Të meditojmë me Ungjillin e së dielës XVII të vitit liturgjik
R.SH. - Vatikan
44 “Mbretëria e qiellit është e ngjashme me visarin e fshehur në arë: njeriu që e gjen, e fsheh prapë, dhe, plot gëzim, shkon, shet gjithçka ka dhe e blen atë arë. 45 Mandej Mbretëria e qiellit i përngjan tregtarit që kërkon perla të çmueshme. 46 Kur e gjen një perlë me vleftje të madhe, shkon, shet gjithçka ka dhe e blen atë perlë.
Të lutemi së bashku:
Mbretëria e Qiellit nuk është
ndonjë ide e mirë, që entuziazmon
vetëm për pak çaste,
e as ndonjë projekt, që tërheq vështrime
por, pastaj, lihet mënjanë,
sepse realiteti është tjetër gjë.
Mbretëria e Qiellit nuk është as
ndonjë ëndërr për t’u mbajtur në sirtar,
në pritje të kohëve më të mira,
ose ndonjë propozim për t’u kataloguar
ndër ata, që duken më interesantë.
Ti, o Krisht, sot e krahason atë me një thesar kaq të çmuar
sa kur e gjen, njeriu është gati
të shesë gjithçka, vërtet gjithçka, që të arrijë ta blejë.
Ti flet për një perlë,
më e bukura që është parë ndonjëherë,
për të cilën njeriu është gati të shesë
gjithë të tjerat, që ka grumbulluar deri në atë çast.
Në të dyja shëmbëlltyrat, që na pëlqejnë pa dyshim,
ka diçka, që na vë në vështirësi.
Po, o Krisht, nuk arrijmë ta gëlltisim
domosdoshmërinë për të rrezikuar gjithçka,
detyrimin për të humbur gjithçka,
që të arrijmë tek çka vlen më shumë.
Po të ishte e mundur, ne do të donim t’i mbanim të gjitha,
pa u ndarë dhimbshëm me pasurinë,
pa e vënë në kandar me atë që peshon më shumë,
me Ungjillin tënd.
O Jezu Krisht, më ndihmo të zgjedh
me vendosmëri e pa keqardhje.