Puna pa prehje, është po aq e pakuptimtë, sa prehja pa punë!
Në atmosferën e pushimeve verore, kujtojmë vlerën e punës, por edhe të prehjes, që shkojnë krah për krah!
R. SH. - Vatikan
Natyra njerëzore është lëvizje. Pushimi i përhershëm, vdekje. Puna e krijimtaria ushqejnë mendjen, zemrën, shpirtin njerëzor. Kur lodhesh nga puna aq, sa të mos dëshirosh të punosh më, atëhere të ka ardhur koha të nisesh për në pushimin e pasosur!
Nuk ka gjë më të padurueshme për njeriun, sesa të jetë në pushim të plotë, pa punë, pa pasione, pa frymëzim, pa krijimtari. Atëhere e ndjen fort kotësinë e vet, pafuqinë, boshllëkun e plotë.
E në shpirtin e tij lind mërzitja, humori i zi, dëshpërimi…
Nuk ka lodhje, që mund të krahasohet me çastin kur, krejtësisht i çlodhur e i aftë për punë, nuk ke asgjë për të bërë. Çast kur nuk e ndjen më veten njeri!
E megjithatë, puna pa prehje është po aq e pakuptimtë, sa prehja pa punë!
14 gusht 2020, 13:50
