WATYKAN

Nowi kandydaci na ołtarze

Papież Franciszek przyjął na audiencji kard. Angelo Becciu i upoważnił za jego pośrednictwem Kongregację Spraw Kanonizacyjnych do promulgowania dekretu dotyczącego cudu za wstawiennictwem sługi Bożego Donizettiego Tavaresa de Limy, brazylijskiego księdza żyjącego w ubiegłym wieku. Był on bardzo zaangażowany w posługę ubogim, starszym, chorym, matkom w potrzebie oraz dzieciom. Stworzył schronisko dla opuszczonych. Nazywany był proboszczem wszystkich. Pozyskiwał tereny oraz domy dla osób, które niczego nie posiadały.

Krzysztof Ołdakowski SJ – Watykan

Promulgowane też zostały dekrety dotyczące heroiczności cnót kilku osób. Jedną z nich jest żyjący w XIX wieku założyciel Zgromadzenia Córek św. Franciszka Salezego ks. Carlo Cavina, który ewangelizował, kształcił i wychowywał całe pokolenia młodych z ubogich warstw społecznych. Następne dekrety dotyczą dwóch kapucynów: Rafaele od św. Eliasza Pianisi oraz Damiano da Bozzano. Pierwszy z nich nazywany był „świętym mnichem”, „wszystkim dla wszystkich”. Cechowały go wielka dobroć i hojność. Był cenionym kierownikiem duchowym, spowiednikiem.

Watykańska kongregacja została też upoważniona do zatwierdzenia heroiczności cnót sługi Bożego brata Vittorino Nymphasa Arnauda Pagèsa ze zgromadzenia Braci Szkolnych, który zmarł w Puerto Rico w 1966 r. Kolejne dotyczą dwóch kobiet. Consolaty Betrone, mniszki z zakonu klarysek kapucynek oraz Gaetany Tolomeo, zwana „Nuccią”, urodzona i zmarła w Catanzaro w ubiegłym stuleciu. Przeżywała z wiarą wielkie misterium cierpienia. Przez 60 lat była dotknięta postepującym paraliżem. Przekształciła cierpienie w modlitwę.

Grono Sług Bożych uzupełnia Nelson Santana, dziewięcioletni Brazylijczyk, żyjący na przełomie lat pięćdziesiątych i sześćdziesiątych ubiegłego stulecia. Chorował na raka kości. Mawiał, że cierpienie jest ważne, ponieważ pozwala wzrastać prawdziwej miłości.

Dziękujemy, że przeczytałaś/eś ten artykuł. Jeśli chcesz być na bieżąco zapraszamy do zapisania się na newsletter klikając tutaj.