Папата Фрањо: Марија е мајка на отфрлените

Да се светкува Марија значи да се слави близината и нежноста на Бога, кој е со својот народ, кој не нѐ остава сами, кој ни даде Мајка која се грижи за нас и нè следи - со овие зборови го започна својот говор папата Фрањо, на шпански јазик, обраќајќи им се на членовите на Братството Пресвета Богородица од Монсерат, основано пред 800 години со цел да го шири почитувањето на Пресвета Богородица.

Мајката на отфрлените

За Марија, не постои отфрлање; Богородица е мајка на отфрлените – истакна Папата – оние кои ги отфрламе. Како мајка, таа знае да слуша многу работи, бројни барања, дури и кога доаѓаат од двојно срце, од срце кое не е доследно на себе, од срце кое страда. Марија е исто така жена што слуша; таа слуша, слуша дури и дете кое е злосторник.

Папата на денешниот спомен ден на Пресвета Богородица од Бројаницата, повторно истакна дека Божјиот стил е близина, сочувство и нежност. Притоа, тој посебно се осврна на иконата на Богородица од Монсерат како седи со Исус во нејзините раце. Во десната рака има глобус што ја симболизира вселената: Марија е царица и господарка на сето создание - истакна Светиот Отец и ги охрабри верниците да го имаат на ум двојниот повик на Богородица: да биде мајка на Бога и наша мајка. Тој, исто така, додаде дека Маријанската побожност е многу важна во за побожноста на Божјиот народ.

Да помислиме колку само верници во тие 800 години присуство во Монсерат го посетија нејзиниот храм, молеја Света Бројаница и понизно и едноставно побараа од Богородица нејзино застапништво за себе и за своите најблиски! Колку само имаше изрази на синовска љубов, молби и благодарност!

Богородица ни помага да ги одврземе јазлите

Пред Мајката се будат најблагородните човечки чувства – рече Папата и додаде: Кога Марија ги слуша нашите молитви, му покажува на Исус: „Што и да ви каже, направете“. Марија е и „помошничка“, помага во конфликти и проблеми. Тоа ни помага да ги одврземе јазлите што можат да настанат во нас и меѓу нас – истакна и нагласи:

Марија, исто така, го отвора патот за пријателство меѓу народите, нè охрабрува да го насочиме погледот кон изворот и целта на нашето постоење, а тоа е Исус Христос, и нè поттикнува да го следиме неговиот пример, чекорејќи по патиштата на мирот, нежноста, слушањето и трпеливиот дијалог полн со доверба.

Нов свет

Богородица од Монсерат, со светот во нејзините раце, исто така нè поттикнува да ги отвориме патиштата за вистинското братство:

Нè поттикнува да го живееме тоа универзално братство, без граници, без исклучување, кое ги растерува сенките на затворената средина. Таа е внимателна не само кон Исус, туку и кон „останатиот дел од нејзиното потомство“ (сп. Дела 12,17). Таа со силата на Воскреснатиот сака да роди нов свет, каде што сите ќе бидеме браќа, каде што ќе има место за сите отфрлени во нашите општества, каде што ќе блескаат правдата и мирот.