Të meditojmë me Ungjillin e së dielës I të Kohës së Ardhjes 'A'
R.SH. - Vatikan
“37 Si ishte në ditët e Noehit, ashtu do të jetë edhe Ardhja e Birit të njeriut, 38 dhe, sikurse në ditë para përmbytjes, njerëzit hanin e pinin, merrnin gra e gratë burra… 39 e nuk ua preu mendja se do t’u ndodhte gjë… ashtu do të jetë edhe në Ardhjen e Birit të njeriut. 40 Atëherë, prej dy vetëve, që kanë për t’u gjetur në arë, njëri do të merret e tjetri do të lihet… 42 Prandaj: rrini zgjuar… 43 E mos harroni: po ta dinte i zoti i shtëpisë se në ç’orë të natës i vjen vjedhësi, do të rrinte zgjuar e nuk do të lejonte t’i thyhej shtëpia. 44 Prandaj: rrini gati, sepse Biri i njeriut do të vijë në atë orë kur ju s’e pritni”.
Të lutemi së bashku:
Të mos kuptojmë asgjë:
për ty, o Jezus, kjo është
më e keqja që mund të na ndodhë.
Të bëjmë sikur s’ka ndodhur asgjë,
ta vazhdojmë jetën
pa u kujdesur për të gjetur busullën,
kuptimin, drejtimin, domethënien e saj.
Të mendojmë se kjo botë
është thjesht, pa fund,
një lloj rrethi i përhershëm vicioz
pa krye e pa bisht,
ku gjithçka dhe e kundërta me gjithçka janë e njëjta gjë.
Shi për këtë, o Jezus, dëshiron të na paralajmërosh.
Ka rrezik të jetojmë pa e kuptuar fare
sa e rëndësishme është e ardhmja, që po realizohet.
Na zgjo pra, o Zot, mos na ler në këtë mpirje e shushatje,
na i hap sytë e përgjumur,
na i ngroh zemrat e ngrira.
Në fillim të Kohës së Ardhjes, të lutemi:
mos na ler të mbytemi në kënetën e konsumizmit,
të na thithë rëra e lëvizshme e përtacisë,
vorbulla e zhgënjimit, balta e egoizmit.
Na i hap veshët:
Fjala jote jehoftë me forcë
e na drejtoftë vendosmërisht
në udhët e pritjes e të shpresës.