Papa: Aviacioni Ushtarak duhet të jetë rojtari i jetës, i drejtësisë e i paqes
R. SH. - Vatikan
Në një kohë kur konfliktet e tmerrshme e stërmundojnë njerëzimin, mbrojtja është detyrë e ushtarakëve "gjithnjë në ruajtje të jetës, drejtësisë dhe paqes". Françesku nënvizoi kështu rolin e rëndësishëm të forcave të armatosura italiane, duke pritur një përfaqësi të Aviacionit Ushtarak, shoqëruar nga Shefi i Shtabit dhe kapelanët. Papa nënvizoi kryesisht rolin e rëndësishëm të shërbimit të Forcave Ajrore, njëqind vjet pas themelimit, historia e të cilave "mund të lexohet nga këndvështrime të ndryshme", duke nisur nga ai i përparimit shkencor i cili, me evolucionin e tij, krijoi "botën e fluturimit"”, jo pa probleme e pa rreziqe:
“Kërkimi, inovacioni dhe teknologjitë e reja nuk duhet t'u nënshtrohen kurrë interesave të pushtetit ose përdorimeve të dëmshme, por duhet të kenë gjithnjë parasysh të mirën e përgjithshme të njeriut, zhvillimin e të gjithë popujve dhe drejtësinë më të madhe. Në këtë rrugë shërbimi juaj është dhe do të mbetet tejet i çmuar për paqen”.
Emergjencat për t'u përballuar
Evolucioni - vuri në dukje Papa - preku edhe shërbimin e ushtrisë, i cili kaloi nga i nevojshëm mbi të gjitha "në kohën tragjike të luftës", në i nevojshëm sot në "shumë kontekste të tjera": nga siguria e fluturimit, në shpëtim, në "bashkëpunim me organizatat ndërkombëtare për misionet humanitare dhe mbështetëse të paqes, në "menaxhimin e fatkeqësive të rënda natyrore gjithashtu në favor të vendeve më pak të pajisura dhe popullsive më të pafavorizuara":
“Po mendoj edhe për kontributin tuaj në urgjencat shëndetësore, siç është pandemia e Covid-19, e cila ju impenjoi për të mbajtur në funksion spitalet, për të mbështetur fushatën e vaksinimit dhe për të siguruar transportin ajror të të sëmurëve”.
Angazhimi për mbrojtjen e jetës
Krahas asaj të Covid-19 dhe emergjencave të tjera shëndetësore, Papa mendon edhe për “lëvizjen e qytetarëve ose të autoriteteve në kushte të vështira, jashtë vendit”, një angazhim – u kujtoi - “nga i cili kuptojmë vlerën e shërbimit tuaj ndaj atdheut, por edhe ndaj familjes së madhe njerëzore". E pikërisht ajo njerëzore "është fjala e fundit" që Françesku ua drejtoi ushtarakëve të cilët mbrojnë, mirëpresin, ndihmojnë dhe u shërbejnë njerëzve edhe falë ndihmës së kapelanëve. Në të njëjtën kohë ofrojnë formacion, duke ruajtur “identitetin e nëpunësve të shtetit dhe qytetarëve”.
Françesku përfundoi duke lavdëruar "pasionin, përkushtimin, guximin, motivimin" dhe aftësinë për të qenë gati e për ta paguar shërbimin me jetë, "siç ishte rasti, për shembull, i trembëdhjetë ushtarëve italianë të vrarë në Kindu të Kongos, gjatë një transportimi humanitar nën mbrojtjen e OKB-së”:
“Në këtë kohë, në të cilën njerëzimi trazohet nga konflikte të tmerrshme, ruajtja e kësaj pasurie njerëzore përfaqëson garancinë më të mirë të faktit se angazhimi juaj i shërben gjithmonë mbrojtjes së jetës, drejtësisë dhe paqes. Për të gjitha këto, jua besoj ju, familjet tuaja dhe shërbimin tuaj Pajtores qiellore, Zojës së Loretos, që kujtohet nesër”.
