Kard. Krajewski spotkał się z uchodźcami i chorymi w drohobyczańskim „Nazarecie”

„Ksiądz kardynał najpierw poprowadził krótką modlitwę w Kościele. Potem odwiedził szpital, potem zaś centrum dla uzależnionych, a na koniec jeszcze centrum dla dzieci, bo teraz w trakcie wakacji zebraliśmy u siebie dzieci uchodźców. Ksiądz kardynał przekazał pozdrowienia, modlitwy, wsparcie. Towarzyszył mu bp Jan Sobiło z Zaporoża. Była więc okazja, żeby poznać się wzajemni i usłyszeć, jak jest tam bliżej linii frontu – mówi szef Caritas w Drohobyczu. - Ważne jest dla nas, że Ojciec Święty o nas pamięta, że ksiądz kardynał zechciał tutaj przyjechać, bo to nie było po drodze - trzeba było zboczyć 100 kilometrów z trasy. Dziękujemy bardzo, cieszymy się i odczuwamy, że naprawdę jesteśmy razem i że w tej tragedii wojny nie jesteśmy porzuceni, zostawieni na uboczu na zasadzie «radźcie sobie sami». To dla nas przede wszystkim duchowe i psychiczne wsparcie. Choć oczywiście ksiądz kardynał zostawił też ofiarę od Ojca Świętego. Ta wizyta jest ogromnym wsparciem dla nas.“

„Zobaczyliśmy po kilku miesiącach, że zostają u nas te osoby, które nie mogą wyjechać, czyli osoby chore, ranne, niepełnosprawne, starsze, przewlekle chore kobiety z chorymi dziećmi. I niestety zaczęli nam umierać. Bo oni przez miesiące nie mieli dostępu do lekarstw, lekarzy. I wtedy szybko zaczęliśmy myśleć o stworzeniu szpitala - mówi ks. Igor Kozankewycz Radiu Watykańskiemu. - Placówka ruszyła od listopada. Na ten moment to jest bardziej polowy szpital, bo nie wszystko jest tak, jak w zwyczajnym szpitalu, ale krok po kroku pracujemy, żeby stał się profesjonalną placówką. Posługują w nim pracownicy, wolontariusze, lekarze, pielęgniarki, wśród chorych najczęściej mamy osoby bez kończyn, z gangreną albo też przewlekle chore. Kontynuujemy więc budowę i jak tylko możemy przyjmujemy kolejnych ludzi. W tej chwili jest około trzydziestu pacjentów i jesteśmy na etapie wykończenia pierwszego piętra. Pozostaje jeszcze wykończenie drugiego piętra. Korzystając z okazji, dziękuję bardzo wszystkim Polakom i wszystkim, którzy nam pomagają. Trwa to już ponad rok i rozumiem, że przychodzi zmęczenie i macie też swoje wyzwania, ale proszę was nie ustawajcie w pomocy, nie ustawiacie przede wszystkim w modlitwie, bo ona czyni cuda. W obecnym czasie proszę, żebyście nie zostawili nas w kwestii pomocy materialnej. Rozumiem, że są różni Ukraińcy i niektórzy bogaci przyjechali do Polski czy na Zachód i gorszą swoją postawą. Jednak z drugiej strony są ludzie biedni, którzy nic nie mają i bez pomocy oni po prostu nie dadzą rady. Dziękuję bardzo, Bóg zapłać za każde wsparcie i modlitwę.“