Papież podsumował pielgrzymkę pokutną do Kanady

„Drugim krokiem na naszej drodze było pojednanie. Nie kompromis między nami - to byłaby iluzja, wyreżyserowany spektakl - ale pozwolenie by pojednał nas Chrystus, który jest naszym pokojem (por. Ef 2, 14). Uczyniliśmy to przyjmując za punkt odniesienia postać drzewa, centralnego dla życia i symboliki ludów rodzimych – podkreślił Papież. - Upamiętnienie, pojednanie i wreszcie uzdrowienie. Ten trzeci etap podróży odbyliśmy nad brzegiem jeziora św. Anny, właśnie w dniu święta świętych Joachima i Anny. Wszyscy możemy czerpać z Chrystusa, źródła wody żywej i tutaj, w Jezusie, ujrzeliśmy bliskość Ojca, który daje nam uzdrowienie ran i również przebaczenie grzechów.“

„Wobec rządzących, przywódców ludów rodzimych i korpusu dyplomatycznego potwierdziłem aktywną wolę Stolicy Apostolskiej i lokalnych wspólnot katolickich promowania kultur mieszkańców rodzimych, z odpowiednimi drogami duchowymi i zwracając uwagą na zwyczaje i języki ludów. Jednocześnie zauważyłem, że mentalność kolonizacyjna jest dziś obecna w różnych formach kolonizacji ideologicznej, zagrażających tradycji, historii i więzom religijnym narodów, niwelując różnice, skupiając się tylko na teraźniejszości i często zaniedbując obowiązki wobec najsłabszych i najbardziej wrażliwych – podkreślił Papież. – Chodzi więc o odzyskanie zdrowej równowagi, odbudowanie harmoni, która jest czymś więcej niż równowagą, to odbudowanie harmonii między nowoczesnością a kulturami przodków, między sekularyzacją a wartościami duchowymi. A to stanowi bezpośrednio wyzwanie dla misji Kościoła, posłanego na cały świat, by dawać świadectwo i «zasiewać» powszechne braterstwo, które szanuje i promuje wymiar lokalny z jego wielorakimi bogactwami.“