Papa:wema ukifanywa kwa jina la mungu ni sehemu njema kwetu isiyopotea
Na Angella Rwezaula; – Vatican.
Baba Mtakatifu Francisko amekutana mjini Vatican, Alhamisi tarehe 11 Mei, na washiriki 400 wa Mkutano Mkuu wa Caritas Internationalis kutoka mataifa mbali mbali. Katika hotuba yake ametoa mwaliko wa kutafakari ukweli kwamba katika upendo hatuelewi umuhimu wa maisha yetu wenyewe tu, lakini pia jinsi ya thamani ya wengine inajiyotokeza. Mwanzo wa hotuba yake hata hivyo amelezea historia ya chombo hicho kwamba kufuatia ukatili na uharibifu wa Vita vya Pili vya Dunia, Mtangulizi wake Papa Pio XII alitaka kuonesha huruma na kujali kwa Kanisa zima kwa ajili ya familia ya binadamu, na kwa hali nyingi ambazo migogoro ya silaha ilitishia maisha ya wanaume, wanawake, watoto na wazee, na kuzuia maendeleo yao muhimu ya binadamu. Papa Pio XII alihimiza kinabii kuanzishwa kwa chombo kitakachosaidia, kuratibu na kuongeza ushirikiano kati ya mashirika mengi ya upendo yaliyopo ambayo kwayo Kanisa la kiulimwengu lilitangaza na kutoa ushuhuda, kwa maneno na matendo, upendo wa Mungu na upendeleo wa Kristo kwa maskini, hata wadogo walioachwa na kutupwa.
Mtakatifu Yohane Paulo II alitaka kumulika uhusiano wa karibu ambao, tangu mwanzo kabisa, uliunganisha Caritas Internationalis kwa Wachungaji wa Kanisa na hasa, kwa Mrithi wa Petro, anayesimamia Makanisa katika upendo. Caritas Internationalis inafanikisha hili zaidi ya yote kwa kuchota kutoka katika chemchemi ya upendo ndani ya Kanisa, zawadi ya Kristo kwake mwenyewe katika Karamu ya Mwisho. Hatupaswi kamwe kusahau kwamba, katika asili ya shughuli zetu zote za hisani na kijamii, ni Kristo mwenyewe ambaye, “alipowapenda watu wake waliokuwa katika ulimwengu, aliwapenda hata mwisho” (Yn 13:1). Katika Ekaristi, ishara ya sakramenti ya uwepo hai, halisi na unaoendelea wa Kristo ambaye anajitoa kwa ajili yetu na ambaye alitupenda kwanza bila kuuliza chochote kama malipo, “Bwana anakuja kukutana na mwanadamu, aliyeumbwa kwa sura na sura ya Mungu; taz. Mwa 1:27), akijifanya kuwa mwandamani wake njiani”.
Ekaristi imekusudiwa kwa ajili yetu. Ni chakula na kinywaji kinachotutegemeza katika safari yetu, kinachotuburudisha katika uchovu wetu, kinachotuinua tunapoanguka, na kinachotuita kwa hiari kukubali kila kitu ambacho Mungu ametufanyia na kwa ajili ya wokovu wetu. Mbele ya fumbo hili kuu na lisiloelezeka, zawadi isiyo na masharti na tele ambayo Kristo alijitengenezea kutokana na upendo, tunabaki kushangaa na nyakati fulani kuzidiwa. Kama Wayahudi waliohisi mioyo yao ikichomwa na maneno ya Petro siku ya Pentekoste, sisi pia ni lazima tujiulize: “Ndugu, tufanye nini?” (Matendo 2:37). Tunaweza kuingia katika fumbo la furaha na kuu la “kurudisha” kwa shukrani, tukionyesha shukrani zetu kwa Mungu kwa kuwageukia ndugu na dada zetu wanaoteseka, wanaohitaji kutunzwa, wanaohitaji msaada wetu ili kupata tena hadhi yao kama wana na binti waliokombolewa “si kwa vitu viharibikavyo..., bali kwa damu ya thamani ya Kristo” (1 Pet 1:18-19). Kila mmoja wetu anaweza kulipiza upendo wa Mungu kwetu kwa kuwa ishara na chombo chake kwa wengine. Hakuna njia bora zaidi ya kumwonyesha Mungu kwamba tunaelewa maana ya Ekaristi kuliko kuwapa wengine kile ambacho sisi wenyewe tumepokea (rej. 1Kor 11:32). Wakati, kwa kujibu upendo wa Kristo, tunaifanya kuwa zawadi kwa wengine, tunatangaza kifo cha Bwana na ufufuko hadi atakapokuja. Kwa njia hiyo, tunadhihirisha maana sahihi zaidi ya historia.
Upendo haujivuni au kujivuna, kwa maana una hisia ya uwiano. Upendo hautuwekei juu ya wengine, lakini huturuhusu kuwakaribia kwa heshima na fadhili, upole na huruma, nyeti kwa udhaifu wao. “Ikiwa tutaelewa, kusamehe na kuwatumikia wengine kutoka moyoni, kiburi chetu kinapaswa kuponywa na unyenyekevu wetu lazima uongezeke” (Amoris Laetitia, 98). Upendo haujitumii, bali unalenga kukuza wema wa wengine na kuwaunga mkono katika juhudi zao za kuyafanikisha. Upendo hauzingatii makosa yaliyovumiliwa, wala hausengei maovu yanayofanywa na wengine; bali, kwa busara na katika ukimya inamkabidhi Mungu kila kitu, ikiacha hukumu. Upendo hufunika kila kitu, asema Paulo, si kuficha ukweli, ambao Mkristo hufurahi sikuzote, bali kutofautisha dhambi na mtenda-dhambi ili, huku wa kwanza akihukumiwa, wa mwisho waokolewe. Upendo husamehe kila jambo ili sote tupate faraja katika kumbatio la huruma la Baba na kufunikwa na msamaha wake wa upendo.
Baba Mtakatifu anabainisha kuwa Paulo anahitimisha “wimbo” wake kwa kusema kwamba upendo, kama njia bora zaidi ya kumfikia Mungu, ni mkuu kuliko imani na tumaini. Anachosema Mtume ni kweli kabisa. Ingawa imani na tumaini ni “zawadi za muda”, yaani, zilizounganishwa na maisha yetu kama mahujaji na wasafiri katika dunia hii, upendo, kinyume chake, ni “zawadi ya uhakika”, ni ahadi na kionjo cha wakati wa mwisho, Ufalme wa Mungu. Mungu. Kila kitu kingine kitapita, na upendo hautaisha. Mema yanayotendwa kwa jina la Mungu ni sehemu njema yetu ambayo haitapotea wala kufutika. Hukumu ya Mungu juu ya historia inategemea “leo” ya upendo, juu ya utambuzi wake wa yale ambayo tumewafanyia wengine katika jina lake. Kama Yesu alivyoahidi, thawabu itakuwa uzima wa milele: “Njoni, mliobarikiwa na Baba yangu, urithini ufalme mliowekewa tayari tangu kuumbwa ulimwengu” (Mt 25:34). Tangu mwanzo, Caritas Internationalis ilitungwa mimba na kutaka kuwa kielelezo cha ushirika wa kikanisa, njia na udhihirisho wa agape ndani ya kikanisa, upatanishi kati ya makanisa ya ulimwengu na ya pekee, na kusaidia ushiriki wa Watu wote wa Mungu katika kazi ya hisani.
Papa amesisitiza kuwa kazi yako ya kwanza ni kushirikiana na Kanisa la ulimwengu wote katika kupanda mbegu, kutangaza Injili kwa matendo mema. Hili sio tu suala la kuanzisha miradi na mikakati inayothibitisha mafanikio na ufanisi, lakini pia kushiriki katika mchakato unaoendelea wa wongofu wa kimisionari. Unaombwa uonyeshe kwamba Injili "inajibu kwa matarajio ya ndani kabisa ya mwanadamu: jibu la hadhi ya kila mmoja na utimilifu katika usawa, ushirika na kuzaa matunda" (Amoris Laetitia, 201). Kwa sababu hii, ni muhimu sana kutaja uhusiano wa karibu kati ya kukua katika utakatifu wa kibinafsi na wongofu wa kimisionari wa kikanisa. Wale wote wanaofanya kazi Caritas wameitwa kushuhudia upendo huo mbele ya ulimwengu. Iweni wanafunzi wamishonari! Fuata nyayo za Kristo!
Baba Mtakatifu Francisko amesema "pili, umeitwa kuandamana na Makanisa mahalia katika kujitolea kwao kwa upendo wa kichungaji. Jihadharini kuwafundisha walei wenye uwezo wenye uwezo wa kuleta ujumbe wa Kanisa katika maisha ya kisiasa na kijamii. Changamoto ya walei waliokomaa na wenye ufahamu ni kwa wakati muafaka kama zamani, kwani uwepo wao unafikia nyanja zote zinazogusa moja kwa moja maisha ya maskini. Wanaweza kueleza kwa uhuru ubunifu moyo wa kimama wa Kanisa na kujali haki ya kijamii, shukrani kwa ushiriki wao katika kazi ngumu ya kubadilisha miundo ya kijamii isiyo ya haki na kukuza furaha ya binadamu. Hatimaye, Papa amependekeza umoja. Shirikisho lako linakumbatia vitambulisho vingi tofauti. Furahia utofauti wako kama hazina, wingi kama rasilimali. Shindaneni katika kuheshimiana, na kuruhusu migogoro iongoze, si kwa migawanyiko, bali kukutana na kukua. Ninapowapongeza nyote kwa maombezi ya Maria, Mama wa Kanisa, niawaomba, na tafadhalini, mniombee. Juu yenu na juu ya wale wote wanaowaunga mkono katika kazi yenu, ninawaombea baraka za Bwana."
