Միջկրօնական համերաշխութիւն, որը կ’օգնի դիմակայել Քովիտ-19-ի համաճարակին:

Վատիկան Նիուզ

«Միջկրօնական համերաշխութեան մէջ ծառայել Քովիտ-19-ից խոցուած աշխարհին. խորհելու եւ գործելու քրիստոնէական կոչ» վերտառութեամբ այս փաստաթուղթի նպատակն է խրախուսել, որպէսզի Եկեղեցիները եւ քրիստոնէական կազմակերպութիւնները համակողմանի եւ աւելի խորը դիտարկեն միջկրօնական համերաշխութիւն դրսեւորելու կարեւորութիւնը՝ յատկապէս աշխարհը համակած այս համաճարակի օրերին:

Հաղորդագրութեան մէջ ասւում է, որ փաստաթուղթը մասնաւորապէս մշակուել է օգտակար լինելու այլ կրօնների ներկայացուցիչներին, ովքեր իրենց աւանդոյթների վրայ հիմնուած, սակայն համանման կարծիքներով արդէն իսկ արձագանգել են համաշխարհային  առողջապահական այս ճգնաժամին:

Ներկայ համաճարակային իրավիճակը պատեհ առիթ է բացայայտելու համերաշխութեան դրսեւորման նոր ձեւեր, որոնք կ’օգնեն վերաիմաստաւորել Քովիտ-19-ից յետոյ սպասուող կեանքը: Փաստաթուղթը կազմուած է հինգ գլուխներից, որոնց մէջ ծաւալւում է յոյսի վրայ հիմնուած համերաշխութեան գաղափարը, միեւնոյն ժամանակ՝ առաջարկւում քրիստոնէական հիմնական արժէքները ծառայեցնել յանուն միջկրօնական համերաշխութեան ստեղծման եւ ամրապնդման: Փաստաթղթում շարադրուած են նաեւ որոշ արժէքաւոր գաղափարներ եւ մի շարք խորհուրդներ, թէ ինչպէս կարելի է համերաշխութեան վերաբերեալ այս տեսութիւնները վերածել որոշակի եւ վստահութեան արժանի գործողութիւնների:

Բարի Սամարացու օրինակը

Փաստաթուղթի առաջին մասի մէջ յիշատակւում է Բարի Սամարացու մասին առակը (հմմտ. Ղուկ. 10, 25-37). «Վիրաւոր եւ կիսամեռ մի մարդ ընկած էր ճանապարհին: Նրա կրօնական համայնքի անդամները, որ անցնում էին նոյն ճանապարհով, կանգ չառան եւ չօգնեցին, այլ՝ տեսան եւ թողեցին անցան: Միակ անձը, ով կանգ առաւ եւ օգնութեան ձեռք մեկնեց՝ սամարացի էր: Վիրաւոր մարդու եւ սամարացու համայնքները դարեր ի վեր հակամարտութեան մէջ էին կրօնական ինքնութեան, ծէսերի անցկացման ճիշտ ձեւի, ինչպէս նաեւ քաղաքական գործերին միջամտելու իրաւունքի հարցերի շուրջ: Պատմութիւնը յորդորում է աւելի խորը մտածել մեզ կապանքների մէջ պահող շղթաներից ազատուելու անհրաժեշտութեան մասին, որպէսզի կարողանանք ծառայել տառապեալներին եւ համերաշխութիւն դրսեւորել նրանց հանդէպ: Սա նաեւ կոչ է յաղթահարելու այն բացասական նախապաշարմունքները, որ կարող ենք ունենալ եւ խոնարհաբար ու երախտագիտութեամբ ընդունել, որ «մէկ ուրիշը» (այս դէպքում Սամարացին) կարող է մեզ ցոյց տալ ծառայութեան եւ համերաշխութեան ճշմարիտ ճանապարհը»:

«Ուրախ ենք, որ թէ՛ քրիստոնեաները, թէ՛ այլ դաւանանքների հետեւորդ եւ բարի կամքի տէր մարդիկ համագործակցում են կարեկցանքի մշակոյթ ստեղծելու գործում՝ ընդ առաջ գնալով եւ նիւթական, հոգեբանական ու հոգեւոր աջակցութիւն ցուցաբերելով կարիքաւոր եւ խոցելի մարդկանց: Այս աջակցութիւնը կարող է տրամադրուել ինչպէս անհատների, այնպէս էլ հաստատութիւնների կողմից, քանի որ բոլորս մէկ ընտանիք ենք, կապուած միմեանց՝ որպէս քոյրեր եւ եղբայրներ, եւ համակեցութեամբ ապրում ենք մեր բոլորի տանը՝ Երկիր մոլորակի վրայ»:

Խորհուրդներ

«Միջկրօնական համերաշխութեան հիմը Հայր Աստուծոյ, Որդու եւ Սուրբ Հոգու նկատմամբ հաւատքն է, որը որպէս հոգեւոր ոյժ՝ աղօթքի միջոցով մեզ դարձնում է դէպի Աստուած, իսկ ծառայութեան եւ համերաշխութեան մէջ՝ դէպի մեր մերձաւորները: Սուրբ Հոգին առանձնայատուկ կերպով մեզ միաւորում է հաւատքի մէջ ապրող բոլոր մարդկանց հետ», - նշւում է փաստաթուղթի մէջ:

Հայեցակարգային այս փաստաթուղթը մշակած Միջկրօնական երկխօսութեան քահանայապետական եւ Եկեղեցիների էկումենիկ խորհուրդների կոչն է քրիստոնեաներին. «ո՛չ միայն ծառայել մեր մերձաւորներին, այլեւ՝ ծառայել նրանց հետ միասին»: Փաստաթուղթի մէջ ներկայացուած են որոշ խորհուրդներ. միջոցներ գտնել՝ վկայելու մարդկանց տառապանքների մասին, ձեւաւորել ներառական մշակոյթ, որը տարբերութիւնը կը դիտարկէ որպէս Աստուծոյ շնորհ, համերաշխութիւն սերմանել հոգեւորի միջոցով, խրախուսել, որպէսզի պահպանուեն այնպիսի հոգեւոր աւանդոյթներ՝ ինչպիսիք են աղօթքը եւ պահքը, նոր եռանդ հաղորդել միջկրօնական գործող ծրագրերին եւ էլ աւելի ամրապնդել համերաշխութեան կապերը:

Փաստաթուղթը եզրափակւում է հետեւեալ մտքով. «Համաճարակի պատճառով բազմաթիւ վնասներ կրած աշխարհին միասնաբար ծառայելը մեզ բոլորիս դարձնում է մերձաւորներ: Այսօր աշխարհը ապաքինման եւ յոյսի կարիքն ունի»:

Թարգմանեց՝ Հրանուշ Սարգսեանը