Kardinali Sako: Sinodi është shkollë, ku mësuam shumë

R. SH. - Vatikan

“Si Kishë, jemi mësuar të flasim me një gjuhë tradicionale, por sot duhet gjetur një gjuhë tjetër, e kuptueshme për të rinjtë”. Kështu u shpreh kardinali Louis Raphaeël I Sako, patriark i Babilonisë së kaldejve e Kryetar i Sinodit të Kishës kaldease, duke folur në konferencën, mbajtur  në Sallën e Shtypit të Vatikanit.

Sinodi është shkollë

Sinodi - vërejti kardinali Sako - është shkollë, ku mësuam shumë; e rrethet e vogla, në veçanti, janë përvojë e jashtëzakonshme dialogu, që do të na ndihmojë ta ndryshojmë punën tonë baritore. “Sepse - vijoi të shpjegojë kardinali – sinodi nuk është parlament politik. Ka shumë rëndësi ajo, që do t’u çojmë të rinjve tanë, ashtu si dëgjimi i shpresave të tyre, druajtjeve të tyre. Kisha - deklaroi - doli nga pallati, është shumë pranë botës, shumë solidare me njerëzimin”.

T’i ndihmojmë të krishterët të mos largohen nga Lindja e Mesme

Duke kujtuar luftën në Siri, Patriarku i Babilonisë së kaldenjve nënvizoi se “duhen inkurajuar të krishterët të mbeten në vend, të ndihmohen për të rindërtuar shtëpitë e tyre e të kenë një punë. Qeveria amerikane - shtoi -    vijon të bëjë shumë premtime e të japë njoftime. Të shohim! Si shembull  i progresit në dialogun ndërmjet të krishterëve e myslimanëve, kardinali Sako kujtoi se në vitet e kaluara “të premteve ndër xhamitë mbahej një fjalim kundër të krishterëve e hebrenjve. Por tani është tejet i rrallë!”.

Sinodi, doracak për jetën

Kardinali Peter Kodwo Appiah Turkson, prefekt i Dikasterit për shërbimin  e zhvillimit të gjithanshëm njerëzor, nënvizoi se çdo fëmije i duhet një doracak për jetën, që të mund ta gjejë vendin e vet në shoqëri. “Sinodi - kujtoi - është pjesë e një pune, që mund t’i ndihmojë të rinjtë të krijojnë doracakun e tyre”. Ne - shtoi - u kërkojmë të rinjve të dëgjojnë!

Plaga e drogës

Imzot Jaime Spengler, kryeipeshkëv i Porto Alegre, në Brazil, kujtoi  se ndërmjet plagëve të rënda, nga të cilat vuajnë të rinjtë në Amerikën Jugore, është drama e drogës. Në Brazil - vijoi - ka shumë sektorë të forcave politike, që kërkojnë liberalizimin e disa tipeve të drogës. E shoqëria nuk impenjohet për t’i shoqëruar këta njerëz. Janë hedhurinat, të kryqëzuarit e sotëm, që shoqëria nuk dëshiron t’i shikojë. Kisha në Amerikën Jugore angazhohet në këtë fushë. Kërkon, përmes një pune të jashtëzakonshme, t’i ndihmojë të rinjtë të dalin nga tuneli i drogës. Po nuk e kanë të  lehtë. Prej këndej, ka shumë familje, që e jetojnë këtë realitet të vështirë.

Protagonistë , jo spektatorë

Motra Maria Luisa Berzosa González, drejtoreshë e “Fe y alegria”, në Spanjë, pohoi se kjo është përvoja e saj e parë e Sinodit: “Më tërhoqën fort diskutimet, sepse dëshiroj ta mbroj Kishën nga brenda e jo ta shikoj nga jashtë, si spektatore. Kisha - shtoi - duhet të jetë më e pranishme, si popull i Zotit, e jo vetëm si hierarki”. Motër Maria uroi edhe që në asambletë e ardhshme sinodale, të marrë pjesë një numër më i madh grash. “Jam e lumtur - përfundoi - që shpërdorimet po zbulohen para syve të botës, sepse duhet të pastrohemi. Po kjo më bën edhe të vuaj: edhe në Kongregatën time ka pasur çaste të vështira”.

Hartimi i dokumentit përfundimtar

Paolo Ruffini, i Dikasterit të Komunikimit, kujtoi temat që u prekën një ditë më parë. U fol posaçërisht për fenomenin e emigracionit e, ndërmjet propozimeve që u bënë, ishte edhe ai i “krijimit të një rrjeti famullish në të gjithë botën”. Po famullitë nuk u mjaftojnë më të rinjve, që tashmë janë mësuar të krijojnë lidhje pa kufij. Paolo Ruffini kujtoi edhe se po mblidhet Komisioni për hartimin e dokumentit përfundimtar, që më pas do të diskutohet në Sallë, ku mund të propozohen ndryshime, shtesa, qortime. Dokumenti përfundimtar do të lexohet i tëri ditën e fundit të Sinodit, pastaj do të votohet pikë për pikë”.