Sonte, me Papën, në Udhën e Kryqit, e gjithë “familja e vogël” e Dashurisë Hyjnore
R. SH. - Vatikan
Valentina e Ismaeli u hedhin edhe një sy vizatimeve, që përgatitën për Udhën e Kryqit të Papës Françesku, në dhomëzën e shtëpisë-familje “Mater Divini Amoris”, dy hapa larg Shenjtërores së Zojës së Dashurisë Hyjnore, në zonën jugore të Romës, Janë vëlla e motër, që banojnë në “familjen” e madhe” të Motër Gabrielës, drejtuese e saj e të motër Isabel Krisin, edukatore e gjashtë fëmijëve të tjerë, ndërmjet 3 e 8 vjetëve. Erdhën aty, pas një periudhe të vështirë në familjen e tyre. Po tani Valentina, më e madhja, mendon vetëm për kremtimin e sontëm në Sheshin e Shën Pjetrit me Papën, kur do të lexojë tre a katër meditime e lutje, përgatitur nga fëmijët e tjerë.
Udha e Kryqit shkruar nga fëmijët
Dje Valentina më tha: “Janë reflektime shumë të forta. E si mund t’i lexoj, kur nuk e kam jetuar atë, që rrëfejnë?” - tregon motra Isabel Cristina Roman Keon, 47 vjeçe, Bijë e Zojës së Dashurisë Hyjnore, me origjinë nga Bucamaranga, në Kolumbi. Atëhere ajo i shpjegoi se janë meditimet e fëmijëve më të rritur, të Kungimit të parë, ose ata të Krezmimit, por ajo, duke i lexuar, do të bëhet zëdhënëse e mendimeve të tyre “e kjo është diçka tepër e bukur”.
Fytyra e Jezusit, e shpërfytyruar nga dhimbja
Valentina, 8 vjeçe, e vizatoi Jezusin të ngarkuar me kryq, në stacionin e dytë. E vizatova me krahë hapur, si ushtarët romakë - shpjegon - gati si të donte t’i kërkonte ndihmë Zotit Atë. Ndërsa Ismaeli, pesë vjeç, ilustroi Stacionin e shtatë, kur Jezusi rrëzohet për herë të dytë nën barrën e kryqit. E një djalë më i madh në moshë, Veronikën dhe fytyrën e Krishtit, të shndërruar nga dhimbja. Si fytyra e atij vetë, nga dhimbjet, që u detyrua të provojë, pa lëshuar ende shtat.
Si Kireneu, dua të ndihmoj edhe fëmijë të tjerë
Motra Gabriella Pistelli, 75 vjeçe, drejtuese e shtëpisë-familje, që sot ndodhet në një strukturë përuruar në vitin 2008, kujton moton e Kongregatës “Të mikpresim, me dashuri”. E, së bashku me nënën e përgjithshme, motrën Luisa Carminati, na kujton fjalët e shqiptuara nga fëmija, që vizatoi Simonin nga Cirena, personazh që në stacionin e pestë, e ndihmon Krishtin ta mbartë kryqin. “Edhe unë dua ta ndihmoj njeriun që kam pranë, dua t’i ndihmoj fëmijët e tjerë”.
E fëmijët e tjerë, janë dhe vocrrakët e Shtëpisë-Familje “Çatia Casal Fattoria”, në Romë, pjesëmarrës edhe ata, në Udhën e Kryqit, për ta shoqëruar Jezusin në këtë orë të vështirë…
Skautët e Folinjos dhe historitë e vogla të udhës së kryqit të Papës
Kujtojmë në përfundim se sivjet përgatitjet për meditimet iu besuan Grupit Skaut Agesci “Foligno I”(Umbria) dhe Famullisë romake të Shenjtorëve Martirë të Ugandës.
