Kard. Parolin: e mira e përbashkët dhe ndjenja e humanizmit, pёr një shoqëri më kohezive
R.SH. – Vatikan
L’Osservatore Romano
Solidariteti është një objektiv që të gjithë, pa përjashtim, janë të thirrur ta promovojnë; duhet të ndërtohet me leadership i të rinjve; duhet të realizohet si një angazhim për të krijuar qytete tërheqëse e tё përshtatshme pёr çdokënd; kërkon nga ne marrjen e përgjegjësive për problemet qё ka tjetri; përkufizohet nga afërsia dhe bujaria; dhe është një mënyrë për të “krijuar histori”. Këto janë gjashtë pikat pёr “ta bёrё më konkret konceptin e shoqërisë kohezive " që paraqiti Kardinali Pietro Parolin, Sekretar i Shtetit tё Vatikanit, i cili foli, online, në një konferencë ndërkombëtare mbi këtë temë, të mbajtur, pardje, më 6 shtator, në Singapor.
Traditat fetare, kohezioni dhe paqja
Në shtetin multietnik dhe multikulturor, fjalët e kardinalit Parolin u dëgjuan nga rreth 800 delegatë që përfaqësonin dyzet vende tё ndryshme tё botёs, kryesisht nga Azia. Të nisura në vitin 2019, Konferencat e Singaporit mbi ‘shoqëritë kohezive’ përbëjnë një hapësirë të rëndësishme për dialogun ndërfetar. Në fund të fundit, shpjegoi Sekretar i Shtetit tё Vatikanit, duke aktualizuar arsyetimin e tij, këto gjashtë pika tregojnë "se traditat e mëdha fetare të njerëzimit janë të afta të motivojnë kërkimin dhe krijimin e paqes dhe kohezionit ndёrmjet njerëzve edhe sot", në një kohë në të cilën "konteksti global kërkon introspeksion e veprim edhe më të madh, nëse duam të promovojmë komunitete tё harmonishme ".
Roli i së mirës së përbashkët
Duke vlerësuar punën e organizatorëve që i japin botës një "sinjal për të mos humbur shpresën" dhe pёr tё "vazhduar me ndjenjën e fortë e njё përgjegjësie për ndërtimin e komuniteteve shoqërore të bazuara në vëllazëri dhe drejtësi", kardinali Parolin u ndal te koncepti i "së mirës së përbashkët", qё është në qendër të doktrinës sociale të Kishës, për të sqaruar se çfarë nënkuptojnë katolikët me fjalёn "shoqëri kohezive". Pa dyshim, tha Sekretar i Shtetit tё Vatikanit kard. Parolin, "mund të ofrohen shumë përgjigje të pjesshme ose të plota, por edukimi për të mirën e përbashkët dhe ndjenjën e" humanizmit "janë hapat e parë drejt ndërtimit të një shoqërie kohezive. Në të vërtetë, ne i përkasim njerëzimit dhe detyra për të zhvilluar dhe çuar përparuar drejt realizimit tё plotё të asaj që është me të vërtetë "njerëzore" u takon të gjithëve dhe varet nga tё gjithё".
Ky “ndërgjegjësim – vazhdoi kardinali Parolin – nuk mund të arrihet vetëm përmes ideve, fjalimeve” apo teorive; ne kemi nevojë për "një gatishmëri specifike njerëzore për të hyrë në marrëdhënie nëpërmjet sjelljeve shoqërore, duke u prirur qëllimisht të bëjmë mirë në jetën e përditshme, duke u angazhuar me përgjegjësi, pa pritur asgjë në këmbim, me synimin e vetёm për të realizuar e mbrojtur dinjitetin e plotë të çdo personi të krijuar sipas imazhit të Zotit". Në fund të fundit, shtoi ai, "shoqëritë përbëhen nga rrjetet e marrëdhënieve që njerëzit janë në gjendje t’i ndërtojnë ndërmjet tyre, pa harruar se takime të tilla nuk bazohen në algjebër dhe nё matematikë, por më tepër në bashkëpunim" e nё marrëdhënie tё sinqerta ndёrnjerёzore.
