Të meditojmë me Ungjillin e së dielës
R.SH. - Vatikan
19 Në mbrëmje po të asaj dite - të parën ditë të javës - ndërsa dyert e shtëpisë, ku banonin nxënësit, ishin të mbyllura prej frikës së judenjve, erdhi Jezusi, zuri vend midis tyre dhe u tha: “Paqja me ju!” 20 Si u tha kështu, u tregoi duart dhe kraharorin. Nxënësit u gëzuan, kur e panë Zotërinë. 21 Mandej u tha prapë: “Paqja me ju! Sikurse më dërgoi mua Ati, ashtu unë po ju dërgoj ju”. 22 Si foli kështu, hukati mbi ta dhe u tha: “Merrni Shpirtin Shenjt! 23 Atyre që jua falni mëkatet, u falen, e atyre që nuk jua falni, nuk u falen”. 24 Porse Toma, njëri prej të Dymbëdhjetëve - ai që quhet Binjak - nuk ndodhi me ta kur erdhi Jezusi. 25 I thanë, pra, nxënësit tjerë: “E pamë Zotërinë!” Toma u përgjigj: “Pa e parë në duar të tij vrajën e gozhdave e pa e vënë gishtin tim në vend të gozhdave; pa e shtirë dorën time në kraharorin e tij, kurrë nuk besoj”. 26 Mbas tetë ditësh nxënësit e tij ishin prapë brenda në shtëpi e me ta ishte edhe Toma. Megjithëse dyert ishin të mbyllura, erdhi Jezusi, zuri vend midis tyre dhe u tha: “Paqja me ju!” 27 Mandej i tha Tomës: “Shtjere gishtin tënd këtu e qe, shihi duart e mia! Ma jep dorën tënde e shtjere në kraharorin tim dhe mos ji njeri që s’beson, por besimtar!” 28 Toma iu përgjigj: “Zotëria im dhe Hyji im!” 29 Jezusi i tha: “Pse po më sheh, po beson. Lum ata që nuk panë e besojnë!” 30 Jezusi bëri ndër sy të nxënësve [të vet] edhe shumë mrekulli tjera, të cilat nuk u shënuan në këtë libër. 31 Këto u shkruan që të besoni se Jezusi është Mesia, Biri i Hyjit, dhe, që duke besuar, ta keni jetën në Emër të tij.
Të lutemi së bashku
Edhe ne e kemi marrë
dëshminë e atyre,
që na kanë paraprirë
dhe gëzimin e patregueshëm të takimit me Ty,
me të Kryqëzuarin e Ringjallur,
që dhuron Shpirtin Shenjt e transmeton paqen.
Por edhe ne, si shën Toma,
duhet të përshkojmë
udhën që çon drejt fesë
për të të njohur personalisht
si Zoti dhe Hyji ynë.
Nuk është e lehtë, o Zot,
ta kapërcejmë tundimin për të prekur e për të parë,
për të pasur prova të dukshme në dispozicion.
Nuk është kollaj, o Zot,
ta kapërcejmë murin e dyshimit,
frikën se mos kemi
një zhgënjim tjetër në jetë.
Nuk vjen menjëherë, o Zot,
lëshimi në duart e tua
që të na duash kështu si jemi
e të ta besojmë jetën
pa hezitime e pa u penduar.
E kur më në fund, ia arrijmë kësaj,
Ti na mbush me gëzim
me një paqe, që s’e njihnim më parë,
pikërisht siç bëre me apostujt.
Ti bën të gurgullojë nga thellësia e shpirtit
një burim i pashterrshëm hiri.