PAPIEŻ

Papież do Ekonomii Franciszka: pamiętajcie o ekonomii ziemi i ekonomii drogi

„Ekonomia, która zabija, wyklucza, zanieczyszcza, wytwarza wojnę, nie jest ekonomią” – podkreśla Ojciec Święty w przesłaniu do tzw. Ekonomii Franciszka. Młodzi przedsiębiorcy, naukowcy, działacze i myśliciele zebrali się wczoraj w Asyżu oraz online na IV corocznym spotkaniu tej inicjatywy. W przeczytanym do nich tekście Papież wskazuje na autentyczną naturę ekonomii: „być miejscem włączenia i współpracy, ciągłego tworzenia wartości, które można kreować i puszczać wraz z innymi w obieg”.

Vatican News

Ojciec Święty zaznacza więc, mówiąc do członków zrodzonej w 2019 r. inicjatywy dążącej do wytworzenia nowego stylu w działaniach gospodarczych, że w ich działalność należy szukać swoistej zbieżności przeciwieństw. Każdy potrzebuje każdego dla lepszej harmonii. Ale zbytnie naruszenie balansu powoduje ostateczną rozbieżność, w której ubodzy stają się niepokonanie biedni. Stąd trzeba być też poszukiwaczami pokoju.

Papież w swoim przesłaniu nawoływał do dwóch „ekonomii”: ekonomii ziemi i ekonomii drogi. Należy spojrzeć na świat także przez oczy tych na jego peryferiach, aby razem z nimi – nie tylko dla nich – podejmować troskę o wspólny dom. I wyruszyć w tę drogę, oddając się rzeczywistości, w której będziemy, jak na pielgrzymce, zależeć od innych. Taki apel Franciszka odczytano zebranym na spotkaniu.

Przesłanie papieskie do Ekonomii Franciszka: pragnienie nowego świata jest bardziej powszechne niż się wydaje

„Drodzy młodzi, nie bójcie się napięć i konfliktów, starajcie się je przeżywać i humanizować każdego dnia. Powierzam wam zadanie strzeżenia wspólnego domu i posiadania odwagi do wyruszania w drogę. Jest to trudne, ale wiem, że możecie to zrobić, ponieważ już to robicie. Wiem, że nie od razu da się zaimplementować wasze wysiłki i dzielić się marzeniami w waszych Kościołach czy wśród realiów ekonomicznych regionów, jakie zamieszkujecie. Rzeczywistość wydaje się już skonfigurowana, często tak nieprzepuszczalna jak gleba, na którą zbyt długo nie padał deszcz. Niech nie brakuje wam cierpliwości oraz zaradności, aby dać się poznać i stopniowo nawiązywać bardziej stabilne, a także owocne kontakty. Pragnienie nowego świata jest bardziej powszechne niż się wydaje. Nie zamykajcie się w sobie: oazy na pustyni to miejsca, do których każdy musi mieć dostęp, skrzyżowania, na których można się zatrzymać i z których można wyruszyć inaczej. Pozostańcie więc otwarci i z determinacją, z entuzjazmem szukajcie waszych kolegów, waszych biskupów, waszych współobywateli. I w tym, powtarzam, niech ubodzy będą z wami. Dajcie głos i kształt ludowi, ponieważ konkretność gospodarki i rozwiązań, które studiujecie i których doświadczacie, dotyczy życia wszystkich. Jest dla was więcej miejsca, niż się dziś wydaje. Dlatego proszę was, abyście pozostali aktywnie zjednoczeni, budując w kwestiach operacyjnych prawdziwe mosty między kontynentami, które ostatecznie wyprowadzą ludzkość z epoki kolonialnej i z nierówności. Nadawajcie twarz, treści i projekty uniwersalnemu braterstwu.“

Dziękujemy, że przeczytałaś/eś ten artykuł. Jeśli chcesz być na bieżąco zapraszamy do zapisania się na newsletter klikając tutaj.