CELAM: potrzeba konkretnych działań, by złagodzić skutki pandemii

„Tak naprawdę jako Ameryka Łacińska przechodzimy przez sytuację stagnacji od stuleci. Nadal ponad 30 proc. naszego społeczeństwa żyje w ubóstwie, na marginesie, w wykluczeniu i odrzuceniu. To dotyczy dzieci, osób starszych, pracujących. W tym kontekście wybuchła pandemia, a jej skutkiem był paraliż ekonomiczny, bezrobocie i pogorszenie warunków życia. I trwa przebudzenie ekonomicznie po tym wydarzeniu, ale przebudzenie, w którym ludzie muszą walczyć o lepsze życie, o rozwój i wyjście z kryzysu, a nie znajdują możliwości, aby to zrobić. Nadal mamy 200 mln Latynosów żyjących w ubóstwie, ponadto połowa z nich jest zagrożonych głodem, nasze środowisko jest zdegradowane. Teraz [przez wydobycie] posiadamy nowy impuls wzrostu gospodarczego, ale on generuje większe szkody dla środowiska. W naszych ubogich dzielnicach są wielkie problemy związane z przemocą, wykorzystywaniem, zaniedbaniem. We wszystkich obszarach miejskich i wiejskich znajdujemy nisze czy masy biednych albo zubożałych sektorów, które mają problemy z utrzymaniem się i rozwojem. Pojawiają się tymczasem nowe przedsiębiorstwa gospodarcze o dużej dynamice: w rolnictwie, w wydobyciu, energetyce. Ameryka Łacińska nadal pozostaje wielkim rezerwuarem produkcji żywności i energii, co jednak nie skutkuje większym dobrobytem społecznym dla naszych ludzi.“