ር.ሊ.ጳ ፍራንቸስኮስ የሕይወት ማዕበል ሲገጥማችሁ ኢየሱስን በሕይወታችሁ እንዲገባ ጋብዙት አሉ!

በእዚህ መሰረት ቅዱስነታቸው በነሐሴ 07/2015 ያደርጉት አስተንትኖ “ከሌሊቱ በአራተኛው ክፍል ኢየሱስ በባሕሩ ላይ እየተራመደ ደቀ መዛሙርቱ ወዳሉበት መጣ። ደቀ መዛሙርቱም በባሕሩ ላይ እየተራመደ ሲመጣ ባዩት ጊዜ ፈሩ፤ እነርሱም፣ “ምትሀት ነው!” በማለት በፍርሀት ጮኹ። ኢየሱስም ወዲያውኑ፣ “አይዟችሁ፤ እኔ ነኝ አትፍሩ” አላቸው” (ማቴዎስ 14፡22-33) በሚተርከውና ኢየሱስ በባሕር ላይ በእግሩ መራመዱን በሚገልጸው የቅዱስ ወንጌል ክፍል ላይ መሰረቱን ያደረገ እንደ ነበረ የተገለጸ ሲሆን የሕይወት ማዕበል ሲገጥማችሁ ኢየሱስን በሕይወታችሁ ውስጥ እንዲገባ ጋብዙት ማለታቸው ተገልጿል።

የእዚህ ዝግጅት አቅራቢ መብራቱ ኃ/ጊዮርጊስ ቫቲካን

ክቡራን እና ክቡራት የዝግጅቶቻን ተከታታዮች ርዕሰ ሊቃነ ጳጳሳት ፍራንቸስኮስ በወቅቱ ያደረጉትን አስተንትኖ ሙሉ ይዘቱን እንደሚከተለው አሰናድተነዋል፣ ተከታተሉን።

የተወደዳችሁ ወንድሞቼ እና እሕቶቼ እንደምን አረፈዳችሁ!

የዛሬው ቅዱስ ወንጌል የኢየሱስን ልዩ ድንቅ ተግባር ይተርካል፡ በገሊላ ሐይቅ ውሃ ላይ በሌሊት በጀልባ ወደ ሚሻገሩት ደቀ መዛሙርቱ ይመላለሳል (ማቴ. 14፡22-33)። ኢየሱስ ይህን ያደረገው ለምንድን ነው? ምናልባት በሐሳቡ በስቃይ ላይ የሚገኙን ደቀ መዛሙርቱን ለመርዳት ባደረገው አጣዳፊ፣ የማይጠበቅ ፍላጎት የተነሳ ይሆን? ሆኖም ሁሉንም ነገር ያቀደው፣ በዚያ ምሽት እንዲሄዱ ያደረጋቸው ኢየሱስ ራሱ ነው። መጽሐፍ ቅዱስ እንኳ “በጀልባ ተሳፍረው ወደ ማዶ እንዲቀድሙት አዘዛቸው” ይላል (ማቴዎስ 14፡ 22)። ምናልባት ይህን ያደረገው የእርሱን ታላቅነትና ኃይሉን ለማሳየት ይሆን? እሱ ግን እንደዛ አይደለም። ታዲያ ለምን አደረገ?

በውሃ ላይ መራመዱ የሚያሳየውን ነገር ወዲያውኑ ለመረዳት ያዳግተናል። በእርግጥ በዚያን ዘመን የሰው ልጅ ሊቆጣጠረው ያልቻለው የክፉ ኃይላት መፈልፈያ ታላላቅ የውኃ መስፋፋቶች ተይዘው ነበር። በተለይ አውሎ ነፋሶች ተነስተው ውዥንብር ሲፈጥሩ እነዚህ ገደሎች የግርግር ምልክቶች ነበሩ እና የታችኛውን ዓለም ጨለማ ያስታውሳሉ። እንግዲህ ደቀመዛሙርቱ በጨለማ ጊዜ በሐይቁ መካከል ራሳቸውን አገኙ። መስጠምን፣ በክፉ መንፈስ መያዝን ይፈራሉ። እዚህም ኢየሱስ በውኃ ላይ ማለትም በክፉ ኃይሎች ላይ እየተራመደ መጣና ደቀ መዛሙርቱን “አይዞአችሁ፣ እኔ ነኝ አትፍሩ” (ማቴዎስ 14፡27) አላቸው፥ ይህ የምልክቱ ፍቺ ነው፡ የሚያስፈሩን፣ ልንቆጣጠረው የማንችለው ክፋት ኃይላት፣ ከኢየሱስ ጋር ስንሆን ልናሸንፋቸው እንችላለን፣ ታላቅ የሚመስለው ክፉ መንፈስ ትንሽ መጠን ይወስዳሉ። በውሃው ላይ በመራመድ፡- “አትፍራ። ጠላቶቻችሁን ከእግሬ በታች አድርጌአቸዋለሁ” - ሰዎች አይደሉም ነገር ግን - እንደዚያ ዓይነት ጠላት ሳይሆን ሞት፣ ኃጢአት፣ ዲያብሎስ - እነዚህን ጠላቶች ስለ እኛ ሲል ይረግጣል።

ዛሬም ክርስቶስ ለእያንዳንዳችን “አይዟችሁ፤ እኔ ነኝ፤ አትፍሩ!" እኔ እዚህ ነኝና አይዞአችሁ፣ ምክንያቱም ከአሁን በኋላ በተናወጠ የህይወት ውሃ ላይ ብቻህን አይደለህምና። እናም ስለዚህ እራሳችንን በንፋስ ባህር ላይ ስናገኝ ምን እናድርግ? ስንፈራ፣ ጨለማን ብቻ እያየን እና ስር እንደምንወድቅ ሲሰማን ምን እናድርግ? ደቀ መዛሙርቱ በወንጌል የሚያደርጓቸው ሁለት ነገሮች መፈጸም ይኖርብናል፡- ኢየሱስን ጠሩት፣ ኢየሱስን ተቀበሉት።

እነሱ ኢየሱስን ጠሩት፡- ጴጥሮስ በውኃው ላይ እየተራመደ ወደ ኢየሱስ ሄደ፣ ነገር ግን ፈራ። መስመጥ ሲጀምር “ጌታ ሆይ አድነኝ!” እያለ ይጮኻል (ማቴዎስ 14፡30)። ይህ ጸሎት ውብ ነው። ጌታ ሊያድነን እንደሚችል፣ ክፋታችንን እና ፍርሃታችንን እንደሚያሸንፍ እርግጠኝነትን ይገልጻል። ከሁሉም በላይ ደግሞ በ "አውሎ ነፋስ" ጊዜ ውስጥ አብረን እንድገመው - ጌታ ሆይ አድነኝ” እያልን ልንጮኽ ይገባል።

ከዚያም ደቀ መዛሙርቱ ኢየሱስን ወደ ታንኳው ተቀበሉት። ይህ የመጽሐፍ ቅዱስ ክፍል ኢየሱስ ወደ ጀልባው እንደገባ “ነፋሱ ጸጥ አለ” (ማቴዎስ 14፡ 32) ይለናል። ጌታ የሕይወታችን ጀልባ፣እንዲሁም የቤተክርስቲያኑ ጀልባ፣ በጭንቅላታችን ውስጥ በሚፈጠረው ነፋስ ምክንያት እንደምንሰጋ እና የምንጓዝበት ባህር ብዙ ጊዜ እንደሚናወጥ ያውቃል። በመርከባችንን በምንቀዝፍበት ወቅት ከሚገጥመን ጠንካራ ድካም እና ሥራ አይታደገንም፣ ይልቁንም የዛሬው ቅዱስ ወንጌል አጉልቶ እንደሚያሳየን ደቀ መዛሙርቱን እንዲሄዱ ገፋፋቸው። እሱ ችግሮችን እንድንጋፈጥ ይጋብዘናል፥ ይህ የሚሆነው እነሱ ደጋፊ ቦታዎች፣ እሱን ለመገናኘት እድሎችን እንድናገኝ እንዲረዳን ማለት ነው። እንደውም በጨለማው ጊዜያችን ልክ እንደዚያች ሌሊት በሐይቁ ላይ ‘እንኳን ደህና መጣችሁ’ በማለት ሊገናኘን ይመጣል።

እንግዲያው ራሳችንን እንጠይቅ፡- ስፈራ ምን ምላሽ እሰጣለሁ? ብቻዬን በራሴ ጥንካሬ እሄዳለሁ ወይስ ጌታን እጠራለሁ? እናስ የእኔ እምነት ምን ይመስላል? ክርስቶስ ከጠላት ማዕበል እና በሕይወት ውስጥ ከሚነሱ አውሎ ነፋሶች የበለጠ ጠንካራ እንደሆነ አምናለሁ ወይ? ግን ከሁሉም በላይ: እኔ ከእሱ ጋር በጀልባ እየተጓዝኩ ነው ወይ? እቀበለዋለሁ፣ በሕይወቴ ጀልባ ውስጥ ቦታ ሰጥቼዋለሁ፣ መሪውን ለእሱ አሳልፌ እሰጠዋለሁ ወይ? በጨለማ መሻገሪያ ውስጥ፣ የባሕሩ ኮከብ የሆነችው ማርያም፣ የኢየሱስን ብርሃን እንድንፈልግ እርሷ በአማላጅነቷ ትርዳን።