PAPIEŻ

Papież na spotkaniu z ubogimi: wiara przemawia językiem miłości

„Potrzebujemy Kościoła, który biegle posługuje się językiem miłosierdzia, i używa go w mowie powszechnej, którą słyszą oraz rozumieją wszyscy” – powiedział Papież podczas spotkania z ubogimi i uchodźcami w kościele św. Elżbiety Węgierskiej w Budapeszcie. Franciszek przypomniał, że wiara, jaką wyznajemy, nie jest zamknięta w kulcie oddalonym od życia i nie może się stać oazą wewnętrznego spokoju i zadowolenia. Ona wyraża się w podjęciu ryzyka wyjścia na spotkanie cierpiących i potrzebujących.

Krzysztof Ołdakowski SJ – Watykan

Ojciec Święty zwrócił uwagę, że przykładem używania języka miłości była św. Elżbieta, do której naród węgierski żywi wielkie nabożeństwo i przywiązanie. Ona nie tylko poświęciła swój majątek, ale również swoje życie na rzecz najmniejszych, trędowatych oraz ubogich do tego stopnia, że troszczyła się o nich osobiście i nosiła w swoich ramionach. Franciszek w swoim wystąpieniu odniósł się do usłyszanych wcześniej świadectw osób zaangażowanych w posługę miłosierdzia. Ukazują one, że Pan nie rozwiązuje naszych problemów z wysoka, ale podchodzi, obejmując nas swoją czułością, wzbudzając współczucie naszych braci i sióstr, którzy wyciągają pomocną dłoń i nie pozostają obojętni. Papież nazwał świadectwo Olega, uchodźcy z Ukrainy, wyrażające pragnienie, aby żyć z dala od okropności wojny, „podróżą w głąb pamięci”.

Papież – pośród bólu i cierpienia można odnaleźć odwagę

„Oleg przypomniał sobie serdeczne przyjęcie, jakie spotkał na Węgrzech przed laty, kiedy przyjechał do pracy jako kucharz. Pamięć o tym doświadczeniu zachęciła go do opuszczenia kraju wraz z rodziną i przyjazdu do Budapesztu, gdzie spotkał się z szczodrą gościnnością. Pamięć o doświadczonej miłości rozpala nadzieję i zachęca do podjęcia nowych dróg życiowych. Także pośród bólu i cierpienia człowiek znajduje odwagę, aby iść naprzód, jeśli tylko otrzymał ten balsam miłości: to siła pomagająca wierzyć, że nie wszystko jest stracone i że możliwa jest inna przyszłość – podkreślił Papież. – Miłość, którą daje nam Jezus i którą nakazuje nam żyć, przyczynia się do wykorzenienia zła obojętności i egoizmu ze społeczeństwa, z naszych miast i miejsc, gdzie żyjemy. Budzi też nadzieję na nową ludzkość, bardziej sprawiedliwą i braterską, w której każdy może czuć się jak w domu.“

Ojciec Święty zwrócił uwagę, iż dzisiaj wszędzie wiele osób pozostaje niestety bezdomnymi, nie brakuje dotkniętych różnymi dolegliwościami fizycznymi i psychicznymi, pozostawionych samym sobie z powodu słabości lub podeszłego wieku. Franciszek odniósł się do świadectwa Zoltana i jego żony Anny. Podziękował temu małżeństwu za przyjęcie natchnienia Ducha Świętego, które skłoniło ich do tego, aby z odwagą i wielkodusznością stworzyć ośrodek przyjmujący bezdomnych.

Papież – nie wystarczy chleb, trzeba karmić ludzkie serca

„Uderzyło mnie, że oprócz potrzeb materialnych, zwracacie uwagę na pełną ran historię i godność tych osób, troszcząc się o zaradzenie ich samotności, o ich walkę o to, by czuć się miłowanymi i akceptowanymi w świecie. Ja powiedziała Anna, «to Jezus, żywe Słowo, uzdrawia ich serca i ich relacje, ponieważ osoba odbudowuje się od wewnątrz»; to znaczy, iż [osoba] się odradza, gdy doświadcza, że w oczach Boga jest miłowana i błogosławiona. Dotyczy to całego Kościoła: nie wystarczy dawać chleb, który karmi żołądek, trzeba karmić ludzkie serca! – podkreślił Papież. – Dobroczynność nie tkwi jedynie w pomocy materialnej i socjalnej, ale troszczy się o całą osobę i pragnie postawić ją na nogi miłością Jezusa: miłością, która pomaga ludziom odzyskać ich piękno i godność.“

Na zakończenie Ojciec Święty raz jeszcze zachęcił zebranych, aby idąc za wzorem św. Elżbiety, mówili językiem miłosierdzia. Kiedy będziemy nieść chleb głodnym, Pan sprawi, że rozkwitnie radość i napełni nasze życie wonią miłości.

Dziękujemy, że przeczytałaś/eś ten artykuł. Jeśli chcesz być na bieżąco zapraszamy do zapisania się na newsletter klikając tutaj.