ር.ሊ.ጳ ፍራንችስኮስ መስጠት እና ይቅርታ የእግዚአብሔር ክብር ዋና መገለጫዎች ናቸው አሉ!

የእዚህ ዝግጅት አቅራቢ መብራቱ ኃ/ጊዮርጊስ ቫቲካን

ክቡራን እና ክቡራት የዝግጅቶቻችንን ተከታታዮች ርዕሰ ሊቃነ ጳጳሳት ፍራንችስኮስ በወቅቱ ያደረጉትን የቅዱስ ወንጌል አስተንትኖ ሙሉ ይዘቱን እንደሚከተለው አሰናድተነዋል፣ ተከታተሉን።

 የተወደዳችሁ ወንድሞቼ እና እህቶቼ እንደምን አረፈዳችሁ!

ዛሬ የዐብይ ጾም አምስተኛው እሑድ (የጎርጎሮሳዊያኑን የቀን አቆጣጠር በሚከተሉ የካቶሊክ ቤተክርስቲያን ምዕመናን ዘንድ ማለት ነው) ወደ ቅዱሱ ሳምንት ስንቃረብ፣ ኢየሱስ በወንጌል (ዮሐ. 12፡20-33) አንድ ቁም ነገር ነግሮናል፡ በመስቀል ላይ የእርሱንና የአብን ክብር እናያለን (ዮሐንስ 12፡ 23፣28)።

ነገር ግን የእግዚአብሔር ክብር በዚያ በመስቀል ላይ እንዴት ሊገለጥ ቻለ? ምን አልባት አንድ ሰው በመስቀል ላይ ሳይሆን በትንሳኤ እንደ ሆነ ያስብ ይሆናል፣ ምክንያቱም መስቀል ሽንፈት፣ ውድቀት ነው ሊል ይችላል። ይልቁኑ፣ ዛሬ፣ ስለ ሕማማቱ ሲናገር፣ ኢየሱስ “የሰው ልጅ የሚከበርበት ሰዓት ደረሰ” (ዮሐንስ 12፡ 23) ይላል። ምን ማለቱ ነው?

ክብር ለእግዚአብሔር ከሰው ስኬት፣ ዝና እና ታዋቂነት ጋር አይዛመድም ማለት ነው። ክብር ለእግዚአብሔር ስለ እሱ እራሱን የሚያመለክት ምንም ነገር የለውም፣ በሕዝብ ጭብጨባ መከተል ታላቅ የሥልጣን መግለጫ አይደለም። ለእግዚአብሔር ክብር ነፍስን እስከ መስጠት ድረስ መውደድ ነው። ለእርሱ ክብር መስጠት ማለት ራሱን መስጠት፣ ራሱን ተደራሽ ማድረግ፣ ፍቅሩን መስጠት ማለት ነው። እናም ይህ በመስቀል ላይ የመጨረሻው ጫፍ ላይ ደርሷል፣ እዚያው ኢየሱስ የእግዚአብሔርን ፍቅር እስከ ከፍተኛ ደረጃ በማስፋፋት የምሕረትን ፊት ሙሉ በሙሉ በመግለጥ ህይወትን ሰጠን እና የሰቀሉትን ይቅር ብሏል።

ወንድሞች እና እህቶች ከመስቀል “የእግዚአብሔር ካቴድራል”፣ ጌታ ያስተምረናል፣ እውነተኛ ክብር፣ የማይጠፋ እና የሚያስደስት፣ በመስጠት እና በይቅርታ የተዋቀረ ነው። መስጠት እና ይቅርታ የእግዚአብሔር ክብር ዋና መገለጫ ነገሮች ናቸው። ለእኛ ደግሞ እነሱ የሕይወት መንገድ ናቸው። መስጠት እና ይቅርታ፡ በዙሪያችን ለምናየው ነገር እና በውስጣችን ደግሞ ክብርን ከመስጠት ይልቅ መቀበል እንዳለብን ስናስብ በጣም የተለያየ መስፈርት የሚሆን ሲሆን እውነተኛ ክብር ከመቀበል ይልቅ በመስጠት ላይ የተመሰረተ ነው።  ዓለማዊ ክብር እየደበዘዘ ይሄዳል፣ ይጠፋል እና በልብ ውስጥ ደስታን አይተውም፣ ወደ መከፋፈል፣ መነታረክ እና ምቀኝነት እንጂ የሁሉንም ጥቅም እንኳን አያረጋግጥም።

እናም ስለዚህ፣ እራሳችንን መጠየቅ እንችላለን፡ ለራሴ፣ ለህይወቴ የምመኘው፣ ለወደፊት ህይወቴ የማስበው ክብር ምንድን ነው? በችሎታዬ፣ በእውቀቴ ወይም በንብረቴ ሌሎችን ማስደሰት? ወይስ የመስጠትና የይቅርታ መንገድ፣ የተሰቀለው ኢየሱስ፣ መውደድ የማይታክቱ ሰዎች መንገድ፣ ይህ በዓለም ውስጥ እግዚአብሔርን እንደሚመሰክር እና የሕይወትን ውበት እንደሚያበራ በመተማመን ነው ወይ የምፈጽመው? ለራሴ ምን ዓይነት ክብር እመኛለሁ? በእርግጥም ስንሰጥ እና ይቅር ስንል የእግዚአብሔር ክብር በእኛ ውስጥ እንደሚበራ እናስታውስ። እዚያው ስንሰጥ እና ይቅር ስንል የእግዚአብሔር ክብር ይገለጻል።

በሕማማቱ ሰዓት ኢየሱስን በታማኝነት የተከተለችው ድንግል ማርያም የኢየሱስ ፍቅር ነጸብራቅ እንድንሆን እርሷ በአማላጅነቷ ትርዳን።