Papa, në katakombet e Prishilës, për të kujtuar ata, që ecën para nesh

R. SH. - Vatikan

Është një nga vendvarrimet më të mëdha të të krishterëve të parë të Romës, “regina catacumbarum”: kështu quhet në të gjitha dokumentet topografike e liturgjike të lashta, varreza e martirëve, që ndodhet në Udhën Salaria, Katakomba e Shën Prishilës. Këtu, sot pasdite, në orën 16.00, Papa Françesku, siç njoftoi dje, në përfundim të lutjes së Engjëllit të Tënzot, arriti me makinë, për të kremtuar Eukaristinë e ditës, që Kisha ia kushton përkujtimit të besimtarëve të vdekur.

Vitin e kaluar Papa e kaloi këtë ditë në Varrezën Laurentine, me një ndalim prekës pranë varreve të fëmijëve të shuar para kohe për shkak sëmundjesh a aksidentesh e, sidomos, para varreve të vogla, të bardha, të atyre që nuk dolën kurrë në dritë. Varrosur në atë varrezë, që quhet “Kopshti i Engjëjve”.

Tri vjet para kësaj vizite, më 2013, 2014 e 2015, Papa pati vizituar e pati thënë Meshën në varrezën monumentale të Veranos. Më 2016, zgjodhi për kremtim Varrezën që njihet me emrin “Prima Porta”; më 2017, vizitoi varrezën amerikane të Nettuno-s, ku janë varrosur ushtarët amerikanë, rënë në Itali gjatë Luftës II Botërore e, më pas, Mauzolenë e “Fosse  Ardeatine”.

Dëshmia e fesë e të krishterëve të parë

Sivjet Françesku shkoi në një nga vendet, ku  ruhet dëshmia  e fesë së të krishterëve të parë, me gjithë bukurinë e saj, me të gjitha simbolet. E gërmuar në shtuf, ndërmjet shekujve të dytë e të pestë, mbi ambientet ku ndodheshin varret e Acili Glabrioni, që i përkisnin zonjës fisnike Prishila, dhuruese e trojeve - katakomba doli  përsëri në dritë në shekullin XVI. Shtrihet mbi një sipërfaqe prej 13 km, me galeri në nivele të ndryshme thellësie, më e lashta e të cilave është e para.  Në to gjejmë kthina e varre të hapura në mur, domethënë, varret e familjeve të pasura e të martirëve, e edhe një tip tjetër varri, që njihet me emrin arcisolo, të gjithë, zbukuruar edhe me piktura, me subjekte fetare. Shumë nga figurat frymëzohen nga Besëlidhja e Vjetër dhe e Re. Të gjitha pohojnë besimin në shëlbimin dhe në Ringjalljen e premtuar nga Krishti. Mbi lapidaret takojmë shpesh edhe simbolet më domethënëse për të krishterët, ndërmjet të cilëve, peshku. Në emrin e tij “ICTUS” - peshk – fshihen inicialet e katër fjalëve: “Jezu Krishti, Biri i Zoti Shëlbues”. Me vlerë të posaçme artistike është posaçërisht “Kapela Greke” dhe Nikia, ku mund të soditet figurja më e lashtë e Zojës së Bekuar, me Krishtin fëmijë në prehër. Pranë saj, profeti  që, më të majtën ka një rrotull, ndërsa më të djathën, një yll. Ka mundësi të jetë  simbol i profecisë së Balaam: “Një yll po lind prej Jakobit, një skeptër po del prej Izraelit” .

Bashkimi në Kishë dhe reflektimi mbi vdekjen

Prania e Papës në këtë vend shenjt, në të cilin gërshetohen historia, feja e dëshmia heroike e të krishterëve të parë, jo vetëm që e fuqizon akoma më shumë lidhjen e tokës me qiellin, por edhe atë të martirizimit të të krishterëve të parë, me ne, popull i Zotit i ditëve tona! Kur martirizimi vijon…

Në përfundim  të kremtimit të Eukaristisë në Katakombet e Prishilës, pas rikthimit në Vatikan, Papa do të zbresë në Kriptën poshtë Bazilikës së Shën Pjetrit,  ku do të ndalohet një çast në lutje për Papët e vdekur.