Kard. Czerny: ja też jestem uchodźcą

„Sam wyemigrował do Kanady zaledwie kilka lat wcześniej z żoną i młodym synem. To było z jego strony ryzykowne, bo oznaczało konieczność wspierania nas przez rok, gdyby mój ojciec nie znalazł pracy. To właśnie jego rodzina pomogła nam odnaleźć się w nowej rzeczywistości. Były to dla nas bardzo trudne lata – wyznaje kard. Czerny. - Zanim poczuliśmy się lepiej w nowym mieście, nauczyliśmy się mówić nowym językiem i zachowywać zgodnie z nową kulturą, minęło trochę czasu. W końcu rodzice zaczęli zarabiać na siebie, a nawet, przekraczając bariery etniczne, nawiązali przyjaźnie z miejscowymi. Co nie zmienia faktu, że nadal żyliśmy w kulturze i języku, który przywieźliśmy ze sobą.“

„Mój pektorał wykonał włoski artysta Domenico Pellegrino. Użył drewna ze szczątków łodzi, w której migranci usiłowali przepłynąć z Afryki Północnej do wybrzeży włoskiej wyspy Lampedusy. Materiał, z którego jest wykonany, czyli drewno, ma przypominać krzyż Chrystusa, który umarł «aby zgładzić grzechy świata». W krzyżu widać też oryginalny gwóźdź, który znajdował się w barce uchodźców. Ma on przywoływać herb jezuitów, który zawiera trzy gwoździe. Krzyż jest bardzo skromny, chciałem aby symbolizował mój zakonny ślub ubóstwa oraz pragnienie pokornego i skromnego Kościoła – opowiada kard. Czerny. To, że poprosiłem o użycie drewna z barki uchodźców odzwierciedla nie tylko ucieczkę mojej rodziny w bezpieczne miejsce, kiedy byłem dzieckiem, ale także moje obecne obowiązki w Sekcji Migrantów i Uchodźców. Pęknięcia w czerwonej farbie i drewnie przypominają rany, cierpienie i przelaną krew. To dzieje się zawsze, gdy zapomina się o współczuciu i sprawiedliwości. Jaśniejszy kolor w górnej części krzyża sugeruje Zmartwychwstanie naszego Pana i Zbawiciela.“