Kërko

Shën Nënë Tereza Shën Nënë Tereza 

19 tetor, lumnimi i Nënë Terezës. Fraza të shenjtes, që prekin zemrën

Shumë i afroheshin murgeshës së vogël shqiptare për ta pyetur: “Si ia bën?”, “Nga e merr forcën?” Ja disa përgjigje.

R.SH. - Vatikan

Shqiptarët kudo ndodhen përkujtojnë sot 15-vjetorin e lumnimit të Nënë Terezës, shenjtes shqiptare të bamirësisë. Themeluesen e motrave me sari bardh e blu, që shihen në çdo qoshe ku ka mjeranë, e shpalli shenjtore Papa Françesku më 4 shtator 2016. E sot i përkujtojmë hapin e parë drejt njohjes së shenjtërisë së saj nga ana e Kishës, lumnimin. Po e bëjmë, duke kujtuar disa prej vlerave për të cilat luftoi në jetë, duke dëshmuar dashurinë e saj të madhe për njerëzit e duke tërhequr vëmendjen e gjithë botës në favor të të varfërve, të të sëmurëve e të të pambrojturve, përmes sakrificave e punës së saj të palodhur.

Shumë i afroheshin murgeshës së vogël shqiptare për ta pyetur: “Si ia bën?”, “Nga e merr forcën?”, “Ҫfarë përfiton nga gjithçka bën?” Mijëra pyetje, të cilave iu përgjigj me përvujtëri e urti, të dyja, dhurata të jashtëzakonshme të Shpirtit Shenjt, duke i ftuar gjithnjë njerëzit ta shoqëronin e ta shihnin me sytë e tyre punën e saj.

Nga këto përgjigje e nga letrat e Nënë Terezës mund të nxirren fraza të mrekullueshme, që me siguri, prekin zemrat. Ja disa prej tyre, kushtuar familjes dhe fëmijëve:

Dashuria fillon në shtëpi: më parë vjen familja, pastaj vendi apo qyteti yt.

Ҫ’mund të bësh për paqen në botë? Shko në shtëpi e duaje familjen tënde?

Fëmijët janë si balonat: i mëson të fluturojnë, por nuk fluturojnë si do ti. I mëson të ëndërrojnë, por nuk ndjekin ëndrrat e tua. I mëson të jetojnë, por nuk bëjnë jetën tënde. E megjithatë, në çdo fluturim, në çdo ëndërr e në çdo jetë do të mbetet përgjithmonë vula e mësimit, që u ke dhënë.

Përpiquni të dikoni në zemrat e fëmijëve dashurinë për shtëpinë. Gjejeni mënyrën që ata të dëshirojnë me zjarr të rrinë me familjen. Shumë mëkate do të shmangeshin nëse njerëzit do ta donin me të vërtetë shtëpinë e tyre.

Dashuria e vërtetë duhet të dhembë gjithmonë. Duhet të jetë e dhimbshme ta duash dikë, e dhimbshme ta lësh dikë. Ndoshta, do të të duhet të vdesësh për të. Kur martohemi, heqim dorë nga çdo gjë për ta dashur njëri-tjetrin. Nëna i jep jetën të birit e vuan shumë. Vetëm atëherë – [kur e ndiejmë dhimbjen] – duhemi sinqerisht. Fjala dashuri interpretohet kaq keq e njerëzit abuzojnë me të.

Mos prit të mbarosh universitetin, të dashurohesh, të gjesh punë, të martohesh, të bësh fëmijë e t’i sistemosh, të biesh me dhjetë kile… [mos prit] të arrijë e premtja mbrëma, ose e diela paradite, pranvera, vera, vjeshta, ose dimri… nuk ka çast më të mirë se aktuali për të qenë i lumtur. Dhuroja veten krejtësisht Zotit. Përmes teje, Ai do të bëjë gjëra të mëdha, me kusht që ti të besosh më shumë në dashurinë e Tij se sa në brishtësinë tënde.

 Dhurata më e bukur? Falja. Ajo e domosdoshmja? Familja.

Cila është humbja më e madhe? Shkurajimi! Kush janë mësuesit më të mirë? Fëmijët!

Prindërit duhet të jenë të besueshëm, jo të përsosur. Fëmijët duhet të jenë të lumtur, jo të na bëjnë ne të lumtur.

19 tetor 2018, 14:17