ശ്രദ്ധയുടെയും ആവശ്യകതയെ പ്രതീകപ്പെടുത്തിക്കൊണ്ട് യൂലിസെസ് കപ്പലിന്റെ കൊടിമരത്തിൽ സ്വയം കെട്ടിയിട്ടു.  അതുപോലെ, അർത്ഥവത്തായ വിദ്യാഭ്യാസം തേടുന്നതിൽ വീണ്ടെടുക്കലും സ്ഥിരതയും പ്രകടമാക്കാൻ ഇന്ന് വ്യക്തികളെ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്നു. മറുവശത്ത്, സമൂഹത്തിന്റെ ഉപരിപ്ലവമായ സ്വാധീനങ്ങളെ നേരിടുന്നതിൽ അറിവിന്റെയും സൗന്ദര്യത്തിന്റെയും പരിവർത്തന ശക്തിക്ക് ഊന്നൽ നൽകിക്കൊണ്ട് ഓർഫിയസ് സൈറണുകളുടെ ഗാനത്തെ കൂടുതൽ മനോഹരമായ മെലഡി ഉപയോഗിച്ച് നേരിട്ടു.

വെല്ലുവിളികളും അവസരങ്ങളും

പാപ്പായുടെ അപ്പോസ്തോലിക പ്രബോധനം വ്യക്തികൾക്കും വിദ്യാഭ്യാസ സ്ഥാപനങ്ങൾക്കും സമൂഹത്തിനും വലിയ തോതിൽ വലിയ വെല്ലുവിളിയാണ് ഉയർത്തുന്നത്. വിദ്യാഭ്യാസത്തിന്റെ ഉദ്ദേശ്യത്തിന്റെ പുനർമൂല്യനിർണ്ണയത്തിന് ഇത് ആഹ്വാനം ചെയ്യുന്നു, ഭൗതിക വിജയത്തിൽ സങ്കുചിതമായ ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിക്കുന്നതിൽ നിന്ന് മാനുഷിക ചൈതന്യത്തെ പരിപോഷിപ്പിക്കുകയും ജ്ഞാനത്തെ പിന്തുടരാൻ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന വിശാലവും സമഗ്രവുമായ സമീപനത്തിലേക്ക് മാറാൻ ഇത് ആവശ്യപ്പെടുന്നു.

വിശ്വാസം, മൂല്യം, സാംസ്കാരിക സമ്പ്രദായം എന്നിവയുടെ പങ്കിടൽ

ഒരു വ്യക്തിയുടെ ആത്മീയ വിശ്വാസങ്ങളെയും മൂല്യങ്ങളെയും രൂപപ്പെടുത്തുന്നതിൽ സംസ്കാരം പലപ്പോഴും ഒരു പ്രധാന പങ്ക് വഹിക്കുന്നു. ഈ വിശ്വാസങ്ങളെ ഒരു പ്രത്യേക സംസ്കാരത്തിലെ പ്രബലമായ മതം അല്ലെങ്കിൽ വിശ്വാസ സമ്പ്രദായം സ്വാധീനിക്കാം. ആചാരങ്ങൾ, ചടങ്ങുകൾ, പാരമ്പര്യങ്ങൾ എന്നിവ പലപ്പോഴും സംസ്കാരത്തിന്റെയും ആത്മീയതയുടെയും അവിഭാജ്യ ഘടകമാണ്. ഉദാഹരണത്തിന്, മതപരമായ ആചാരങ്ങൾ പല സാംസ്കാരിക ആചാരങ്ങളുടെയും അവിഭാജ്യ ഘടകമാണ്. ഒരു സംസ്കാരത്തിൽ ഉപയോഗിക്കുന്ന ഭാഷയ്ക്കും ചിഹ്നങ്ങൾക്കും ആത്മീയ പ്രാധാന്യം വഹിക്കാൻ കഴിയും. ഒരു സംസ്കാരത്തിന്റെ ആത്മീയ വശത്തിന് സംഭാവന ചെയ്യുന്ന ആഴത്തിലുള്ളതും പങ്കിട്ടതുമായ അർത്ഥങ്ങൾ അവയ്ക്ക് ഉണ്ടായിരിക്കാം. ഒരു സംസ്കാരത്തിന്റെ ധാർമ്മികവും അധാർമ്മികവുമായ ചട്ടക്കൂട് പലപ്പോഴും അതിന്റെ ആത്മീയമോ മതപരമോ ആയ ഉദ്ബോധനങ്ങളുമായി ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. ശരിയോ തെറ്റോ ആയി കണക്കാക്കപ്പെടുന്ന കാര്യങ്ങളെ ഒരു സമൂഹത്തിലെ പ്രധാന ആത്മീയ വിശ്വാസങ്ങളാൽ സ്വാധീനിക്കാൻ കഴിയും.

ആളുകൾ പലപ്പോഴും അവരുടെ സാംസ്കാരികവും ആത്മീയവുമായ പശ്ചാത്തലങ്ങളിൽ നിന്ന് സമൂഹത്തിന്റെയും സ്വത്വത്തിന്റെയും ബോധം നേടുന്നു. സാംസ്കാരികവും ആത്മീയവുമായ പരിശീലനങ്ങൾ പങ്കിടുന്നതിലൂടെ വ്യക്തികൾ പലപ്പോഴും സ്വന്തമാണെന്ന ബോധം കണ്ടെത്തുന്നതിനാൽ ഈ വശങ്ങൾ പരസ്പരം ഇഴചേർന്ന് കിടക്കുന്നു. അത് പോലെ തന്നെ കല, സംഗീതം, മറ്റ് ആവിഷ്കാര രൂപങ്ങൾ എന്നിവ പലപ്പോഴും ഒരു സംസ്കാരത്തിൽ ആഴത്തിൽ വേരൂന്നിയ ആത്മീയ വിഷയങ്ങൾ സംവഹിക്കുന്നു. ഈ പദപ്രയോഗങ്ങൾ ആത്മീയ പര്യവേക്ഷണത്തിനും പ്രതിഫലനത്തിനുമുള്ള ഒരു മാർഗ്ഗമായി വർത്തിക്കാൻ കഴിയും. ഈ വശങ്ങൾ പരസ്പരബന്ധിതമാണെങ്കിലും, വ്യക്തികൾക്ക് അവർ വളർന്ന സാംസ്കാരികതയുടെ പരിധികൾക്ക് പുറത്ത് അവരുടെ ആത്മീയത പര്യവേക്ഷണം ചെയ്യാൻ തിരഞ്ഞെടുക്കാം അല്ലെങ്കിൽ വ്യത്യസ്ത സംസ്കാരങ്ങളിൽ നിന്നുള്ള വിശ്വാസങ്ങൾ സ്വീകരിക്കാം. സംസ്കാരവും ആത്മീയതയും തമ്മിലുള്ള വേർപിരിയലിന്റെയോ സംയോജനത്തിന്റെയോ അളവ് ഓരോ വ്യക്തിക്കും വ്യാപകമായി വ്യത്യാസപ്പെടാം. സംസ്കാരവും ആത്മീയതയും പരസ്പരം ഇഴചേർന്നിരിക്കുന്നു, അവ തമ്മിലുള്ള അതിരുകൾ മങ്ങിയതാകാം. അവ പലപ്പോഴും പരസ്പരം സ്വാധീനിക്കുകയും രൂപപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്യുന്നു, കൂടാതെ വ്യക്തികൾ ഈ സങ്കീർണ്ണമായ പരസ്പരബന്ധത്തിനുള്ളിൽ അവരുടെ അതുല്യമായ പാതകളിൽ സഞ്ചരിക്കുന്നു.

ഉപസംഹാരമായി, പാപ്പയുടെ അപ്പോസ്തോലിക പ്രബോധനം ആത്മീയതയും സാംസ്കാരിക രൂപീകരണവും തമ്മിലുള്ള പരസ്പരബന്ധം, ഗുണനിലവാരമുള്ള വിദ്യാഭ്യാസത്തിനുള്ള മൗലികാവകാശം, സാംസ്കാരിക ഉപഭോക്തൃവാദത്തെ ചെറുക്കേണ്ടതിന്റെ ആവശ്യകത എന്നിവയെക്കുറിച്ചുള്ള ശക്തമായ ഓർമ്മപ്പെടുത്തലായി വർത്തിക്കുന്നു. ആധുനിക ലോകത്തിന്റെ സങ്കീർണ്ണതകളെ ജ്ഞാനത്തോടും കൃപയോടും കൂടി കൈകാര്യംചെയ്യാൻ പ്രാപ്തരാക്കുന്ന അർത്ഥവത്തും ഉദ്ദേശ്യസംപൂർണ്ണവുമായ വിദ്യാഭ്യാസത്തിനുള്ള അവകാശം വീണ്ടെടുക്കാൻ ഇത് വ്യക്തികളെ പ്രചോദിപ്പിക്കുന്നു. ഈ സന്ദേശം കത്തോലിക്കാ സമൂഹത്തോടു മാത്രമല്ല, വിദ്യാഭ്യാസത്തിന്റെ പരിവർത്തന ശക്തിയെയും ജീവിതത്തിന്റെ അർത്ഥത്തെക്കുറിച്ച് ആഴത്തിൽ മനസ്സിലാക്കാനുള്ള ശ്രമങ്ങളെയും വിലമതിക്കുന്ന എല്ലാവരോടും സംവാദിക്കുന്നു.