Mała trzódka w wielkim kraju – rzecz o Kościele w Mongolii

Krzysztof Dudek SJ – Watykan

Mongolia uznaje się za spadkobiercę imperium Czyngis-chana. Od XVII w. przez długi czas była prowincją chińską z właściwym temu systemem zależności feudalnej. Zwrot w historii Mongolii nastąpił w burzliwym początku XX w. Doszło wówczas najpierw do walki o niepodległość przeciw Chinom, a niedługo potem do zajęcia kraju przez Armię Czerwoną, co rozpoczęło okres komunizmu trwający aż do początku lat 90. Echa tej zmiennej historii można dojrzeć m.in. w przekroju wyznaniowym społeczeństwa – 53 proc. mieszkańców identyfikuje się jako buddyści, a drugą grupą są ateiści, stanowiący 39 proc. Chrześcijanie to ok. 2 proc., a obok nich występują jeszcze dwie liczne mniejszości: szamanistyczna i islamska.

Choć Kościół katolicki nawiązał relacje dyplomatyczne z Mongołami jeszcze w XIII w., to jednak lokalna wspólnota wiernych rodziła się już w czasach współczesnych. Pius XI w 1922 r. dokonał reformy administracyjnej, tworząc nową jednostkę misyjną dla Mongolii. Jednak z powodu komunizmu Kościół nie mógł tam głosić Dobrej Nowiny. Po upadku reżimu teren Mongolii powierzono zgromadzeniu szeutystów. Aż do 2018 r. lokalnej wspólnocie przewodził późniejszy biskup i prefekt apostolski Ułan Bator, Wenceslao Padilla. Pierwsi misjonarze przybyli do stolicy w 1992 r. i zaczynali wszystko od zera. Wielkim wyzwaniem było nauczenie się języka i wejście w kulturę tak unikalną jak mongolska. Po trzech pierwszych latach obecności Kościoła, chrzest przyjęło 14 osób. Dzisiaj wspólnota liczy ok. 1500 członków i jest zorganizowana w osiem parafii; służy jej 25 kapłanów, w tym dwóch Mongołów, 30 sióstr, 5 braci zakonnych i 35 świeckich katechetów. Wszyscy oni pochodzą aż z 30 różnych krajów świata.

Kościół obok modlitwy i zaangażowania ewangelizacyjnego działa mocno w sferze promowania integralnego rozwoju człowieka. Prowadzi instytut techniczny, dwie szkoły podstawowe i dwa przedszkola, przychodnię medyczną, centrum dla niepełnosprawnych oraz dwa domy dla ubogich i starców. Ponadto w każdej parafii działa Caritas Mongolia. Przedstawiciele Kościoła angażują się również w dialog międzyreligijny.