Më 9 gusht, kalendari kishtar kremton Shën Terezën Benedikta e Kryqit, Pajtore e Evropës
R.SH. - Vatikan
Një jetë, që nisi në prehërin e një familjeje hebreje, vijoi në rrethet universitare, në kërkime filozofike e në një kuvend karmelitanesh, për të përfunduar në kampin nazist të përqendrimit, në Auschwitz. Kjo është Shën Tereza Benedikta e Kryqit, në shekull Edith Stein (Breslavia 1891 - Auschwitz 1942), karmelitane e zbathur, martire, bashkëpajtore e Evropës, të cilën Kisha e përkujton sot, 9 gusht. Figurë e jashtëzakonshme, që la pas një vepër të mirënjohur filozofike e shpirtërore, nga e cila shkëputëm, për ta kujtuar, shkrimin me ngjyrime të ndjeshme aktuale, titulluar “Të falem, o Kryq, e vetmja shpresë”.
“Të falem, o Kryq Shenjt, ti shpresa jonë e vetme!”. Kështu na mëson të themi Kisha në kohën e Mundimeve, kushtuar vuajtjeve të hidhura të Zotit tonë Jezu Krishtit.
Bota është në flakë: lufta ndërmjet Krishtit e antikrishtit ka shpërthyer krejt haptazi. Prej këndej, po more anën e Krishtit, mund të të kërkohet të flijosh edhe jetën.
Kundroje Zotin, që varet para syve të tu mbi dru, vetëm pse u bind deri në vdekjen mbi kryq. Nuk erdhi në botë për të bërë vullnetin e vet, por atë të Atit. Nëse dëshiron të jesh përkrah të Kryqëzuarit, duhet të heqësh plotësisht dorë nga vullneti yt e të mos kesh tjetër dëshirë, veçse të bësh vullnetin e Zotit…
Bota është në flakë: flakë që mund të kallet edhe mbi shtëpinë tonë, por mbi të gjitha gjuhët e flakëve, naltohet Kryqi, e asnjë flakë në botë nuk mund ta shkrumbojë. Kryqi është udha që të çon nga toka, në qiell. Kush e rrok me fe, dashuri e shpresë, lartohet deri në gjirin e Trinisë.
Bota është në flakë: dëshiron ta shuash? Kundroje Kryqin! Nga zemra e shporuar tejpërtej me heshtë, gurron gjaku i Shëlbuesit, gjak që mund të shuajë edhe flakët e ferrit...
Përmes pushtetit të Kryqit, mund të jesh i pranishëm në të gjitha viset e dhimbjes, atje ku të çon dashuria, të cilën e thith nga zemra hyjnore. I Kryqëzuari të bën të aftë që, me gjakun e Tij të paçmueshëm, të lënosh, të shpëtosh, të shëlbosh.
Sytë e të Kryqëzuarit ngulen në sytë e tu e të pyesin: “Dëshiron ta lidhësh përsëri, seriozisht, besën me mua?”
Si do t’i përgjigjesh?
Bota është në flakë: E ku të shkoj, o Zot? Vetëm ti ke fjalë jete! Ave Crux! Të falem, o Kryq. E vetmja shpresë”
Shkëputur nga “Edith Stein, jeta, doktrina, tekste të panjohura”, Romë, 2005, fq 127-130.
