የሲንዶሳዊነት ሲኖዶስ 'ሁለተኛ ክፍል 2' ክንውኖች

የዚህ ዝግጅት አቅራቢ መብራቱ ኃ/ጊዮርጊስ ቫቲካን

B2. በተልእኮ ውስጥ የጋራ ኃላፊነት፡ በወንጌል አገልግሎት ውስጥ ስጦታዎችን እና ተግባሮችን እንዴት በተሻለ መንገድ ማካፈል እንችላለን?

51. "በመንፈሳዊ ንግደት ላይ የምትገኝ ቤተክርስቲያን በተፈጥሮዋ ሚስዮናዊ ናት" (AG 2)። ተልእኮ ስለ ሲኖዶሳዊው ቤተ ክርስቲያን የምናስብበት ተለዋዋጭ አድማስ ይመሰርታል፣ ወደ እርሱም “ከራሳችን ወጥተን የሌሎችን መልካም ነገር ለመፈለግ ሕይወታችንን መስዋዕት አድርገን እንኳን ሳይቀር” በመስጠት ወደ ሚገኘው የ“ደስታ” አቅጣጫን ይሰጠናል። ተልእኮ አንድ ሰው የጴንጤቆስጤን ልምድ እንዲቀበል ያስችለዋል፡ መንፈስ ቅዱስን ከተቀበሉ በኋላ ጴጥሮስ እና አስራ አንዱ ቆመው የተሰቀለውን እና የተነሣውን ኢየሱስን በኢየሩሳሌም ለሚኖሩ ሁሉ ለማብሰር ቃሉን ያዘው ተነሱ (ሐዋ. 2፡14-36)። የሲኖዶሳዊ ሕይወት የተመሰረተው በተመሳሳይ ተለዋዋጭነት ነው። በእነዚህ ቃላት ውስጥ የመጀመርያውን ደረጃ ህያው ልምድ የሚገልጹ ብዙ ምስክሮች አሉ፣ እና እጅግ በጣም ብዙ ደግሞ ሲኖዶሳዊነትን እና ተልዕኮን በማይነጣጠል መልኩ የሚያገናኙ ናቸው።

52. እራሱን ከእግዚአብሔር ጋር የመገናኘት ምልክት እና መሳሪያ እና የሰው ልጆች ሁሉ አንድነት ምልክት እና መሳሪያ እንደሆነ በሚገልጽ ቤተክርስቲያን ውስጥ በተልዕኮ ላይ ያለው ንግግር በምልክቱ እና በመሳሪያው ውጤታማነት ላይ ያተኩራል ፣ የትኛውም አዋጅ ተዓማኒነት ሊጎድለው አይገባም። ተልእኮ የሃይማኖታዊ ምርት ግብይት ሳይሆን ግንኙነቶች የእግዚአብሔር ፍቅር መገለጫ የሆኑበት እና ህይወቱ አዋጅ የሆነበት ማህበረሰብ መገንባት ነው። በሐዋርያት ሥራ ውስጥ፣ የጴጥሮስ ንግግር ወዲያውኑ የጥንታዊው ማኅበረሰብ ሕይወት ታሪክ ይከተላል፣ ይህም ሁሉም ነገር የኅብረት አጋጣሚ ሆነ (የሐዋርያት ሥራ 2፡42-47)፣ ይህም ማህበረሰቡን ማራኪ አድርጎታል።

53. በዚህ መስመር፣ ተልዕኮን በሚመለከት የመጀመሪያው ጥያቄ የክርስቲያን ማኅበረሰብ አባላት በጥምቀት ከክርስቶስ ጋር ባላቸው ቀጥተኛ ግንኙነት እና የመንፈስ ቅዱስ ማደሪያ በመሆናቸው ከእያንዳንዱ አባል የማይሻር ልዩነት ጀምሮ አንድ የሚያመሳስላቸው ነገር ምን እንደሆነ ይጠይቃል። ይህ እያንዳንዳቸው የተጠመቁ ሰዎች አስተዋጾ ውድ እና አስፈላጊ ያደርገዋል። በመጀመሪያው ምዕራፍ ላይ ለተጠቀሰው የአስደናቂነት ስሜት አንዱ ምክንያት ከዚህ አስተዋጾ እድል ጋር የተያያዘ ነው፡ “በእርግጥ የሆነ ነገር ማቅረብ እችላለሁ?” በተመሳሳይ ጊዜ እያንዳንዱ ሰው የራሱን ሙሉ አለመሆን እንዲያውቅ ይጋበዛል፣ እናም ስለዚህ በተልዕኮ ሙሉነት ሁሉም ሰው እንደሚያስፈልግ ግንዛቤ እንዲኖረው ያደርጋል። ከዚህ አንፃር ተልእኮ እንዲሁ ሕገዊ ሲኖዶሳዊ ይዘት አለው።

54. በዚህ ምክንያት፣ ራሷን ሚሲዮናዊና ሲኖዶሳዊ መሆኗን ባወቀች ቤተ ክርስቲያን የተገለጸችው ሁለተኛዋ ቅድሚያ የሚሰጠው፣ የሁሉንም ሰው አስተዋጽዖ ለመጠየቅ የምትችልበትን መንገድ የሚመለከት ሲሆን እያንዳንዳቸው በተሰጣቸው ስጦታና በተግባራቸው፣ የሥርዓተ ባሕሪውን ልዩነት ግምት ውስጥ በማስገባትና ማኅበረ ቅዱሳንን በማዋሃድ በቤተክርስቲያን የሥልጣን ተዋረድ እና በተሰጣቸው የመንፈስ ቅዱስ ስጦታዎች መካከል ያለው ግንኙነት። የተልእኮው እይታ መክሊቶችን/ጸጋዎችን እና አገልጋዮችን የጋራ በሆነው አድማስ ውስጥ ያስቀምጣቸዋል፣ እና በዚህ መንገድ ፍሬያማነታቸውን ይጠብቃል፣ እነዚህ የመገለል ዓይነቶችን ህጋዊ የሆኑ መብቶች ሲሆኑ ይጎዳል። የሚስዮናውያን ሲኖዶስ ቤተ ክርስቲያን እያንዳንዱ የተጠመቀ ሰው በተልእኮው ውስጥ የሚያበረክተውን አስተዋጾ፣ ከራሱ/ከራሷ ወጥቶ ከሌሎች ጋር በአንድነት ታላቅ በሆነ ነገር ውስጥ በመሳተፍ እንዴት እውቅና እና ዋጋ መስጠት እንደምትችል እራሷን የመጠየቅ ግዴታ አለባት። ለሰው ልጅ የጋራ ጥቅም ንቁ አስተዋጽዖ ለማድረግ” በክርስቲያን ማኅበረሰብ ውስጥም ቢሆን የሰው ልጅ ክብር የማይገሰስ አካል ነው። ሁሉም ሰው ሊያደርገው የሚችለው የመጀመሪያው አስተዋጽዖ የዘመኑን ምልክቶች በመለየት ላይ ነው፣ የጋራ ተልእኳችንን ከመንፈስ እስትንፋስ ጋር በተጣጣመ መልኩ ለማስቀጠል ነው። ሁሉም አመለካከቶች ለዚህ አስተዋይነት የሚያበረክቱት ነገር አለ ከድሆች ጀምሮ እና ከተገለሉት ሰዎች ጭምር፡ አብሮ መሄድ ማለት ፍላጎታቸውን እና ስቃያቸውን መመለስ እና መሸከም ማለት ብቻ ሳይሆን ማንነታቸውን ማክበር እና ከእነሱ መማር ማለት ነው። ከድህነት ወጥመዶች በማምለጥ እና በተቻለ መጠን በመንገዳችን ላይ የምንገኝበትን የአዲሱን ሰማይ እና አዲስ ምድር አመክንዮ በመጠባበቅ እኩል ክብራቸውን የምናውቅበት መንገድ ይህ ነው።

55. ከዚህ ቅድሚያ ጋር የተገናኙት የቀመር ሉሆች ለተለያዩ ሙያዎች፣ ለበጎ አድራጎቶች እና አገልግሎቶች እውቅና መስጠት፣ የሴቶችን የጥምቀት ክብር ማሳደግ፣ የተሾመ አገልግሎት ሚና እና በተለይም በመሳሰሉት ርዕሰ ጉዳዮች ላይ ይህን መሰረታዊ ጥያቄ ለማንሳት ይሞክራሉ። በሚስዮናውያን ሲኖዶስ ቤተ ክርስቲያን ውስጥ የኤጲስ ቆጶስ አገልግሎት ምን እንደ ሆነ ይመረምራሉ።