25 lat po „Ut unum sint” – zbliżamy się i dzielimy na nowo

„Już Jan Paweł II 25 lat temu w encyklice pisał, że największym osiągnięciem ekumenizmu jest odnalezienie braterstwa pomiędzy wierzącymi w Chrystusa. Ci, którzy poprzednio uważali się za nieprzyjaciół, teraz traktują się jak bracia. Wciąż jeszcze bracia rozłączeni, ale jednak bracia. To jest największym osiągnięciem całej drogi ekumenicznej, ta zmiana mentalności – mówi Radiu Watykańskiemu ks. Choromański. - To jest jedna rzecz, najważniejsza być może, ale poza tym jest wiele innych. Jeśli myślimy o Kościele katolickim, to dialogi bilateralne, multilateralne. Papieska Rada ds. Popierania Jedności Chrześcijan prowadzi 14 dialogów dwustronnych z różnymi Kościołami, poczynając od Kościołów prawosławnych, starożytnych Kościołów wschodnich, poprzez cały świat protestancki, czy to będą luteranie, Kościół reformowany, anglikański, metodyści, nawet grupy ewangelikalne i pentakostalne. Poza tym relacje chociażby ostatnich papieży z innymi przywódcami Kościołów, czy to będzie patriarcha Konstantynopola czy arcybiskup Canterbury, czy wizyta Ojca Świętego dwa lata temu w Światowej Radzie Kościołów w Genewie, to są wszystko znaki tego przełomu, jaki nastąpił od nieprzyjaźni do autentycznego braterstwa.“

„Problemy doktrynalne pozostają, nie wszystkie zostały rozwiązane. Dotyczą one Eucharystii, rozumienia Kościoła, wiary, świętych, dogmatów… Nie mówiąc już o takich dogmatach jak prymat papieża. Te problemy nadal istnieją – mówi Radiu Watykańskiemu ks. Choromański. – Inna kategoria problemów to problemy moralne, które dzisiaj stają się coraz bardziej powodem rozłamów i to nie tylko między Kościołami, ale również wewnątrz Kościołów. Tutaj mamy kwestie rozumienia małżeństwa i rodziny, podejście Kościołów do tak zwanych związków jednopłciowych. W tym nie ma jedności. To są problemy, które istnieją w Kościołach i stają się przyczyną nowych napięć w dialogach ekumenicznych.“