Gallagher: një vit lufte rrënqethëse në Ukrainë, por Zoti është me ne gjithnjë
R.SH. – Vatikan
“Jo pa shqetësim, kremtojmë një meshë për paqen e popullit ukrainas”, ndërsa afrohet ngjarja e trishtë e një vjetorit të luftës. Me këto fjalë, Sekretari vatikanas për Marrëdhëniet me Shtetet dhe Organizatat Ndërkombëtare, imzot Paul Richard Gallagher, kremtoi dje pasdite në Romë, meshën e parë ndër shumë të tjera, promovuar nga ambasada e Ukrainës në Selinë e Shenjtë. Bazilika madhështore e Shën Andreut della Valle ishte korniza e kësaj meshe, kremtuar së bashku me Eksarkun Apostolik për besimtarët katolikë ukrainas të ritit bizantin me banim në Itali.
Përpjekjet diplomatike nuk janë në gjendje ta thyejnë spiralen e dhunës
Ngjarjet, për të cilat jemi dëshmitarë, vërejti imzot Gallagher gjatë homelisë, “dukeshin të pamundura dhe është e tmerrshme që kjo po ndodh në shekullin e 21-të, me vuajtje të paimagjinueshme. Lajmet e luftës, që mbërrijnë nga fronti janë gjithnjë e më shqetësuese, as përpjekjet diplomatike duket se nuk janë në gjendje ta thyejnë spiralen e dhunës”.
Të mësojmë nga Zoti si të falim
Megjithatë, imzot Gallagher ftoi të ndiqet logjika e Zotit: “Më i madhi nuk është ai që i detyron të tjerët ta shërbejnë, por ai, që bëhet i vogël dhe e respekton lirinë e tjetrit, nuk e shtyp atë, madje, e kupton se qëndrimi i kundërt është fryerje për vetë Hyjin”.
Zoti, shtoi imzot Gallagher, “na kujton se liria jonë është dhuratë e madhe e Tij. Vërtet, Ai i Lumi, duke na ofruar të mirën, nuk na e imponon kurrë e na lejon ta zgjedhim vetë. Duke bërë të mira, nuk na kursehet e keqja, por kështu, jemi të sigurt se Zoti është me ne, duke mësuar prej Tij si të falim, jo ditën e Pashkëve, por kur jemi në kryq”.
Na jep o Zot, dhuratën e dashurisë
Në fund të homelisë, Sekretari vatikanas për Marrëdhëniet me Shtetet kërkoi lutje që Zoti “t’ua ndryshojë zemrat” të gjithëve, që bota të ecë përsëri në shtigjet e paqes", duke ia besuar "ndërmjetësimit të Virgjërës Mari, Ukrainën dhe popullin e saj të dashur” me "Lutjen" e poetit Taras Shevchenko: "Dikoje forcën tënde mbi mendjet dhe duart, që derdhin djersën për këtë tokë. Na jep o Zot, pikërisht në këtë tokë, dhuratën e dashurisë, atë parajsë të këndshme dhe asgjë më tepër”.
