Françesku, veprimtarëve të shëndetësisë: në qytetet, shkretëtira të humanitetit, ta dëgjojmë zërin e të vuajturve
R.SH. – Vatikan
Kujtoi figurën ungjillore të Samaritanit të Mirë, Papa Françesku, gjatë takimit me eksponentët e Seksionit Mjekësor të Zyrës për Baritorinë e Shëndetit në dioqezën e Romës, të cilët i priti në Vatikan, me rastin e Ditës Botërore të të Sëmurëve, që do të kremtohet më 11 shkurt. Njerëz, i cilësoi Ati i Shenjtë, “në gjendje ta shndërrojnë përvojën e vuajtjes, në afërsi me dhimbjen e të tjerëve”, duke i dhënë jetë solidaritetit dhe shpresës. Papa këshilloi tre qëndrime: t’u qëndrojnë afër të vuajturve, t’u japin zë vuajtjeve për të cilat nuk pyet askush dhe të bëhen tharmi i bamirësisë, që i përfshin të gjithë.
“Është e rëndësishme të bëheni të afërt me ata që vuajnë, duke u ofruar dëgjim, dashuri dhe mirëpritje. Por, për ta bërë këtë, duhet të mësohemi të shohim, në dhimbjen e vëllait, një “sinjal përparësie”, që, nga thellësia e zemrës, na imponon të ndalemi dhe nuk na lejon të ecim më tej. Kjo ndjeshmëri rritet nëse përfshihemi gjithnjë e më shumë në takimin me të vuajturit. Kur ecim kështu, së bashku, arrijmë ta kapim kuptimin më të vërtetë të jetës, që është dashuria”.
Sfida e qyteteve ku s’ka humanitet
Papa foli më pas për mënyrën si duhet ngritur zëri që të dëgjohen e të bëhen të dukshëm për shoqërinë edhe ata të sëmurë, që lihen vetëm, privohen nga mbështetja financiare dhe morale e, si rrjedhojë, e humbin besimin e bien në dëshpërim. Françesku dha shembullin e sëmundjeve si fibromialgjia dhe dhimbja kronike, që nuk merren shumë parasysh nga njerëzit përreth pacientëve. Ati i Shenjtë sfidoi qytetet e sotme “nganjëherë, shkretëtira humaniteti, me veshin e shurdhër për dhembshurinë”.
“Ta mirëpresim britmën e atyre që vuajnë dhe të kujdesemi që ajo të dëgjohet. Të mos e lëmë të mbyllur në një dhomë e, as të mos lejojmë të kthehet, thjesht, në ‘lajm’: t’i bëjmë një vend në shpirt dhe ta amplifikojmë, duke u përfshirë në të personalisht e konkretisht”.
Të lidhemi në rrjet, falas e me reciprocitet
Së fundi, Papa i këshilloi veprimtarët e shëndetësisë të bëhen tharm bamirësie, duke krijuar rrjete falas e me reciprocitet. Të gjithë kemi nevojë “të japim e të marrim diçka, qoftë edhe vetëm një buzëqeshje”, shtoi ai. Rrjeti përreth nesh rritet “nga duar që shtrëngojnë njëra-tjetrën, nga krahë që punojnë së bashku, nga zemra që bashkohen në lutje, me dhembshuri”. Një rrjet i tillë është i ngjashëm me rrjetën e peshkatarit, që u bën ballë “valëve më të forta” dhe "i nxjerr në breg ata, që janë në rrezik për t’u zhytur e për t’u mbytur”. Prandaj, të gjithë atyre, që bëjnë pjesë në Seksionin Mjekësor të Zyrës për Baritorinë e Shëndetit në dioqezën e Romës, u bëri thirrje:
“Të krijomë rrjet do të thotë të punojmë së bashku si gjymtyrë të një trupi. Vuajtja e dikujt bëhet vuajtje e të gjithëve dhe kontributi i secilit pritet nga të gjithë si bekim. Të dashur miq, nuk është e lehtë të jesh pranë atyre që kanë dhimbje, ju e dini mirë. Prandaj po ju them: mos u shkurajoni!”
Impenjohuni në bamirësinë konkrete
Në përfundim të fjalës së tij, Françesku i ftoi të gjithë ta marrin forcën nga fytyra e atyre që vuajnë, nga fytyra e Krishtit, "i cili deshi të ndajë dobësinë tonë deri në vdekjen për ne”. Jezusi “i ringjallur, nuk na braktis kurrë", nënvizoi Papa, duke vënë në dukje se të sëmurët e të ligështit janë “afër zemrës së Zotit”.
