Të meditojmë me Ungjillin e së dielës XVI të vitit
R.SH. - Vatikan
24 Në atë kohë, Jezusi u tregoi edhe një shëmbëlltyrë tjetër: “Mbretëria e qiellit është e ngjashme me njeriun që mbolli farë të mirë në arën e vet. 25 Ndërkohë që njerëzit po flinin, erdhi armiku i tij, mbolli egjër nëpër grurë e shkoi. 26 Kur u rritën të mbjellat dhe lidhën frytin, atëherë u duk edhe egjra. 27 Shërbëtorët iu afruan zotit të shtëpisë dhe i thanë: ‘Zotëri, a nuk mbolle farë të mirë në arën tënde? Nga doli, pra, egjra? 28 Ai u përgjigji: ‘Armiku e bëri këtë!’ Atëherë i thanë shërbëtorët: ‘A të shkojmë e ta mbledhim?’ 29 Jo - u përgjigji ai - se duke e mbledhur egjrën druaj se, bashkë me të, nxirrni edhe grurin! 30 Lëni të rriten bashkë deri në të korra. Në kohë të korrjes do t’u them korrëtarëve: mblidhni më parë egjrën dhe lidheni duaj për ta djegur e grurin mblidheni në drithnikun tim!’” (Mt 13,24-30)
Të lutemi së bashku me Nënë Terezën, e cila na mëson si ta shkulim egjrën nga shpirti:
O Zot, kur besoj
se zemra ime është tejmbushur
me dashuri dhe e kuptoj,
në një çast ndershmërie,
se dua vetëm veten
në njeriun e dashur,
më liro nga vetja.
O Zot, kur besoj
se kam dhënë gjithçka
mund të jap dhe e kuptoj,
në një çast ndershmërie,
se jam unë ai që marr,
më liro nga vetja.
O Zot, kur jam i bindur
se jam i varfër dhe e kuptoj,
në një çast ndershmërie,
se jam i pasur veç me kreni e me
zili, më liro nga vetja.
E, o Zot, kur mbretërinë e qiellit
e ngatërroj marrisht me mbretëritë
e kësaj bote, bëj që ta gjej
lumturinë e ngushëllimin vetëm tek Ti.
(Nënë Tereza)