«Քալել սուրբերու հետքերով» Հայր Գէորգ Եպիս Ասատուրեանի շաբաթական խորհրդածութիւնը
Ժամանակ մը առաջ գրատուն մը այցելած էի, ուր գիրք մը գտայ, որ կը խօսէր տարբեր մարզերու մէջ յաջողութիւն արձանգրած անձերու մասին: Գիրքին նպատակը էր, որ նման մարդոց կենսագրութենէն դասեր վեր առնենք մեր կեանքերուն համար:
Մենք ալ որպէս քրիստոնեաներ, պէտք է մեր դիմաց ունենաք օրինակներ, որոնցմէ կարելի է սորվիլ ինչպէս յաղթական հաւատացեալներ ըլլալ: Քրիստոս ըսաւ՝«եղէք կատարեալ, ինչպէս ձեր երկնաւոր Հայրը կատարեալ է» (Մտթ. 5:48): Յիսուս իր այս խօսքով մեր դիմաց դրաւ այն փորձաչափը, որու պիտի նայինք: Փոխանակ իրարու նայենք եւ մեր կեանքերը չափենք մեր նմանին հետ, նայինք Աստուծոյ կատարելութեան եւ տեսնենք, թէ որքան վար կը մնանք մեր քրիստոնէական նշանակէտէն:
Եւ որպէս օրինակ, մեր դիմաց ունինք սուրբերը, ճգնաւորներն ու մինակեացները: Անոնք, որոնք քրիստոնէական հաւատքը ապրեցան եւ Յիսուսի նման յաղթանակ արձանգրեցին աշխարհի վրայ: Անոնք պայքարեցան սատանային, մարմնի ցանկութիւններու, ինչպէս նաեւ աշխարհի բոլոր գաղափարախօսութիւններու դէմ: Բաւարար է, որ անոնց կեանքերը կարդանք, եւ պիտի տեսնենք անոնց մարտնչումը ոչ ուրիշի հետ, այլ իրենց մոլութիւններու դէմ: Անոնք լաւ հասկցած էին Ս. Պօղոս առաքեալի այն խօսքը, թէ ՝ « մեր պատերազմը արիւնի ու մարմնի հետ չէ, հապա իշխանութիւններու ու պետութիւններու հետ եւ այս խաւար աշխարհին իշխաններուն հետ, երկնաւորներուն մէջ եղող չար ոգիներուն հետ» ( Եփս. 6:12): Գիտէին, որ բարկանալով եւ ընդվզելով ոչինչ կրնան փոխել իրենց աշխարհի վիճակէն: Յատկապէս որ ներկայ աշխարհը հասած այնպիսի բարոյական անկումի մը, որու համար կարելի է ըսել՝ անբժշկելի է: Հետեւաբար ոչ թէ մարդոց դէմ պէտք է ուղղել մեր պատերազմը, այլ աշխարհի վրայ իշխող խաւարի իշխանութիւններուն դէմ:
Որպէս տեսութիւն շատեր կրնան համաձայն ըլլալ այս գաղափարին: Բայց ինչպէ՞ս կարելի է հասկնալ զայն գործնականօրէն:
Սուրբերու օրինակը վեր առնելով, կը տեսնենք, թէ անոնք աղօթքով եւ ծոմապահութեամբ պայքարեցան իրենց կիրքերուն եւ մոլութիւններուն դէմ, ինչպէս Հայր Փիոն (Padre Pio): Ինչ որ յստակ է Հայր Փիոյի մասին, որ ան աղօթքի մարդ էր: Անոր պատարագները երկար կը տեւէին, որու համար ալ ան շատ քննադատութիւններ կը ստանար: Օր մը, իր անձնական պատարագի ատեն, սատանան կը յարձակի իր խորհուրդներու վրայ սեռային կիրքերով: «Քեզի համար աղուոր նուէր մը պատրաստած եմ» կ'ըսէ սուրբին. « իջիր վար եւ շտեմարանին մէջ պիտի գտնես երիտասարդ աղջիկ մը, որ քեզի կը սպասէ»: Հայր Փիօ վար կ'իջնէ եւ իսկոյն երիտասարդ գեղեցկուհի մը կը քնանար գետնին վրայ: Ան անօթի էր եւ պատրաստ իր անօթութիւնը յագեցնելով համար ամէն ինչ կատարելու: Սուրբը ի տես այս պատկերին, ամենայն հանդարտութեամբ կ'օգնէ երիտասարդուհիին եւ ապա կը ճամբէ զայն: Արդեօք կարելի՞ է նման յաղթանակ մը տանիլ սեռային կիրքերու վրայ: Պատասխանը՝ ԱՅՈ, եւ մեր դիմաց ունինք Հայր Փիոյին օրինակը: Հայր Փիոն միակը չէ սակայն. անոր կը միայն բազմաթիւ սուրբեր եւ ճգնաւորներ: Ուրիշ օրինակ մըն ալ յիշեմ: Ճգնաւոր մը կար, որ իր կեանքի նպատակը ըրած էր աղօթքով եւ ծոմապահութեամբ Քրիստոսի պատկերը իր մէջ կերտէ: Լսելով իր մասին, վանական մը կը փափաքի միանալ իրէն: Սակայն այս վանական իր հետ կը բերէ իր վատ սովորութիւններ, որոնցմէ մէկը այն էր, թէ ան շատ կը սիրէր բամբասել: Օր մը իր սովորութեան համեմատ այս վանական կը մօտենայ սուրբին եւ կը սկսի քննադատել իր եղբայրները: Սուրբ ճգնաւորը անմիջապէս կը լռեցնէ զինք եւ կը զգուշացնէ որ չկրկնէ այս մէկը: Սակայն որովհետեւ դիւրին չէ ձերբազատուիլ կիրքերէ, նորեկ վանականը կը շարունակէ իր բամբասելու սովորութիւնը: Երեք անգամներ զգուշացնելէ ետք, ճգնաւոր զօրաւոր ապտակ մը կու տայ նորեկ վանականին, բարկանալով անոր եւ ըսելով՝ « եթէ կրկնես ուրիշներու գործերով զբաղիլ, փոխան քու մեղքերուդ համար ապաշխարելու, պիտի վռնտեմ քեզի»: Եւ իսկոյն սուրբին ապտակը կը բժշկէ նորեկ վանականը իր մոլութենէն, որ ինք ալ իր վարդապետին նման սուրբ կը դառնայ յետագային:
Այո սիրելիներ, քրիստոսի նման կարելի է յաղթել աշխարհին: Նայինք սուրբերուն եւ քալենք իրենց հետքերով: Իրենք մեծագոյն փաստերն են, որ կարելի է քրիստոսի պատգամները ապրիլ, նոյնիսկ ներկայ քայքայուած աշխարհին մէջ:
Շնորհակալութիւն յօդուածը ընթերցելուն համար։ Եթէ կը փափաքիս թարմ լուրեր ստանալ կը հրաւիրենք բաժանորդագրուիլ մեր լրաթերթին` սեղմելով այստեղ
