Festa e Familjes Shenjte. Papa: “Etër e bij ta mbështesin njëri-tjetrin në përvetësimin e Ungjillit”
R. SH. - Vatikan
Në gjirin e familjes njeriu mund të bëhet shenjt, sipas shembullit të Familjes së Nazaretit, ku Jezusi, Maria e Jozefi, së pari secili në mënyrën e vet, e pastaj “së bashku”, iu përgjigjën vullnetit të Zotit, duke ndihmuar njëri-tjetrin për ta njohur këtë vullnet.
Shenjtëria është dhuratë dhe bashkim i lirë me projektin e Zotit
Ishte ky, reflektimi që, në një ditë të ndritshme, plot me diell, ndonëse të ftohtë dimri, Papa ua drejtoi besimtarëve, mbledhur në Sheshin e Shën Pjetrit. I kushtohej festës së sotme të Familjes Shenjte të Nazaretit, por pa harruar posaçërisht etërit e bijtë e botës së sotme, sidomos ata më të vuajturit, që detyrohen të braktisin tokat e tyre për shkak të shtypjes, dhunës, luftërave. Shenjtëria - pohoi Françesku - është dhuratë e Zotit, por njëkohësisht “bashkim i lirë e plot përgjegjësi me planin e Tij”. Kështu ishte edhe për Familjen e Nazaretit, gjithnjë e gatshme për ta pranuar vullnetin e Zotit.
Ëmbëlsia e Marisë, “shërbëtores së Zotit”
Duke rilexuar sot Ungjillin sipas Mateut, që na kujton ikjen në Egjipt, masakrën e fëmijëve të pafajshëm dhe largimin e Krishtit Fëmijë nga Nazareti, Papa u ndalua tek secila nga figurat e familjes, duke nisur nga Maria, për të vijuar me Jozefin e Jezusin. Posaçërisht tek Maria, Vasha, të cilën para se të bëhej Nuse, Zoti e thirri të ecte në një një rrugë tjetër. E ajo nuk ngurroi ta quajë veten përvujtërisht “shërbëtore”:
“Jezusi do ta lartonte madhështinë e saj jo aq për rolin e nënës, por kryesisht për bindjen ndaj Zotit, duke pohuar ‘Të lum janë ata, që e dëgjojnë fjalën e Zotit edhe e vënë në jetë’. Si Maria, që mediton, reflekton dhe e adhuron në heshtje nismën hyjnore. E prania e saj tek këmbët e Kryqit, do ta shenjtëronte këtë gatishmëri të plotë”.
Bindja dhe heshtja e Jozefit
Po Jozefi, si i përgjigjet vullnetit të Zotit, pa i krijuar kurrë asnjë pengesë? Në Ungjill - vërejti Papa - Jozefi nuk flet, por vepron, "duke u bindur”. Është njeriu i heshtjes e i bindjes. Sipas Ungjillit të Mateut, e dëgjon tri herë zërin e Zotit, që i kërkon të ikë në Egjipt, për t’u rikthyer rishtas në Izrael:
“I udhëhequr nga vetë Zoti, përfaqësuar prej Engjëllit, Jozefi e largon familjen e tij nga kërcënimet e Herodit dhe e shpëton. Familja Shenjte solidarizohet, kështu, me të gjitha familjet e botës, që detyrohen të mërgojnë, e solidarizohet edhe me të gjithë ata, që braktisin tokën e tyre, për shkak të shtypjes, dhunës, luftës”.
Jezusi është “vullneti i Atit”
Së fundi Papa kujtoi Jezusin, anëtarin e tretë të Familjes Shenjte. E edhe fjalët e Shën Palit, në Letrën II drejtuar Korintianëve: “Aty nuk kishte ‘po’ e ‘jo’. Kishte vetëm ‘po’”, e kjo duket në çaste të ndryshme të jetës së Tij tokësore - nënvizoi Papa:
“Kjo duket gjatë episodit në tempull, kur prindërve, që e kërkonin plot ankth, i përgjigjet: ‘A nuk e dini se duhet të merrem me punët e Atit tim?’; gjatë përsëritjes së tij të vazhdueshme ‘Ushqimi im është të bëj vullnetin e Atij, që më dërgoi’; e sidomos gjatë lutjes në Kopshtin e ullinjve: ‘Ati im, nëse duhet ta pi doemos këtë kelk, u bëftë vullneti yt!”.
Model për familjet e sotme
Familjen Shenjte të Nazaretit, që i përgjigjet njëzëri vullnetit të Atit, Papa e paraqiti si model për prindërit e bijtë e sotëm, duke u besuar atyre edhe një detyrë të veçantë:
“Tre anëtarët e kësaj familjeje e ndihmojnë njeri-tjetrin për të zbuluar planin e Zotit. Luten, punojnë, komunikojnë. E unë pyes: ti, në familjen tënde, a di të komunikosh, apo je një nga ata djemtë, që ngulen pranë tryezës me telefonin në vesh e shkëmbejnë kush e di ç’mesazhe? Tryezë e rrethuar nga një heshtje e thellë, si të ishte duke u kremtuar ndonjë meshë… Pa asnjë komunikim! Duhet ta rifillojmë dialogun në familje! Etër, prindër, bij, gjyshër e vëllezër duhet të komunikojnë me njëri-tjetrin…. Duhet t’ia nisim që sot, në ditën kushtuar Familjes Shenjte”.
Familja Shenjte mund të jetë model - përfundoi Papa - që prindër e fëmijë ta mbështesin njëri-tjetrin në pranimin e Ungjillit, themel i shenjtërisë së familjes”. E, në përfundim, ia besoi Mbretëreshës së Familjes, të gjitha familjet, posaçërisht ato, që kalojnë prova të rënda a çaste të vështira.