Në rrethana dramatike, secili duhet të kryejë misionin që i beson Zoti!
R. SH. - Vatikan
Letra e 359-të e Kishës greko-katolike ukrainase nis me përshkrimin e ndeshjeve dhe të sulmeve masive me armë të të gjitha llojeve, posaçërisht në Kharkiv, Zaporizhzhia, Khmelnytskyi, Shepetivka Kryvyi Rih, Dnipropetrovsk, Kramatorsk, e megjithatë, e vijon me optimizëm: “Çdo ditë në tempujt tanë, në faltoret tona lexohet lutja kombëtare; mijëra njerëz vijnë në vigjilje e rrinë gjithë natën në manastiret dhe faltoret tona. Çdo ditë në orën 20:00 me kohën e Ukrainës themi së bashku rruzaren e zakonshme. Çdo ditë, pa pushim, Ukraina gjunjëzohet para Zotit në lutje. E thirrja jonë është: “Ukrainë, lutu!”.
Në mëngjesin e ditës së re falenderojmë Zotin me lutje të përgjëruara për ndihmën dhënë Forcave të Armatosura të Ukrainës që të fitonin edhe një ditë tjetër jete për popullin e tyre.
Monakizmi ynë, mushkëria e Kishës
Kjo letër ndalohet kryesisht tek monakizmi dhe roli i tij në jetën e popullit, në luftë e në paqe. Monakizmi ynë – shkruhet në letrën e fundit të Kishës së Ukrainës drejtuar mbarë popujve të botës - është mushkëria e Kishës. Heparkia, e cila nuk ka manastire, e ndjen se nuk është e rrënjosur plotësisht në botën shpirtërore dhe të thellë të jetës kishtare. Murgjërit dhe murgeshat janë ata që shpesh e sfidojnë botën moderne, sepse gjithnjë përpara kohës së tyre. Shpesh shkojnë kundër rrjedhës së parapëlqimeve, të ideologjive a filozofive të caktuara njerëzore. Ata vdesin për këtë botë për të jetuar në ringjallje, duke na treguar se si do të jetojmë të gjithë në mbretërinë e qiejve, pas vdekjes sonë, në ringjallje - siç thotë Krishti - ku nuk martohen, por jetojnë si engjëj, duke soditur çdo ditë fytyrën e Zotit, duke i shërbyer njëri-tjetrit dhe çdo njeriu me dashuri.
Ftesa për jetë murgare
Më pas ftesa: “Ju kërkoj të gjithëve të luteni për thirrje meshtarake e murgare. Dhe ju inkurajoj, vajza e djem, të mos keni frikë t’i përgjigjeni thirrjes, kur e ndjeni në zemrën tuaj - për këtë mënyrë jetese heroike të përsosmërisë së krishterë:
“Ju presin manastiret tona, kongregatat tona. Siç tha dikur një nga etërit tanë shpirtërorë, sot Kisha ka aq shumë nevojë për një kalorësi të lehtë shpirtërore, që nuk është e lidhur me çështjet tokësore, që të mund të arrijë sa më shpejt atje, ku ka më shumë nevojë për të shërbyer, veçanërisht në këto rrethana dramatike lufte”.
Lutja e përgjëruar
Në përfundim të letrës, lutja e atyre, që bien të flenë, pa shpresë se mund të zgjohen. Lutje që mund ta shoqërojë çdo besimtar:
“O Zot, jepi Ukrainës thirrje të mira, jepi priftërinj të shenjtë, murgjër dhe murgesha të zellshme, me zemra të ndezura zjarr nga dashuria hyjnore. Zot, bekoji me fuqinë e shkëlqimit tënd qiellor ushtarët tanë që luftojnë kundër errësirës të së keqes, për të mbrojtur pavarësinë e Atdheut tonë, forcoji me fuqinë Tënde në betejën e pabarabartë që po bëjnë. Zot, Shpëtimtari ynë, Ti je paqja jonë! Bekoje Ukrainën tonë të vuajtur dhe të pikëlluar, me paqen tënde të vërtetë dhe të drejtë qiellore!”.
