ር.ሊ.ጳ ፍራንችስኮስ ቅዱስ ጴጥሮስ እግዚአብሔር በድካማችን እንዴት እንደሚሰራ አሳይቷል አሉ!
የጎርጎሮሳዊያኑን የቀን አቆጣጠር በሚከተል የካቶሊክ ቤተክርስቲያን ምዕመናን ዘንድ በሰኔ 23/2015 ዓ.ም የቅዱሳን ጴጥሮስ እና ጳውሎስ አመታዊ በዓል እየተከበረ ይገኛል። ይህ በዓል በአገራችን በኢትዮጲያ የቀን አቆጣጠር በሐምሌ 05/2015 ዓ.ም እንደ ሚከበር ይታወቃል። በእዚህ መሰረት ርዕሰ ሊቃነ ጳጳሳት ፍራንችስኮስ ይህ ዓመታዊ የቅዱሳን ጴጥሮስ እና ጳውሎስ በዓል በቫቲካን በተከበረበት ወቅት ይህንን በዓለ ለመታደም በቫቲካን በሚገኘው በቅዱስ ጴጥሮስ አደባባይ ለተሰበሰቡ ምዕመናን ከመላከ እግዚአብሔር ጸሎት በኋላ በእለቱ በተነበበው ቅዱስ ወንጌል ላይ ተንተርሰው ባደረጉት አስተንትኖ ቅዱስ ጴጥሮስ እግዚአብሔር በድካማችን እንዴት እንደሚሰራ አሳይቷል ማለታቸው ተገልጿል።
የእዚህዝ ግጅት አቅራቢ መብራቱ ኃ/ጊዮርጊስ ቫቲካን
ክቡራን እና ክቡራት የዝግጅቶቻችን ተከታታዮች ርዕሰ ሊቃነ ጳጳሳት ፍራንችስኮስ በወቅቱ ያደረጉትን የቅዱስ ወንጌል አስተንትኖ ሙሉ ይዘቱን እንደሚከተለው አሰናድተነዋል ተከታተሉን።
የተወደዳችሁ ወንድሞቼ እና እህቶቼ እንደምን አርፈዳችሁ!
በዛሬ ቀን የተነበበልን ቅዱስ ወንጌል የቅዱሳን ሐዋርያት የቅዱሳን ጴጥሮስ እና የጳውሎስ ክብረ በዓል፣ ኢየሱስ ከአሥራ ሁለቱ አንዱ የሆነውን ስምዖንን “አንተ ጴጥሮስ ነህ፣ በዚችም ዓለት ላይ ቤተ ክርስቲያኔን እሠራለሁ” (ማቴ 16፡18) ብሎ ተናግሯል። ጴጥሮስ ብዙ ትርጉሞች ያሉት ስም ነው፡ እሱ ዐለት ወይም ድንጋይ ጠጠር ማለት ነው። እናም እንዲያውም የጴጥሮስን ሕይወት ከተመለከትን ከእነዚህ ከሦስቱም የስሙ ገጽታዎች መካከል ጥቂቶቹን እናገኛለን።
ጴጥሮስ ዓለት ነው፡ ብዙ ጊዜ ጠንካራ እና የተረጋጋ፣ እውነተኛ እና ለጋስ የነበረ ሰው ነው። ኢየሱስን ለመከተል ሁሉን ይተዋል (ሉቃስ 5፡11)። የሕያው እግዚአብሔር ልጅ የሆነውን ክርስቶስን ያውቃል (ማቴ 16፡16)፥ ወደ ትንሣኤው ፈጥኖ ይሄድ ዘንድ ወደ ባሕር ጠልቋል (ዮሐ. 21፡7)። ከዚያም ከመያዙ እና ከመገረፉ በፊት እና በኋላ ኢየሱስን በቤተመቅደስ ውስጥ በድፍረት እና በብርታት ሰበከ (ሐዋ. 3፡12-26፤ 5፡25-42)። ትውፊትም ሰማዕትነትን በተጋፈጠበት ወቅት ስለነበረው ጽናት ይነግረናል፣ እሱም እዚሁ ማለትም በሮም ከተማ ውስጥ ተፈጽሟ።
ጴጥሮስ ደግሞ ድንጋይ ነው፡ እሱ ዓለት እና ደግሞ ድንጋይ ነው፣ ለሌሎች ድጋፍ መስጠት የሚችል - በክርስቶስ ላይ የተመሰረተ፣ ለወንድሞች እና እህቶች ለቤተክርስትያን ግንባታ ድጋፍ ሆኖ የሚያገለግል ድንጋይ ነው (1 ጴጥ 2፡4-8፤ ኤፌ 2፡19-22)። ይህንንም በህይወቱ ውስጥ እናገኘዋለን፡ ኢየሱስ ለእንድርያስ፣ ከወንድሙ፣ ከያዕቆብ እና ከዮሐንስ ጋር ላቀረበው ጥሪ ምላሽ ሰጠ (ማቴ. 4፡18-22)። ሐዋርያት ጌታን ለመከተል ያላቸውን ፍላጎት አረጋግጧል (ዮሐ. 6፡68)፤ መከራ ለሚቀበሉት ያስባል (ሐዋ. 3፡6)፤ የወንጌልን የጋራ አዋጅ ያበረታታል እና ይደግፋል (ሐዋ. 15፡7-11)። እሱ "ድንጋይ" ነው፥ ለመላው ማህበረሰብ አስተማማኝ የማጣቀሻ ነጥብ ነው።
ጴጥሮስ ዓለት ነው እሱ ድንጋይ ነው እና እሱ ደግሞ ጠጠር ነው፤ ትንሽነቱ ብዙ ጊዜ ገፍቶ ይወጣል። አንዳንድ ጊዜ ኢየሱስ የሚያደርገውን አይረዳም (ማር. 8:32-33፤ ዮሐ. 13:6-9)። ከኢየሱስ መታሰር ጋር በተገናኘው ጊዜ ውስጥ ጴጥሮስ ፍርሃት እንዲይዘው ፈቀደ እና ኢየሱስን ካደ፣ ከዚያም ንስሃ ገብቷል እና ምርር ብሎ አለቀሰ (ሉቃስ 22፡54-62)፣ ነገር ግን በመስቀል ስር ለመቆም ድፍረት አላገኘም። ከመያዝ ፍራቻ የተነሳ እራሱን ከሌሎቹ ጋር በላይኛው ክፍል ውስጥ ቆልፎ ይዘጋል (ዮሐ. 20፡19)። በአንጾኪያ፣ ከተለወጡ ጣዖት አምላኪዎች ጋር መሆን አሳፍሮታል - እናም ጳውሎስን በዚህ ላይ ጠርቶ ይህን በተመለከተ ወጥነት እንዲኖረው ጠየቀው (ገላ 2፡11-14)። በመጨረሻ፣ እንደ ቤተክርስቲያን ቱፊት ወግ ሰማዕትነት ሲገጥመው ለመሸሽ ይሞክራል፣ ነገር ግን ኢየሱስን በመንገድ ላይ አገኘውና ወደ ኋላ ለመመለስ ድፍረቱን አገኘ።
ይህ ሁሉ በጴጥሮስ ውስጥ ነው-የዓለት ጥንካሬ፣ የድንጋይ አስተማማኝነት እና የቀላል ጠጠር ትንሽነት። እሱ ላዕለ ሰብ (ልዩ የሆነ ሰው) አይደለም - እሱ እንደ እኛ ያለ ሰው ነው፣ እንደ እያንዳንዳችን፣ ኢየሱስን አለፍጽምና ውስጥ በልግስና "አዎ" ያለው። ነገር ግን ልክ እንደዚህ ነው - ልክ በጳውሎስ እና በቅዱሳን ሁሉ - ጴጥሮስን በጸጋው ያጸናን፣ በፍቅሩ አንድ የሚያደርገን፣ በምሕረቱም ይቅር የሚልልን እግዚአብሔር ነው። መንፈስ ቤተክርስቲያንን የሚመሰርተውም ከዚህ እውነተኛ ሰው ጋር ነው። ጴጥሮስና ጳውሎስ እውነተኛ ሰዎች ነበሩ። እናም ዛሬ ከመቼውም ጊዜ በላይ እውነተኛ ሰዎች ያስፈልጉናል።
አሁን ወደ ውስጣችን እንቃኝ እና ከድንጋይ፣ ከዓለት እና ከጠጠር ጀምሮ አንዳንድ ጥያቄዎችን እራሳችንን እንጠይቅ። ከዓለቱ፡- በውስጣችን ለጌታና ለወንጌል ፍቅር፣ ቅንዓት፣ ፍቅር አለ? ወይስ በቀላሉ የሚፈርስ ነገር አለ? ታዲያ እኛ ድንጋይ ነን የምንለው ማሰናከያ ሳንሆን ቤተክርስቲያን የሚታነፅበት አይነት ነው? ለአንድነት እንሰራለን? ለሌሎች በተለይም ለደካሞች ፍላጎት አለን? በመጨረሻም ጠጠርን በማሰብ የእኛን ትንሽነት እናውቃለን? እናም ከሁሉም በላይ፣ በድካማችን፣ በትሑት እና በቅን ሰዎች በኩል ታላቅ ነገርን ለሚፈጽመው ጌታ ራሳችንን በአደራ እንሰጣለን ወይ?
የቅዱሳን ጴጥሮስና የጳውሎስን ጥንካሬ፣ ልግስና እና ትሕትና እንድንመስል የሐዋርያት ንግስት ማርያም በአማላጅነቷ ትርዳን።
