Irlandia: peregrynacja relikwii bł. Carla Acutisa, ludzie wracają do kościoła

„To było bardzo pozytywne doświadczenie. Oczywiście tylko Bóg wie, co dokonało się we wnętrzu tych ludzi, ale to dotknęło mego serca, gdy widziałem tych wszystkich proszących o błogosławieństwo, w jakiś sposób zainspirowanych uśmiechem Carla i czujących piękno tej propozycji Jezusa składanej poprzez świadectwo naszego błogosławionego. Cała inicjatywa narodziła się w bardzo prosty sposób, bo tak to już bywa w Asyżu. Z Irlandii przyszła grupa pielgrzymów i tak się zafascynowali, że nalegali, abym wysłał do nich moich współpracowników [z relikwiami]. Oczywiście nie da się znaleźć czasu na wszystkie propozycje, ale naleganie było tak silne, że w tym przypadku nie mogłem odmówić. […] Załamanie się życia chrześcijańskiego dotyczy nie tylko Irlandii, lecz jest widoczne w całej Europie i w zasadzie jest to kryzys. […] Czasami odnosimy więc wrażenie, że Europa jest już stracona, a chrześcijaństwo może rozkwitać tylko na innych kontynentach. Ja nie jestem do tego przekonany. Napisałem w jednej z moich książek, że widać już nową wiosnę; dostrzegam tak wiele znaków w Asyżu. To miasto jest ważnym punktem, gdzie obserwujemy na co dzień, jak ludzie odczuwają potrzebę Jezusa. Oczywiście potrzebują więc i Kościoła, który wie, jak głosić Chrystusa z całą Jego wspaniałością, tego Jezusa, który naprawdę pomaga nadać sens życiu, ponieważ to wypływa z Niego samego, z Jego tajemnicy, z Jego przesłania.“