Askofu Mkuu Peña Parra:Hitaji la sera za kisiasa katika huduma kwa waliodhaifu zaidi
Na Angella Rwezaula – Vatican.
Msaada wa kisiasa, kwa ufupi, unasaidia ndugu katika kujenga jamii yenye uadilifu zaidi na jumuishi kuanzia haki za walio maskini zaidi. Ndivyo Askofu Mkuu Edgar Peña Parra, Katibu Msaidizi wa Masuala ya Mkuu ya Sekretarieti ya Nchi alivyosema kwenye hotuba yake wakati wa mkutano uliohamasishwa na Chama cha Kimataifa cha Misaada ya Kisiasa kwa kutafakari sura ya V ya waraka wa Papa Francisko Fratelli Tutti yaani Wote ni ndugu uliofanyika katika Ukumbi wa Mkutano wa Pius XI wa Jumba la Mtakatifu Calisto, Roma. Tafakari ya Katibu Msaidizi wa Vatican ililenga hasa sura ya V ya waraka wa Kipapa, unaohusu ‘Sera bora’. Hapa Papa anatumia usemi unaodhihirisha chama hiki: “msaada wa kisiasa”, ambapo Baba Mtakatifu anaonekana kujibu pingamizi linalojitokeza kutoka pande nyingi, kuhusu mada ya Waraka wa Fratelli Tutti, yaani wote ni ndugu kuhusu, udugu wa ulimwengu wote, ambapo kwa maoni mengi yaliyojitokeza kwamba waraka huo ni jambo la kufikirika.
Kiukweli sio hivyo amesema Papa Francisko kwani anaibua pingamizi hilo kwa mialiko thabiti ya kuendeleza njia zinazohakikisha uwezekano wa kweli wa udugu. Hasa katika hatua hii Papa anatukumbusha kwamba dhamira yoyote kwa maana hii ni zoezi la juu la upendo. Kiukweli, mtu binafsi anaweza kumsaidia mtu mwenye uhitaji lakini, anapojiunga na wengine kwa kutoa uhai kwa michakato ya kijamii ya udugu na haki kwa wote, anayeingia kwenye uwanja wa upendo mpana zaidi, wa hisani ya kisiasa (FT, 180). “Ufadhili wa kisias kwa maneno mengine alibainisha Askofu Mkuu Edgar Peña Parra kwamba ni kusaidia ndugu ambaye anajitoa kwa wengine. Kuchanganya sera za siasa na wema wa juu zaidi wa Kikristo, upendo, sio jambo geni la Papa Francisko au hata la Mapapa wote wa mwisho waliotangulia. Siasa kama 'aina ya juu ya upendo ni usemi ambao ulianzia kwa Papa Pio XI, ambaye alizungumza juu yake katika nyakati za zamani. Ni hotuba iliyotolewa karibu karne iliyopita, mnamo tarehe 23, Desemba 1927.
Papa Francisko, katika waraka wa Fratelli tutti anajiweka katika hali hii, kwa msisitizo fulani: yaani ule wa kutaka kurudisha 'msaada wa kisiasa' kwenye uthabiti. Ni suala la kugundua tena sababu ya siasa katika muktadha wenyewe, kwa ujumla, katika huduma ya wengine na ya wale wanaohitaji zaidi. Upendo wa kisiasa, ambao ni hasi unatafsiriwa katika mapambano dhidi ya dhuluma na usawa na, kwa hakika, katika kujenga jamii yenye uadilifu zaidi na jumuishi kuanzia na haki za walio maskini zaidi, kwa hiyo inaonekana kama aina kuu ya hatua za kisiasa sio tu za 'Kikristo', peke yake lakini kwa urahisi zaidi za kibinadamu. Papa Francisko anazungumzia kuhusu watu wengi na uliberali wa sasa ambao si upendo na wala siasa. Hazitofautishi bali anazifananisha, akibainisha kitu cha kawaida kwa maana “Tabia yao yenye madhara inatolewa na ukweli kwamba 'itikadi' zote mbili zinawadharau walio dhaifu zaidi, kwani katika hali zote mbili kuna ugumu wa kufikiria juu ya ulimwengu ulio wazi ambapo inaweza kuwa mahali pa kila mtu, ambayo ni pamoja na dhaifu na inaheshimu tamaduni tofauti.
Kutokana na hili ndipo hoja ya Katibu Mkuu Msaidizi wa Vatican alibainisha: “Kudharau wanyonge kunaweza kufichwa katika aina za watu wanaopendwa zaidi, ambao wanawatumia kwa udhalilishaji kwa malengo yao wenyewe, au kwa njia za kiliberali katika huduma ya masilahi ya kiuchumi ya watu wenye nguvu (FT, 155). “Kwa maneno mengine, wakati kanuni kuu ni uhuru wa kitaifa wa kupindukia au utawala wa uchumi wa soko, ukweli wa maisha ya kijamii hauko katikati tena. Mtu halisi na jamii ameachwa nyuma na kwa hivyo mawazo huja kabla ya ukweli”. Hivyo basi, swali ambalo askofu mkuu analeta: “Ni nini basi njia kati ya upopulism na huria, kati ya uhuru na kupoteza mizizi, kati ya ulinzi mamboleo na ubepari wa kishenzi? Papa anapendekeza kuanza na watu wa kifalme. Inawakilisha kategoria madhubuti inayotaka ushiriki hai wa wote; ni, kwa mujibu wa Papa, ukweli unaoepuka uainishaji rahisi: kuwa sehemu ya watu ni kuwa sehemu ya utambulisho wa pamoja unaojumuisha mahusiano ya kijamii na kitamaduni (FT, 158) ".