ር.ሊ.ጳ ፍራንችስኮስ ለሚሰቃዩ ሰዎች በቃላት ሳይሆን በተግባር ድረሱላቸው ማለታቸው ተገለጸ!
ርዕሰ ሊቃነ ጳጳሳት ፍራንችስኮስ ዘወትር እሁድ በቫቲካን በሚገኘው በቅዱስ ጴጥሮስ አደባባይ ለሚሰበሰቡ ምዕመናን በእለቱ በሚነበበው የቅዱስ ወንጌል ክፍል ላይ ተንተርሰው አስተንትኖ እንደሚያደርጉ ይታወቃል። በእዚህ መሰረት ቅዱስነታቸው በየካቲት 03/2016 ዓ.ም ባደረጉት አስተንትኖ ለሚሰቃዩ ሰዎች በቃላት ሳይሆን በተግባር ድረሱላቸው ማለታቸው ተገልጿል።
የእዚህ ዝግጅት አቅራቢ መብራቱ ኃ/ጊዮርጊስ ቫቲካን
ክቡራን እና ክቡራት የዝግጅቶቻችን ተከታታዮች ርዕሰ ሊቃ ጳጳሳት ፍራንችስኮስ በእለቱ ያደረጉትን የቅዱስ ወንጌል አስተንትኖ ሙሉ ይዘቱን እንደሚከተለው አሰናድተነዋል፣ ተከታተሉን።
የተወደዳችሁ ወንድሞቼ እና እህቶቼ እንደምን አርደዳችሁ!
የዛሬው ቅዱስ ወንጌል የሥጋ ደዌ በሽተኛ የሆነ አንድ ሰው መፈወስ ያቀርብልናል (ማር. 1፡40-45)። እርሱን ማለትም ኢየሱስን ለሚለምነው ለታመመው ሰው “እፈቅዳለሁ ንጻ” ሲል መለሰለት። (ማርቆስ 1፡ 41) በጣም ቀላል የሆነ ሐረግ ይናገራል፣ እሱም ወዲያውኑ በተግባር ላይ ይውላል። በእርግጥም “ወዲያው ለምጹ ለቀቀው፣ነጻም” (ሉቃስ 1፡ 42)። ይህ ኢየሱስ ለሚሰቃዩት ሰዎች የሚያሳየው ዘይቤ ነው፡ ጥቂት ቃላት እና ተጨባጭ ተግባራት።
ብዙ ጊዜ በወንጌል ውስጥ እርሱ ለሚሰቃዩት እንዲህ ሲያደርግ እናያለን፡- መስማት ለተሳናቸው ዲዳዎች (ማር. 7፡31-37)፣ ሽባዎች (ማር. 2፡1-12)፣ እና ሌሎች ብዙ ችግረኞች (ማርቆስ 5)። እሱ ሁል ጊዜ ይህንን ያደርጋል፡ ትንሽ ይናገራል እና ቃላቶቹ ወዲያውኑ በተግባር ይፈጸማሉ፣ ያጎነብሳል፣ እጁን ይይዛል እና ይፈውሳል። በንግግሮች ወይም በጥያቄዎች ጊዜ አያጠፋም በቅድመ ርኅራኤ ወይም በስሜታዊነት አይደለም፣ ይልቁንም በትኩረት የሚያዳምጥ እና በትኩረት የሚሠራ ሰው፣ በተለይም በግልጽ ሳይታይ ጨዋነቱን ያሳያል።
ይህ አስደናቂ የመውደድ መንገድ ነው፣ እና እሱን በዓይነ ሕሊናህ ስናስበውና ብንዋሃደው እንዴት ጥሩ ነው! እንዲህ የሚያደርጉ ሰዎችን ሲያጋጥመን እናስብ፡ በቃላት ጠንቃቃ፣ በተግባር ግን ለጋስ፣ ለማሳየት የማይፈልጉ ነገር ግን እራሳቸውን ጠቃሚ ለማድረግ ዝግጁ ናቸው፣ ለማዳመጥ ፈቃደኛ ስለሆኑ ለመርዳት ውጤታማ ናቸው። አንድ ሰው እንዲህ ሊላቸው የሚችላቸው ወዳጆች “ልትሰሙኝ ትፈልጋላችሁ? ልትረዳኝ ትፈልጋለህን?» ሲመልሱ በመተማመን፣ በኢየሱስ ቃላት ማለት ይቻላል፦ “አዎ፣ እፈቅዳለሁ፣ ልረዳህ እዚህ መጥቻለሁ!” የግንኙነቶች ከዓይን ወይም ከአዕምሮ የማይጠፋ ምናባዊነት የሆነ ግንኙነት መሬት እያገኘ በሚመስልበት እንደ እኛ ባለ ዓለም ውስጥ ይህ ተጨባጭነት በጣም አስፈላጊ ነገር ነው።
የአምላክ ቃል እንዴት እንደሚያስቆጣን እናዳምጥ፡- “አንድ ወንድም ወይም አንዲት እኅት የሚለብሱት ልብስም ሆነ የሚመገቡት ምግብ ዐጥተው፣ ከእናንተ መካከል አንዱ፣ “በሰላም ሂዱ፤ አይብረዳችሁ፤ ጥገቡ” ቢላቸው፣ ለሰውነታቸው ግን የሚያስፈልጋቸውን ባይሰጣቸው፣ ምን ይጠቅማቸዋል? ( ያዕቆብ 2፡15-16) በማለት ሐዋርያው ያዕቆብ ይናገራል። ፍቅር ተጨባጭነት ይፈልጋል፣ ፍቅር መገኘትን፣ መገናኘትን፣ ጊዜ እና ቦታ ሊሰጠው ይገባል፡ ወደ ውብ ቃላት፣ በስክሪኑ ላይ ያሉ ምስሎችን፣ ጊዜያዊ የራስ ፎቶዎችን እና የችኮላ መልዕክቶችን መቀነስ አይቻልም። ሊረዱ የሚችሉ ጠቃሚ መሳሪያዎች ናቸው ግን ለፍቅር በቂ አይደሉም፣ እውነተኛ መገኘትን መተካት አይችሉም።
እስቲ ዛሬ እራሳችንን እንጠይቅ፣ ሰዎችን እንዴት ማዳመጥ እንዳለብኝ አውቃለሁ? ጥያቄያቸውን ለማሟላት ዝግጁ ነኝ? ወይስ ሰበብ አቀርባለሁ፣ አዘገየዋለሁ፣ በረቂቅ ወይም ከንቱ ቃላት ጀርባ ተደብቄያለሁ? በእውነቱ ፣ ብቸኛ ወይም የታመመን ሰው ለመጎብኘት ለመጨረሻ ጊዜ የሄድኩት መቼ ነበር - ሁሉም በልባቸው መልስ መስጠት የሚችሉት-ወይም ለእርዳታ የጠየቀኝን ሰው ፍላጎት ለማሟላት እቅዶቼን የቀየርኩበት የመጨረሻ ጊዜ መቼ ነበር?
በእንክብካቤ ወደር የሌላት ማርያም፣ በፍቅር ተዘጋጅተን በተጨባጭ ተግባራችንን የምንፈጽ ሰዎች እንድንሆን በአማላጅነቷ ትርዳ።
