Patriaki Pizzaballa:Pasaka ni mwaliko wa kwenda Galilaya yetu kutafuta ishara za uzima
Na Angella Rwezaula – Vatican.
Katika kesha la Pasaka huko Yerusalemu katika Nchi Takatifu mnamo tarehe 30 Machi 2024, Patriaki wa Kilatini wa Yerusalemu, Kardinali Pierbattista Pizzaballa aliongoza ibada kuu ya Misa Takatifu. Akianza mahubiri yake alisema kuwa “Siku hizi tatu za maombi makali na ibada takatifu zote zinafanyika karibu katika ukumbi huu mdogo, karibu na mabaki ya kaburi ambalo Injili ya leo inazungumzia na ambalo tumelilinda na kuliheshimu tangu wakati huo. Liturujia ya Yerusalemu imejengwa kuzunguka Mahali hapa, kama liturujia ya Kanisa zima. Kuanzia hapa, kwa kweli, tunachota nuru inayoangazia maisha yote ya Kikristo. Na sisi, Kanisa la Yerusalemu, lazima na tunataka kuwa wale wanaotangaza kwanza kuwasili kwa nuru hii na kuileta ulimwenguni. Tulifanya hivyo kwa njia rahisi na ya taadhima muda mfupi uliopita, tulipowasha nuru ya Pasaka kutoka Kaburini.”
Kardinali Pizzaballa alisema kuwa “Nuru inayotoka kwenye kaburi tupu ni nuru ya Mwanakondoo wa Pasaka ambayo kitabu cha Ufunuo kinazungumza (ndani yake sikuona hekalu: “Bwana Mungu, Mwenyezi, na Mwana-Kondoo ni hekalu lake - 21,22), ambayo huangaza Mji Mtakatifu na Kanisa”. Ni nuru ya Mfufuka ambayo tunataka kukazia macho yetu juu ya mji huu, juu ya Nchi Takatifu, juu ya ulimwengu na juu ya Kanisa, linaloishi na kukua katika ulimwengu. Mwonekano wa upole, wa kutumainia kwa utulivu kazi ya Mungu, ambayo haituachi katika rehema ya giza na uvuli wa mauti.”
Patriaki wa kilatini alisema kuwa “Injili ambayo nimetoka kuisoma, kiukweli, inatualika kwenye mtazamo wa upole. Aliyefufuka hajilazimishi: anarudi akiwa mshindi kutoka katika vita dhidi ya kifo, lakini haendi kuwadhalilisha wale waliokuwa wamemsulubisha, haendi kuthibitisha sababu zake mwenyewe. Haendi hata kuwakemea wanafunzi waliokuwa wamemsaliti, kumkana na kumwacha. Haadhibu mtu yeyote, hajilazimishi, harudi kwa ushindi kwenye eneo ambalo aliondolewa kwa ukali. Katika sehemu ya Injili, Yesu hata haonekani, lakini anaacha ishara, ili wale wanaomtamani, wale wanaomtafuta, hatimaye wakutane naye. Ili kukutana na Aliyefufuka lazima tujifunze kutambua ishara za uwepo wake, njia ambazo anakuja katika historia yetu.” Kwa kuendelea alisema “ Mwinjili kwanza anatuambia kwamba wanawake wanainua macho yao (Mk 16:4): ni usemi wa kusema kwamba jambo jipya limetokea, jambo ambalo halikutegemea nguvu za wanadamu, kusema kwamba Mungu amejifanya mwenyewe. Na mtu huyo, ili kuona ajabu hii, anahitaji kuinua macho yake, kufungua mwenyewe kwa wazo kwamba kitu kipya kinaweza kutokea.”
Ili kuziona dalili za Yeye Aliyefufuka Kardinali alisisitza kwamba “ni lazima kwa hiyo tutazame juu. Hili ndilo tunalohitaji zaidi leo: kutazama juu. Siku mbaya tunazopitia zimetufunga, zinaonekana kuweka upya matarajio yetu, zimefungwa kila barabara, zimeghairi siku zijazo. Hata uhusiano wetu unaonekana kupunguzwa, kujeruhiwa na kutoaminiana na kutokuelewana, ikiwa sio kwa usaliti. Kila kitu kinachotuzunguka kinaonekana kusema nasi juu ya kushindwa, kama vile kifo cha Yesu kilionekana kutofaulu, mwisho wa mradi mzuri wa kuzaliwa upya, mabadiliko na maisha mapya, ambayo wanafunzi walikuwa wameweka dau. Leo, nia zetu za amani, upatanisho na mazungumzo zinaonekana kufeli.”
Na tamaa yetu ya maisha ya amani, kwa ajili ya kukutana ambayo wazi upeo wa macho, kwa ajili ya haki kutimizwa, kwa ajili ya ukweli kukubalika, pia inaonekana kuwa imeshindwa. Maisha ya jumuiya yetu ya waamini pia yangeonekana bila mustakabali. Kwa kifupi, kila kitu kinaonekana kuzungumza juu ya mwisho wa kifo. Kama vile katika Injili tu wakati wanawake walikwenda kwenye Kaburi kuomboleza kwa hasara yao. Lakini kama tungeinua macho yetu, kama tungeacha kujifungia ndani, katika maumivu yetu, tukizuiliwa na mawe yanayotufunga makaburini mwetu, labda sisi pia, kama wanawake wa Injili ya leo, tungeweza kuona jambo jipya, jambo ambalo imekamilika.”
Asubuhi na mapema, jua linapochomoza, walikwenda kaburini, wakishangaa ni nani angeweza kuwasaidia kuliondoa lile jiwe, kwa sababu walikuwa wameona kwamba jiwe lilikuwa kubwa sana (Mk 16.3). Na hapo waliona kaburi liko wazi. Jambo jipya lililoonwa na wanawake, ambalo limetokea, ni kwamba jiwe limekwisha kuvingirishwa (Mk 16:4), na kwa hiyo kwamba ufalme wa kifo hauzuiliwi tena, haumshiki mfungwa yeyote tena. Bado unaingia kwenye kifo, lakini hukai tena huko, unapita zaidi yake. Yesu alivunja milango ya ufalme wa mauti kwa silaha pekee ambayo mauti haiwezi kupinga, ambayo ni ile ya upendo. Tukibaki katika upendo, sisi si tena wafungwa wa kifo: kifo, ambacho kilimshikilia mwanadamu katika uwezo wake, ambacho kilimfungia katika ufalme wake wa upweke na ukimya, hakina tena nguvu na uwezo wa kumfunga mtu yeyote. Ikiwa tunapenda, tuko huru, tunafufuliwa. Inaonekana kwangu kwamba wakati mwingine jiwe la kaburi pia huwekwa juu ya mioyo yetu na macho yetu. Tuko hapa mbele ya kaburi hili, basi, kuomba kwamba jiwe hilo liondolewe na kwamba nuru ya Mwana-Kondoo iangazie macho yetu tena.”
Kardinali Pizzaballa alisema kuwa “Tuko hapa kuomba ujasiri wa upendo huo ambao una nguvu ya kushinda hofu inayotukumba leo na kutuweka sawa. Katika bahari hii ya chuki inayotuzunguka, kwa hiyo, tunataka kuomba ujasiri wa kuinua macho yetu kuona jiwe la makaburi yetu likiondolewa, mema yanayofanywa, ujasiri wa maisha yanayotolewa, hamu ya kudumu ya wanaume na wanawake wengi ya kujenga uhusiano wenye amani, maumivu yasiyopunguzwa ya wale ambao hawakati tamaa katika kuchezea wengine kamari. Tungeona mapadre, wanaume na wanawake watawa ambao wanajitolea kulinda jumuiya zao, kuwalinda dhidi ya hofu, kufunga vidonda vyao, kuunda umoja. Ni ishara zinazoweza kuonekana na kupatikana, hata hivyo, ikiwa tu tutakuza tamaa ya kuzitafuta, ikiwa hatuchoki kujiuliza. Ni ishara kali, ambazo hazijilazimishi na ambazo hazijiruhusu kupatikana ikiwa hutafutwa na kutafutwa. Hata liturujia tunayoadhimisha ina ishara nyingi: Neno, mwanga, maji, mkate na divai, kaburi. Zote ni ishara zinazozungumza nasi juu ya ushindi juu ya kifo, lakini ambazo hukaa kimya ikiwa mioyo yetu haiko huru, ikiwa hatumtazami Aliyefufuka, ikiwa hatungojei tena chochote.
Kufanya Pasaka pia kunafanya upya ujasiri wa kutafuta, alisema - kuishi maisha kwa matarajio sahihi, kujihoji kwa uhuru ishara zilizo karibu nasi, kuinua macho yetu kwa uaminifu na uhuru, bila kutarajia wengine kuinua macho yao. Mtazamo wake, wa Yesu, unatutosha. Hapa, kwa hiyo, ni jibu la kwanza kwa swali letu, juu ya wapi na jinsi ya kukutana na Aliyefufuka: tunakutana naye kila wakati tunapochagua kupenda na kusamehe, kwa sababu ni kwa njia hii tu hata mawe ambayo hufunga makaburi yetu ni. akavingirisha mbali. Zaidi ya hayo, mwinjili Marko anazungumza juu ya kijana aliyevaa mavazi meupe, ambaye anawambia wanawake wasiogope (Mk 16:5-6). Wanawake, kwa kweli, wanaingia kaburini wakifikiri watapata mwili wa Yesu, lakini hawaupati. Wanaingia wakidhani watapata kifo, lakini kifo hakipo tena. Katika nafasi yake kuna kijana, maisha kuanzia. Amevaa mavazi meupe, ambayo ni rangi ya Mungu.Mahali palipotawala mauti, sasa uzima wa Mungu umefika. Malaika anawaalika wanawake kutazama tena: “Hapa ndipo mahali walipomweka” (Mk 16:6).
Lakini basi, ili kuweza kumwona yule Mfufuka tena, wanawake hao wanaalikwa waondoke, waende kwa wanafunzi, ili wao pia watoke waende Galilaya: huko watamwona (Mk 16:7). Mahali pa kukutana na Aliyefufuka ni Galilaya, ambapo wanafunzi walianza kumfuata Yesu: tunakutana na Aliyefufuka ambapo tunapata mwanzo mpya, kuondoka kupya. Pale tunapomruhusu Bwana atutoe makaburini mwetu na hatujiachi tushindwe na woga wetu, ambao ungependa kutuzuia kutembea. Kila wakati hofu inaposhindwa, kila wakati hatua mpya ya ubinadamu na udugu inapoanza, Bwana mfufuka anakuwapo katika maisha yetu. Haya ndiyo matakwa ninayowatakia ninyi nyote, sisi tuliokusanyika hapa Mahali Patakatifu, kwa ajili ya Kanisa letu zima. Kuacha kutafuta kati ya wafu kwa Yule aliye hai (rej. Lk. 24:5), bila kupoteza muda wetu kutafuta matumaini ya kibinadamu tu, si kutafuta suluhu rahisi kwa matatizo yetu, ambayo mara nyingi hutangulia kukatishwa tamaa kwa uchungu.
Katika kusisitiza Kardinali Pizzaballa alisema: “Hebu tuache kuweka maumivu yetu pekee katikati ya maisha yetu lakini, kama wanawake wa Injili, tufanye upya nia ya kuinua macho yetu, si kujitazama sisi wenyewe tu. Maadamu tunajilenga sisi wenyewe tu, hatutaona chochote isipokuwa sisi wenyewe na ndivyo hivyo, hatutapata dalili zozote, hatutaona nuru yoyote. Pasaka leo hii iwe mwaliko wa kuanza, kwenda Galilaya yetu leo, kutafuta ishara za uwepo wake, uwepo wa uzima, upendo na mwanga. Kuipata kwa wale ambao bado wana uwezo wa ishara za upendo na msamaha, ambayo ulimwengu una kiu leo zaidi ya hapo awali. Ninaomba zawadi hii na neema hii kwa ajili yetu sisi sote, kwa ajili ya Kanisa letu la Yerusalemu, ili daima liwe Kanisa linaloishi, linalotumaini, linalopenda na kutembea katika mwanga wa Mwana-Kondoo.”
