Të meditojmë me Ungjillin e së Dielës V gjatë vitit liturgjik 'A'

R.SH. - Vatikan

Në të dielën V gjatë vitit kishtar (A), pjesa  e Ungjillit është marrë nga shën Mateu ungjilltar. Krishti u thotë dishepujve të vet se janë “kripa e tokës e drita e botës”, prandaj duhet t’i japin asaj shije e ta shndrisin. Dhe e shtrin këtë detyrë deri tek ne, besimtarët, dishepujt e tij të sotëm. 

Nga Ungjilli sipas Mateut (5, 3-16)

“¹³ Ju jeni kripa e tokës. Po qe se kripa prishet, me çka mund të kripet? S’vlen më për asgjë, përveç të hidhet jashtë e ta shkelin njerëzit.

¹⁴ Ju jeni drita e botës. Nuk mund të fshihet qyteti i ngritur në majë të malit. ¹⁵ As nuk ndizet dritëza për ta vënë nën magje, por për ta vënë mbi pishtar për t’u bërë dritë të gjithëve në shtëpi. ¹⁶ Ashtu të shndrisë edhe drita juaj para njerëzve, që t’i shohin veprat tuaja të mira e ta lëvdojnë Atin tuaj që është në qiell”.

Të lutemi së bashku

Është misioni, që u beson dishepujve të tu, o Jezus,

ai, që i jep kuptim pranisë së tyre në histori,

kërkimit dhe lodhjes së tyre të përditshme:

të jenë drita… të jenë kripa…

Dritë, që ndriçon shtigjet e njerëzve

dhe i ndihmon ta kuptojnë ç’po ndodh

në këto kohët tona, kaq të vrullshme e të ndërlikuara,

dritë, që i lejon të gjejnë rrugën e drejtë

për ta bërë më njerëzore e më të banueshme këtë botë,

dritë, që e mund errësirën, e cila hyn tinëzisht

në zemra e në mendje dhe i pengon

t’i shohin ngjarjet e çdo dite

me urti, thellësi, largpamësi.

Shndërrime epokale po ia ndryshojnë

fytyrën kësaj botës sonë

e ne nuk mund t’ia lejojmë vetes luksin

për të ndenjur në dritare, pa i ndyer duart.

Sot, më shumë se kurrë, ti o Krisht, na kërkon

të marrim me dy duar nga urtia e Ungjillit

e të gjejmë shokë udhe të gatshëm

të flijohen për drejtësinë e të vërtetën.

Ti na fton të jemi edhe kripë,

e të mos përpiqemi për t’u dukur,

të mos mburremi me forcën tonë numerike,

por t’i lemë të tjerët ta ndiejnë shijen e mirë

të dhembshurisë e të vëllazërisë,

shijen e pastër të ndershmërisë,

të impenjimit të vazhdueshëm, plot kompetencë.

O Zot Jezu Krisht, mos na lejo

të shqetësohemi pak si tepër për veten

e për fatin e bashkësive tona.

Na mëso të dalim në det të hapur, me guxim,

për të çuar kudo shpresën Tënde.