ቅዱስ ዮሴፍ ኣቦ: ኣላዪ ቤት: ስደተኛ: መወዳእታ ብዘይብሉ ፍቅሪ ዘፍቅር!ር.ሊ.ጳ

“እነሆ እምበር እቲ ቀንዲ ምኽንያት ቤተልሔምን ናዝሬትን ካብ ከተማ ዝረሓቃ ሻውላት ብእግዚኣብሔር ተመሪጸን፤ ኢየሱስ ኣብታ ምስ ኩሉ ሥልጣንን ምዕባሌን ኣይውለድን! ኣብ ሓደ ቁሸት ይውለድ ክሳብ ወዲ ሰላሳ ዓመት ከኣ ኣብታ ቊሸት ከም ዮሴፍ ዕንጸይቲ እናጸረበ ይነብር። ን ኢየሱስ ናብራ ቊሸት ድሮ ብትንቢት ተነጊሩሉ ነበረ። እዚ ኩነት እዚ ሎሚ እውን እንተኾነ ሸለል ክንብሎ ዘይብልና እዩ ከመይ ሥራሕ እግዚኣብሔር ኣብቲ ጂኦግራፊካውን ናብራውን ሻውላት ምግላጹ ይቅጽል ኣሎ። ጐይታ ወትሩ ኣብ ሻውላት ቦታ ጥራይ ዘይኮነ ኣብ ሻውላት ነፍስናስ ይኹን ኣብ ሻውላት እንሓፍረሎም ስምዒታትና ከይተረፈ ብሕቡእ ሥራሑ ይቅጽል ኣሎ፤ ጐይታ ወትሩ ኣብቲ እንሓፈረሉ ሻውላት ስምዒታትና እውን ንቅድሚት ንክንግስግስ ንክሕግዘና ይጽበይና ኣሎ፤ ጐይታኸስ ኣብ ጆግራፊካዊ ሻውላትስ ይኹን ኣብ ናይ መንባብሮ ሻውላት ምግላጹ ይቅጽል ኣሎ። ፍልይ ብዝበለ መንገዲ ኢየሱስ ንሓጢኣተኛታት ክደሊ ይኸይድ! ኣብ ገዛውቶም ይኣቱ! ምሳኣቶም ይዋሳእ! ንለውጥን ንንስሓን ከኣ ይጽውዖም። በዚ ጉዳይ እዚ ብዙሕ ተነቂፉ እዩ ኢሎም ነበሩ።”

“ማቴዎስ ወንጌላዊ ግደ ቅዱስ ዮሴፍ ኣብ ታሪኽ ድሕነት ቅጡብን ብካልኣይ ደረጃን ዝስራዕ እኳ እንተኾነ ቀንዲ መተኣሳሰሪ ታሪኽ ድሕነት ምዃኑ ንክንርዳእ ይሕግዘና። ቅዱስ ዮሴፍ ንፍጻሜታት ክመልኽ ከይደለየ ግደኡ ብትሕትና የበርክት፤ ከምቲ ልቢ ኣቦ እትብል መልእኽቲ ተመልኪቱ ዘሎ ‘ሕይወታትና ብዝኸማና ዝበሉ ወትሩ ግን እርስዖም ማንም ሰባት ተኣሊመንን ተደጊፈንን ይነብራ፤ እዞም ሰባት እዚኦም ኣብ ኣርእስታት ጋዜጣታትን መጽሔታትን ኣይርእዮምን፤ እንትኾነ ክንደይ ኣቦታትን ኣደታትን ኣቦሓጎታትን እኖሓጎታትን ገርሀይና ብዝኾነ መንገዲ ብ ዕለታዊ መነባብሮኦም ከመይ ገቢርካ ንጸገማት ከም እትብድህን ከምእትሰግሮምን ካብ ተመኲሮኦም ነቂሎም ኣዕይንቶም ንሰማይ ቊሊሕ እናበሉን እናጸለዩን ንሕጻናት መንገዲ ዘርኣዩ ዓበይቲ መማህራን ምሕሳብ ይኣክል፤ ክንደይ ሰባትከ ስለ ሠናይ ነገር ናይ ኩልና ዝጽልዩን ዘማልዱን ዘወፍዩን ዘየለው’ ከምዝተባህለ ቅዱስ ዮሴፍ ሓደ ካብዚኦም እዩ ቢሎም ነበሩ።”

“ቅዱስ ወንጌል ዮሴፍ ጻድቅ ነበረ እንክብለና ከም ኩሎም መንፈሳውያን እስራኤላውያን ብሕጊ እግዚኣብሔር ይምራሕ ነበረ ማለቱ እዩ፤ እንተኾነ ኣብ ውሽጢ ኣብ ማርያም ዝነበሮ ፍቅርን ኣባኣ ዘሕደሮ ምትእምማንን ነቲ ሕጊ ዝ እዝዞ ዝነበረ ሥርዓት ምሕላውን ክብሪ ሕጽይቱ ንምሕላውን ብስቱር ክፈትሓ ይደሊ፤ ኣባና ምልስ ምስ እንብል ኣይሽንኳይ ከምዚ ረኺብና ን እሽቶ ወረ ምስ ትነፍስ ክንደይ ቤላበለውን ሕሜታን ኣሎ፤ ዮሴፍ ግን ናብ ኣስተንትኖ ይ ኣቱ መልኣኽ ከኣ ብሕልሚ ይረኣዮ እሞ “እቲ ዝተጸንሰ ፍረ መንፈስ ቅዱስ ስለ ዝኾነ ምስኣ ኵን ኣይትፍራህ” ይብሎ፤ ንሱ ከኣ ነግፈረግ ከይበለ ንቤቱ ይወስዳ። ማርያምን ዮሴፍን ብዛዕባ ህይወቶምን መጻኢኦምን ሕልምን ትጽቢትን ዘማዕበሉ ክልተ ሕጹያት እያቶም። ኣምላኽ ኣብ ታሪኾም ዘይተጸበይዎን ዋላ እውን ኣብ ፈለማ ጻዕሪ ዝሓትት እንተመሰለ ክልቲኦም ነቲ ኣብ ቅድሚኦም ዘሎ ጋህዲ ልቦም ይኸፍትሉ። ንነፍሲወከፍና ቅን ዕቲ ሕይወት ክንመርሕ ክንደይ ዘይመድለየና ማዕረ ማዕረኡ ከኣ ሓገዝ እግዚኣብሔር ከምዘድልየና ክስመዓና ኣለዎ ኢሎም ነበሩ።”

“ከምቲ ኣብ ወንጌል ዝግለጽ ቅዱስ ዮሴፍ ንቃል ኣምላኽ ከምኡ እውን መንፈስ ቅዱስ መታን ክዓዪ ቦታ ንምሕዳግ ፈጺሙ ዘይዛረብ እዩ። ንኣሓትናን ኣሕዋትናን መእንቲ ከይንጐድኦም መልሓስና ክሕድሰልናን ከሕውየልናን ንመንፈስ ቅዱስ ቦታ ንሃብ። ስቕ ምባል ምስ ተግባር ብኸመይ ከም ዚተሓሓዝ ካብ ቅዱስ ዮሴፍ ንመሃር፣ ነፍሲ ወከፍና ኣብነት ቅዱስ ዮሴፍ ብምስዓብ ነቲ ብህድኣት እተኽፍተ ናይ ምስትንታን ማዕቅን ህይወት ክንምለሶ ምኽኣልናዶ? ስቕ ምባል ናብ ገዛእ ርእስና ክንኣቱን ምስ ናይ ሓቂ ክፋልና ክንራኸብን ስለ ዝሓትተና ቍሩብ ከምዘፍርህ ካብ ተመክሮ ንፈልጦ ሓቂ እዩ። ዘይዛረብ ቤተ መዘክር ንዅን ኣይኮንኵን ዝብል ዘለዅ፡ መብዛሕቲኡ ግዜ ነፍሲ ወከፍና ናብ ውሽጡ ይጠምት ኢሎም ነሮም።”

“ሄሮድስ ምልክት ናይ ትማልን ናይ ሎምን ጨንቈንቲ እዩ። ነቶም ጨቈንቲ ኣብ ስልጣኖም ንዝምክሑ እንተደልዮም ህዝቢ ከጥፍኡ ንዝኽእሉ ኣገዳሲ ተክለ ሰብነት እዩ። ሎሚ እውን ዘጋጥም ዘሎ ኵነት እዩ። ዝተገብረ ክንሓስብ ኣየድልየናን ሎሚ ኣብ እዋንና እንርእዮ ዘሎና ታሪኽ ስለ ዝኾነ፥ ሰብ ንሰብ ተዅላ ዝዀነሉ ኵነት! ከም ሄሮድስ ስልጣን ምስ ሓዝካ ክፍጸም ዝከኣል ታሪኽ ጥራሕ ገይርና ክንሓስቦ የብልናን። ከም ሓቂ እኳ ደኣስ ብቓላት ድዩ ብዝተፈላለየ ተግባራትና ካልኦት ንኽንሃስይ ምስ እንፍትን እንነብሮ ታሪኽ እዩ። ንሕና እውን ነኣሽቱ ሄሮድስ ናይ ምዃን ኣጋጣሚ ኣብ ልባቶም ዘሎዎም ኢና! ሄሮድስን ዮሴፍን ክልተ ኣንጻር ገጸ ባርያት እያቶ። እዚ ኸኣ ነቲ ኣብ ታሪኽ ዝነበረ ክልተ ገጽ ደቂ ሰብ ዜንጸባርቕ እዩ። ትብዓት ከም ጅግንነት ጥራይ ገርካ ምርኣይ ጌጋ እዩ። ከም ሓቂ መዓልታዊ ናብራ ትብዓት ዝሓትት እዩ። ኵላትና መዓልታዊ ጸገማትና ብዘይ ትብዓት ዝስገር ከምዘይኮነ ንፈልጥ ኢና። ኣብ ኵሉ እዋንን ባህልታትን ብዙሕ ዓይነት ጸገማ ዘይፍትሓውነትን ኵነኔን ሞትን ዝተጻወሩን ዝጻወሩን ሰባት ንረክብ።”

“ንሓደ ቈልዓ ኣብ ዓለም ምውላዱ ጥራይ እኹል ኣይኮነ! ኣቦ ወይ ኣደ ምዃን ከኣ ብግዲ የድሊ፣ ኣቦ ምዃን ብውልደት ዘይኮነ እትዀኖ ጸዋዕታ እዩ። ኮይንካዮ እትውለዶ ኣይኮነን። ሓደ ሰብ ኣቦ ዝኸውን ውሉድ ስለ ዝወለደ ጥራይ ዘይኮነስ ኣቦ ናይ ምዃን ሓላፍነት ኣብ ምስካም እዩ ኣቦ ዝኸውን፡ ንውላድ ኣብ ምኽንኻንን ምንባይን ሓደ ሰብ ንሕይወት ካልእ ሰብ ብሓላፍነት ምስ ዝቕበል ኣቦ ይኸውን። (ሓዋርያዊ መልእክቲ ‘ብ ኣባታዊ ልቢ` ረኣ)ናይ ዮሴፍ ኣቦነት ኣብ ፍቕሪ እተመርኰሰ እዩ። ንሓደ ዘይውላድካ ከም ውላድካ ተቐቢልካ ምዕባይ ናይ ሓደ ዓቢይ ፍቕሪ መግለጺ እዩ። ኣብ ዓለም ዝኸናኸኖም ዝጽበዩ ማእለያ ዘይብሎም ቈልዑ ኣለዉ። ብዙሓት ሰብ ሓዳር ኣቦታትን ኣዴታትን ክዀኑ ዝደልዩ እኳ እንተኾነ ብዝተፈላለየ ምኽንያት ዘይበጽሕዎ እውን እንተዀነ ንዘኽታማት ከም ውላዶም ገይሮም ኣብ ምዕባይ ኣቦነትን ኣደነትን ምዃን ክነብርዎ ይርአይ፡ ካልኦት እውን ውላድ እንከለዎም ዘኽታማት ከም ውላዶም ብምቕባል ኣቦነትን ኣደነትን ዝነብሩ ብዙሓት እያቶም፡ እዚ ፍቕሪ ምክፋል እዩ። ስለዚ ኣቦ ምዃን ኮይንካዮ እትፍጠሮ ዘይኮነ ሓላፍነት ኣቦነት ኣብ ምቕባል ዝሕነጽ ጸዋዕታ እዩ ቢሎም ነበሩ።”

“ተመክሮ ለውሃት “ኣብ ድኽነትናን ጸበባናን ኵሉ ከም እተፈቐርናን ሓንጐፋይ ዝብል እንግዶት ምቕባል ማለት እዩ። ብፍቕሪ ኣምላክ ምልዋጥ ማለት እዩ። ወንጌላዊ ሉቃስ ዘዘንትዎ ምሳሌ መሓሪ ኣቦ ብዛዕባ ለውሃት ብቐዳምነት ዘመልክቶ “ተመስጦ ወይ ስምዒትታዊ ጒዳይ” ኣይኰነን። ጐይታ ከም ብሓድሽ በቲ ኣዚዩ ተነቃፊ ዝገበረና ነገራት ብልክዕ ክሓልፍ ምርኣይ ዘጠቓልል እዩ። ንኹሉ ድኽመታትናን ሓጢኣትናን ብናይ እስራት ፍርዲ ዘይኮነስ ብኢድና ሑዙ ካብቲ ድኽመታት ንኽንትንስእ እዩ ዝሕግዘና። ብርግጽ ኵላትና ክፍታሕ ዘለዎ ጸብጻብ ሕይወት ዘሎና ኢና፣ ምስ እግዚኣብሔር ምጽብጻብ ክንደይ ሰናይ እዩ። ገና ንኽንዛረብ ኣፍና ምስ እንኸፍት ንሱ ቀዲሙ እዩ ኣብ ሕቕፉኡ ዘንብረና። ለውሃት ካብ ርትዓዊ ኣተሓሳስባ ዓለም እዚዩ ዓቢይ እዩ። ዘይትጽበዮ መጋበርያ ፍትሒ እዩ። ስለዚ ኸኣ ኢና ኣምላኽ ብሓጢኣትና ከም ዘይስንብድ ክንርስዕ ዘይብልና - ፈጺምና ክንርስዖ የብልናን። ኣምላኽ ብሓጢኣትና ፍጺሙ ኣይስምብድን። ካብ ሓጢኣትና እዚዩ ዝዓበየን ኣቦ ፍቕሪ ለዋህ እዩ። ብሓጢኣትና ብጌጋታትና ብውድቀትና ኣይስምብድን። ልብና ክንዓጽው እንኰለና እዩ ዝሓዝን። . . . እዚ የሳቕዮ። ኣብ ፍቕሪ ዘይምእማንና ድማ የሰምብዶ። ፍቕሪ ኣምላኽ ዘንጽሕ ዓቢይ ለውሃት እዩ። ነዚ ሓቂ እዚ ቅዱስ ዮሴፍ እዩ ንእየሱስ ዝመሃሮ፡ እዚ ባህ የብል፡ ከም ሓቂ እኳ ደኣስ ኣምላኽ ወትሩ ብሰብኣዊ ተመክሮታት ኣቢሉ እዩ ናባና ዚመጽእ! ኣብ ምስጢረ ንስሓ ምስ መለኰታዊ ርህራሀ ምርኻብ ኣገዳሲ ዝኸውን። ‘ኣብ ምስጢረ ንስሓ ጥራይ ኢና ናይ ኣምላኽ ሓቅን ሓላዪ ፍቕርን እንምከር። እቲ እኩይ ዝኾነ ሰይጣን እውን ብዘገርም ኣገባብ ብዛዕባ ሓቂ ኪዛረበና ይኽእል እዩ። እዚ ዚገብሮ ግና ንኪኸሰና ጥራይ ኢዩ። መለኮታዊ ሓቂ ንዓና ኣይከሰናን ኢዩ። በንጻሩ እኳ ደኣ ብመለኮታዊ ሓቂ ይሓቝፈና የበራትዓና ይምሕረና ይቕበለና’ (ብ ኣባታዊ ልቢ 2)ቢሎም ነበሩ።”

“ሕልምታት “መንፈሳዊ ህይወት ነፍሲ ወከፍና ነቲ ኣምላኽ ገዛእ ርእሱ ዝግለጸሉ ብዙሕ ግዜ ዝዛረበና ከነማዕብሎን ክንሕልዎን እንጽውዓሉ ውሽጣዊ ስፍራ” ዘመልክት እዩ፡ ይዅን እምበር ካብቲ ኣብ ውሽጥና ዘሎ ካልእ ድምጺ፥ ድምጺ ፍርህን ካብቲ ጽምጺ ኬታልልን ኬደናግርን ዝደሊ እኩይ” ንኽንጥንቀቕ ሓደራ፡ ኣብ መንጐ ብዙሓት ሰባት ድምጺ ኣምላክ ከነለሊ ዜኽእለና ምስትውዕ ምምዕባል ይግብኣና፣ ኣብ ወንጌል ዝዝንተው ኣርባዕተ ሕልምታት ቅዱስ ዮሴፍ፥ ብመጀመርያ ዮሴፍ ደቂሱ እንከሎ መልኣኽ ተገልጸሉ፥ እዚ ኸኣ ማርያም ከም ዝጠነሰት ምስ ፈለጠ ክፍጠር ዝክእል ግጭት ንኽፈትሖ ሓገዞ፥ ዮሴፍ ብኡብኡ ንቓላት እቲ መልኣኽ ሰሚዑ ንማርያም ከም በዓልቲ - ቤቱ ገይሩ ወሰዳ፥ ህይወት መብዛሕቲኡ ግዜ ኣብ ዘይንርድኦን ፍታሕ ኣብዘይብሉን ኵነታት እያ እተእትወና። ኣብታ ህሞት ኣቲኣ ምጽላይ ክበሃል እንከሎ ጐይታ ቅኑዕ ነገር ንኽንብገር ንኽፈቕደልና ምፍቃድ ማለት እዩ! ኣብቲ ካልኣይ ሕልሚ ዮሴፍ ህይወት ሕጻን ኢየሱስ ኣብ ሓደጋ ከም ዘሎ መጠንቀቕታ ይወሃቦ። ንገዛእ ርእስና ወይ ንእነፍቅሮም ሰባት ዜስግእ ሓሓደጋታት ኬጋጥም ከሎ ምጽላይ የድሊ፥ እዚ ክበሃል እንከሎ ነቲ ከም ናይ ዮሴፍ ዝኣመሰለ ትብዓት ኪህበና ዚኽእል ድምጺ ምስማዕ ማለት እዩ። ኣብታ ሳልሰይቲ ሕልሚ፥ እቶም ንህይወት ኢየሱስ ከሕልፉ ዝደልዩ ዝነበሩ ከም ዝሞቱን እቲ ራብዓይ ሕልሚ ከኣ ቅዱስ ዮሴፍ ነቲ ንሄሮድስ ዝተከኦ ኤርኮላዎስ ፈሪሁ ኣብ ናዝሬት ኪቕመጥ ሓበሬታ ከምዝህልዎ ገበረ፤ ፍርሂ ክፍሊ ህይወትና እዩ፡ ጸሎት እውን የድልየና እዩ . . . ዮሴፍ ፍርሃት እኳ ይስምዖ እንተነበረ ኣምላኽ ግና ይመርሖ እዩ። ሓይሊ ጸሎት፥ ኣብ ድቅድቅ ጸልማት እንከሎና ብርሃን የምጽኣልና!ቢሎም ነበሩ።”

“ኣብ ምስሊ ቅዱሳን ወይ ካብኡ ንላዕሊ ኣብ እንምርኰሰላ ድንግል ማርያም ምሉእ ብምሉእ ክንውከል ከሎና እውን ከይተረፈ እቲ ዘሎና ትውክልቲ ምስ ክርስቶስ ዝተሓሓዝ ዋጋ ጥራይ እዩ ዘለዎ! “ቅዱሳን “ተኣምራት” ከም ዘይገብሩ የግዳስ ጸጋ ኣምላኽ ዚዓየሎም መጋበርያ እያቶም። ምእንታና ዝጽልዩ ጐይታ ኸኣ ብኣኣቶም ኣቢሉ ጸጋ ይህበና፤ ብመሰረት ናይ ቤተ ክርስቲያን ትምህርቲ መዝገበ ሃይማኖት “ሕብረት ቅዱሳን ቤተ ክርስቲያን እዩ፥” ማለት ቤተ ክርስቲያን “ማሕበረሰብ እቶም ዝደሓኑ ሓጥኣን እያ”፤ ቅድስና ፍረ እቲ ብክርስቶስ እተገልጸ ፍቕሪ ኣምላኽ እዩ። ንሱ ድማ ኣብ ሓሳርነትና ብምፍፍቕርን ካብ ሓሳርነትና ብምድሓንን ይቕድሰና!ቢሎም ነበሩ።”

“ኣቦ ስድራ ክቡር ቅዱስ ዮሴፍ ነቲ ዘይከኣል ክኡል ክኸውን ዝገበርካ ኣብ እዋን ጭንቀተይን ጸገማተይን ርድኣኒ ዘሐጉስ ውጽኢት ምእንቲ ክህልዎ ነቲ ዝኸብደንን ዘጨቐንን ኵነታት ኣብ ትሕቲ ዕቑባኻ ኣእትዎ ፍቑር ኣቦይ ትውክልተይ ኣባኻ እዩ ዝለመንኵኽ ከንቱ ኣይዅን ምስኢየሱስን ማርያምንከኣ ኵሉ ክትገብር ስለ እትኽእል ሰናይካ ከም ሓይልኻ ዓቢይ ምዃኑ ኣርእየኒ፡ ኣሜን!”

“ንምሥጢር ሞት ብዝበለጸ መንገዲ ንክነብሮ ቅዱስ ዮሴፍ ይደግፈና። ንሓደ ክርስትያን ጽብቅቲ ሞት መግለጺ ምሕረት እግዚአብሔር ኰይና ኣብታ ፍጻሜ ሕይወትና እውን ከምዘሰንየና ተመልክት። ሰላመ ቅዱስ ገብርኤል መልአክ ክንደግም እንከሎና ኣብ ፍጻሜ እኖና ድንግል ማርያም ኣብ ግዜ ሞትና ክተሰንየና ንምሕጸና። ስለዚ ነዚ ናይ ሎሚ ትምህርተ ክርስቶስ ስለ እቶም ኣብ ምስግጋር ሕይወት ኣብ ድርኩዂት ድቅድቅ ጸልማት ሞት ዝርከቡን ስለ እቶም ኣብ ሓዘን ዘለው ስድራቤታቶምን ብሓባር ንድገማ ቢሎም ነበሩ።”

“ኣብዚ ሓሳብ እዚ እውን እንተኾነ ወንጌል እዩ መኽፈቲ ቅኑዕ ትርጓሜ ክህበና ዝኽ እል፡ ከም ሓቁ እንተኾይኑ ከኣ ወንጌል ብዛዕባ ቅዱስ ዮሴፍ ኣብ ዝዛረበሉ ፍጻሜ ‘ንሕጻንን ነዲኡን ሒዙ ተበገሰ’ እንክብል ይድምድሞ (ማቴ 1,24፡ 2,14.21) በዚኸስ ዮሴፍ ከም ቀንዲ ዕዮ ገዛ ን ኢየሱስን ንማርያምን ምክልኻል ከምዝነበረ ንግንዘብ። ንሱ ቀንዲ ሓላዊኦም እዩ፡ ከምቲ ኣብ ኣባታዊ ልቢ እትብል ሓዋርያዊት መል እኽቲ ‘ኢየሱስን ኣዲኡ ማርያምን ናይ እምነትና ዝኸበረ መዝገብ እዮም’ ኢለዮ ዝነበርኩ እዚ ክቡር መዝገብ እዚ ብቅዱስ ዮሴፍ ይሕሎ (ብኣባታዊ ልቢ 5) ኢሎም ነበሩ።”