Festivali i muzikës dhe artit kishtar, takim i Lindjes me Perëndimin

R. SH. - Vatikan

Në qendër të vëmendjes, Koto, instrument me tela, që i përket familjes së zithers dhe rrjedh nga Guzhengu edhe më i lashtë kinez, e që u duk në Japoni 1300 vjet më parë, gjatë periudhës Nara. Instrument i çmuar, i pasur me simbolikë, fillimisht i përdorur vetëm për oborrin perandorak e nga shekulli i 17-të, gjithnjë e më shumë, edhe nga popullata japoneze, që kompozoi dhe interpretoi pjesë të bëra më pas klasike në traditën muzikore japoneze në koto. Prandaj, një rast i rrallë, një shijim paraprak i Festivalit Ndërkombëtar të Muzikës dhe Artit Kishtar, i cili do të shijohet, si zakonisht, në nëntor - i propozuar nga Fondacioni Pro Musica e Arte Sacra, ky i së premtes, më 20 tetor, në mjedisin e absidës së Bazilikës së Shën Palit jashë Mureve të Romës, për dëgjimin e këtij instrumenti të lashtë, besuar njërës prej interpretueseve më të famshme, japonezes Rie Asai, artiste, kompozitore dhe aktore, e cila nisi “miqësinë e ngushtë” me instrumentit që në moshë të vogël, falë mësimeve të nënës së saj.

Koto, instrument i lutjes

“Tingulli i kotos – thotë Rie Asai, e cila ka bërë turne në të gjithë Azinë Juglindore me instrumentin dhe që do të jetë për herë të parë në Romë – është simbol i harmonisë. Bashkëpunim, jo ​​konflikt. Paqe, jo luftë. Dashuri, jo indiferencë. Një instrument lutjeje”. Një mesazh shprese, pra, të cilin do ta ndajë me një grup të madh artistësh japonezë, duke shkrirë traditën muzikore të Tokës së Diellit që lind, me instrumente me origjinë perëndimore. Programi rifreskon trashëgiminë muzikore njëmijëvjeçare japoneze, të lidhur me ceremonitë fetare dhe gjyqësore, të rishikuar në një çelës modern nga Rie Asai, "muzikë - thotë artistja - që shkon përtej kufijve të fesë dhe ndërthur lutjet katolike me budizmin japonez.

Gjeniu i Scarlattit

Dhe pikërisht në shenjën e dialogut ndërfetar hapet koncerti nga Kori dhe Orkestra e Kapelës Ludovicea, drejtuar nga Ildebrando Mura. Interpretohet Mesha e Krishtlindjeve e Alessandro Scarlatti-t, i sapoemëruar mjeshtër i Kapelës në Shën Marinë e Madhe, kompozuar në dhjetor 1707, për një kor me 9 zëra, dy violina dhe bas të vazhdueshëm. Solemniteti dhe përshpirtëria, duke kombinuar ashpërsinë, me freskinë dhe shkëlqimin e temave, e bëjnë këtë Meshë një nga kryeveprat e shenjta të të gjithë shekullit të tetëmbëdhjetë. E arkivuar pas performancës së saj më 1707, Meshës iu desh të priste tre shekuj që të rikthehej e të vihej në qendër të vëmendjes ndërkombëtare të dashamirëve të repertorit barok dhe më gjerë. Hyrja në koncert ishte e lirë!