Papa,tushirikishe mkate wetu na kuzidisha upendo!Umaskini ni kashfa
Na Angella Rwezaula, - Vatican.
Katika Siku ya VII ya Maskini Duniani, iliyoadhimishwa Dominika tarehe 19 Novemba 2023, Baba Mtakatifu Francisko ameongoza Ibada ya Misa Takatifu katika Kanisa Kuu la Mtakatifu Petro mjini Vatican kwa kuzungukwa na Makardinali, maaskofu wakuu, maaskofu, mapadre, mashemasi, watawa na watu wa Mungu hasa hasa wale ambao muktdha wa siku unawatazama, MASKINI. Baba Mtakatifu akianza mahubiri yake amesema wanaume watatu wanajikuta wakipewa pesa nyingi sana, shukrani kwa ukarimu wa bwana wao, ambaye anaondoka kwenda safari ndefu. Huyo bwana atarudi siku moja na kuwaita wale watumishi, akitumaini kwamba angefurahi pamoja nao kwa jinsi walivyofanya mali yake kuongezeka na kuzaa matunda. Ni katika mfano ambao walimaza kusikiliza (rej. Mt 25:14-30) kwamba unatualika kutafakari juu ya safari mbili: safari ya Yesu na safari ya maisha yetu.
Baba Mtakatifu ameanza kudadavua juu ya safari hizo akianzia na safari ya Yesu. Mwanzoni mwa mfano huo, Bwana anazungumza kuhusu “mtu aliyesafiri, na aliyewaita watumwa wake na kuwakabidhi mali yake” (Mt 25,14). "Safari" hii inatukumbusha safari ya Kristo mwenyewe, katika kupata mwili, ufufuko na kupaa kwake mbinguni. Kristo, ambaye alishuka kutoka kwa Baba ili kukaa kati yetu, kwa kifo chake aliangamiza kifo na baada ya kufufuka kutoka kwa wafu, alirudi kwa Baba. Kwa hiyo, kwenye hitimisho la utume wake duniani, Yesu alifanya “safari ya kurudi” kwa Baba. Bado kabla ya kuondoka, alituachia utajiri wake, "mji mkuu" wa kweli. Alituachia yeye mwenyewe katika Ekaristi. Alituachia maneno yake ya uzima, akatupatia Mama yake mtakatifu kuwa Mama yetu, na alisambaza zawadi za Roho Mtakatifu ili tuweze kuendeleza kazi yake duniani. “Talanta” hizi zimetolewa, Injili inatuambia, “kulingana na uwezo wa kila mmoja” (Mt 25, 15) na hivyo kwa ajili ya utume wa kibinafsi ambao Bwana anatukabidhi katika maisha yetu ya kila siku, katika jamii na katika Kanisa. Mtume Paulo anasema jambo lile lile: “Kila mmoja wetu alipewa neema kwa kadiri ya kipimo cha kipawa cha Kristo”. Kwa hiyo inasemwa, “Alipopaa juu, alijifanya mateka; aliwapa watu wake zawadi” (rej. Ef 4:7-8).
Baba Mtakatifu amependa kumtazama tena Yesu, ambaye alipokea kila kitu kutoka mikononi mwa Baba, lakini hakujiwekea hazina hiyo binafsi: “Yeye hakuona kule kuwa sawa na Mungu ni kitu cha kutumia vibaya, bali alijifanya kuwa hana utukufu, akatwaa namna ya Mungu, mtumwa” (Fl 2:7). Alijivika ubinadamu wetu dhaifu. Akiwa Msamaria mwema, alimimina mafuta kwenye vidonda vyetu. Alifanyika maskini ili kutufanya kuwa matajiri (rej. 2Kor 8:9), na akainuliwa juu ya msalaba. "Kwa ajili yetu Mungu alimfanya kuwa mdhambi" (rej. 2 Wakor 5:21). Yesu aliishi kwa ajili yetu. Hilo ndilo lilikuwa kusudi la safari yake duniani, kabla ya kurudi kwa Baba. Mfano wa leo pia unatuambia kwamba "bwana wa watumwa wale alirudi na kufanya hesabu nao" (rej.Mt 25: 19). Safari ya kwanza ya Yesu kwa Baba itafuatwa na safari nyingine, mwishoni mwa wakati, atakaporudi katika utukufu na kukutana nasi kwa mara nyingine tena, ili “kufanya hesabu” za historia na kutuleta katika furaha ya milele ya maisha. Kwa hiyo, tunahitaji kujiuliza: Je Bwana atatukuta tukiwa katika hali gani atakaporudi? Nitaonekanaje mbele zake kwa wakati ulioamriwa?
Baba Mtakatifu ameongeza kusema kuwa Swali hili linatuleta kwenye tafakari yetu ya pili ambayo ni safari ya maisha yetu. Tutachukua njia gani: njia ya Yesu, ambaye maisha yake yalikuwa zawadi, au njia ya ubinafsi? Mfano huo unatuambia kwamba, kulingana na uwezo wetu wenyewe na uwezekano, kila mmoja wetu amepokea "talanta" fulani. Ili tusije tukapotoshwa na maneno ya kawaida, tunahitaji kutambua kwamba "talanta" hizo sio uwezo wetu wenyewe, lakini kama tulivyosema, ni zawadi za Bwana ambazo Kristo alituachia aliporudi kwa Baba. Pamoja na karama hizo, ametupa tia Roho wake, ambaye ndani yake tulifanyika watoto wa Mungu na shukrani ambayo tunaweza kutumia maisha yetu katika kutoa ushuhuda wa Injili na kufanya kazi kwa ujio wa ufalme wa Mungu. “Mji mkuu” mkubwa ambao uliwekwa katika uhifadhi wetu ni upendo wa Bwana, msingi wa maisha yetu na chanzo chetu cha nguvu katika safari yetu.
Papa amekazia kusema kuwa kwa hiyo, tunapaswa kujiuliza: Je! ninafanya nini na "talanta" hii katika safari ya maisha yangu? Mfano huo unatuambia kwamba watumishi wawili wa kwanza waliongeza thamani ya zawadi waliyopokea, huku wa tatu, badala ya kumwamini bwana wake, aliogopa, akiwa amepooza kwa woga. Kukataa kuthubutu, si kujiweka mstari wa mbele, aliishia kuzika talanta yake. Hili ni kweli kwetu pia. Tunaweza kuzidisha mali tuliyopewa, na kufanya maisha yetu kuwa sadaka ya upendo kwa ajili ya wengine. Au tunaweza kuishi maisha yetu yakiwa yamezuiliwa na vinyago vya uwongo kwa Mungu, na kwa woga kwa kuzika hazina tuliyopokea, tukijifikiria sisi wenyewe tu, bila kujali chochote isipokuwa urahisi na masilahi yetu, tukibaki bila kujitolea na kutojihusisha.
Kwa njia hiyo Baba Mtakatifu Franciskoo ameeleza kuwa katika Siku hii ya Maskini Duniani, fumbo la talanta ni wito wa kuchunguza roho ambayo tunakabiliana nayo katika safari ya maisha yetu. Tumepokea kutoka kwa Bwana zawadi ya upendo wake na tumeitwa kuwa zawadi kwa wengine. Upendo ambao Yesu alitujali, ari ya huruma yake, huruma ambayo kwayo alituliza majeraha yetu, mwali wa Roho ambao kwa huo aliijaza mioyo yetu furaha na tumaini na hizi zote ni hazina ambazo hatuwezi kuzihifadhi kwa urahisi sisi wenyewe, kutumia kwa madhumuni yetu wenyewe au kuzika chini ya udongo. Tukiwa na zawadi, tunaitwa kwa zamu kujifanya zawadi sisi pia. Picha zilizotumiwa na mfano huo ni fasaha sana: ikiwa hatuenezi upendo mahali pote karibu nasi, maisha yetu yanarudi gizani; tusipozitumia vyema talanta tulizopokea, maisha yetu yanaishia kuzikwa duniani, kana kwamba tayari tumekufa.(rej Mt 25.30).
Hebu tufikirie, basi, aina zote za umaskini wa kijamii, kiutamaduni na kiroho uliopo katika ulimwengu wetu, juu ya mateso makubwa yaliyopo katika miji yetu, ya maskini waliosahaulika ambao kilio chao cha uchungu hakisikiki kwa kutojali kwa ujumla kwa kelele na msongamano wa jamii ovyo. Hebu tuwafikirie wale wote wanaokandamizwa, waliochoka au kutengwa, wahanga wa vita na wale waliolazimishwa kuzihama nchi zao kwa kuhatarisha maisha yao, wanaolala njaa na wasio na kazi na wasio na matumaini. Tunapofikiria idadi kubwa ya maskini kati yetu, ujumbe wa Injili ya leo ni wazi: tusizike mali ya Bwana! Wacha tueneze utajiri wa upendo, tushirikishe mkate wetu na kuzidisha upendo! Umaskini ni kashfa.
Wakati Bwana atakaporudi, atasuluhisha hesabu nasi na – kwa maneno ya Mtakatifu Ambrose – atatuambia: “Kwa nini mliwaruhusu maskini wengi sana kufa kwa njaa wakati mlikuwa na dhahabu kuwanunulia chakula? Kwa nini watumwa wengi sana waliuzwa na kuteswa na adui, bila mtu yeyote kufanya jitihada ya kuwakomboa?” (De Officiis: PL 16, 148-149). Hebu tuombe kwamba kila mmoja wetu, kulingana na karama tuliyopokea na utume tuliokabidhiwa, aweze kujitahidi “kufanya upendo kuzaa matunda” na kumkaribia mtu fulani maskini. Tuombe kwamba mwisho wa safari yetu, tukiwa tumemkaribisha Kristo ndani ya kaka na dada zetu aliojitambulisha nao (rej. Mt 25:40), sisi pia tupate kusikia akitwambia kwamba ni: “Vema, mtumishi mwema na mwaminifu. ... ingia katika furaha ya bwana wako” (Mt 25:21). Papa amehitimisha.
